Θα μιλήσει ο Καραμανλής! Κυκλοφορεί επίμονα. Αν δεν πρόκειται για πίεση που του ασκείται από τη Ρηγίλλης να μιλήσει, αυτή την ώρα ετοιμάζει ό,τι θα πει. Στη Βουλή; Στο συνέδριο της Ν.Δ.; Μπορεί με συνέντευξη; Το μέσον εδώ δεν είναι το μήνυμα. Το θέμα είναι αν με τη θρυλούμενη επανεμφάνιση θα λύσει τους γρίφους που τον συνοδεύουν. Π.χ. θα είχε ενδιαφέρον αν έπιανε ο ίδιος την ιστορία από εκείνο το μεσημέρι του Σεπτεμβρίου στη Θεσσαλονίκη- όταν δέχθηκε ερωτήσεις για υπουργούς του και απάντησε όπως απάντησε.
Με τα δεδομένα της περιόδου, αν σταματούσε ο χρόνος εκείνη τη στιγμή και διεξαγόταν μία δημοσκόπηση πριν ακουστούν οι απαντήσεις του, η πλειοψηφία θα τις προεξοφλούσε εντελώς διαφορετικά. Απογοήτευσε και κατακερμάτισε το προφίλ του. Από την επομένη έτρεχε πίσω από τον πολιτικό χρόνο, μέχρι που έπεσε στη «χλεύη των ηττημένων». Το συνειδητοποίησε- πάλι με καθυστέρηση- και στις ευρωεκλογές που ακολούθησαν, διεμήνυσε: αν τις χάσω θα φύγω. Τις έχασε και έφυγε. Με τον τρόπο που φεύγει ένας πρωθυπουργός: με εκλογές. Ηταν έντιμος τρόπος. Αφησε όμως πίσω του συντρίμμια και πολλά ερωτηματικά. Και την αίσθηση ότι είχε ηττηθεί πριν από την ήττα.
Εκ των υστέρων προκύπτει ότι ο Καραμανλής υπέκυψε στο σύνδρομο του Αννίβα: το 2004 η Ρώμη ήταν έτοιμη να πέσει και αυτός οπισθοχώρησε. Μπορεί να παραπλανήθηκε από την υποχρεωτική ακινησία του πρώτου εξαμήνου λόγω Ολυμπιακών Αγώνων. Πάντως τα δύο βασικά ζητούμενα της εκλογής του- η καταπολέμηση της διαφθοράς και η επανίδρυση του κράτους- έμειναν ζητούμενα. Μοιραία στο τέλος γύρισαν ανάποδα και τον έπνιξαν. Ακόμη δεν υπάρχει εξήγηση γιατί ο πιο σημαντικός πολιτικός της γενιάς του- με ευθύ χαρακτήρα, προσωπική ακεραιότητα και μεγάλα περιθώρια αυτονομίας- έγινε σάκος του μποξ για αμαρτίες των άλλων.
Σήμερα πολλοι ρωτούν αν ο πρώην πρωθυπουργός ήταν ειλικρινής το 2009 όταν ζητούσε μία ευκαιρία για να διορθώσει τα λάθη του. Δεν θα το μάθουμε πότε. Μπορούμε όμως να διαπιστώσουμε πόσο ειλικρινής είναι τώρα- αν μιλήσει. Θα ακουστεί η αγνή και απλή αλήθεια ή απλώς δικαιολογίες; Δεν είναι εύκολη η πρόβλεψη. Γιατί στην πολιτική ισχύει αυτό που έλεγε ο Οσκαρ Ουάιλντ: «Η αγνή και απλή αλήθεια, σπάνια είναι αγνή και ποτέ δεν είναι απλή».
Του Γιώργου Λακόπουλου-ΤΑ ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.