Κερματισμένο τοπίο

Με συμβατική αφετηρία την ψήφιση του Μνημονίου, την 5η Μαΐου, το πολιτικό τοπίο μετασχηματίζεται με ταχείς ρυθμούς. Φυσικό: η κοινωνία, ευρισκόμενη υπό οικονομική αναστάτωση, με το μέλλον δυσοίωνο, αναζητεί νέες πολιτικές εκφράσεις, εφόσον κρίνει ότι οι υπάρχοντες σχηματισμοί αποδείχθηκαν ανίκανοι να αποτρέψουν την κρίση. Από την άλλη, υπό το βάρος της κρίσης και της γενικευμένης λαϊκής καχυποψίας, μέλη του πολιτικού προσωπικού αυτονομούνται προσπαθώντας να καλύψουν κενά στο πολιτικό φάσμα, να λάβουν ευνοϊκές θέσεις εν όψει ανακατατάξεων.
Κύριο χαρακτηριστικό, άρα, ο κερματισμός: στον δεξιό χώρο, η τραυματισμένη Νέα Δημοκρατία πιέζεται αμφοτερόπλευρα από τον λαϊκιστικό ΛΑΟΣ του καιροσκόπου Γ. Καρατζαφέρη και από το υπό ίδρυση φιλελεύθερο κόμμα της Ντόρας Μπακογιάννη. Ο ηγέτης της Ν. Δ. Αντώνης Σαμαράς, συντηρητικός αλλά μάλλον κεϋνσιανός, καταψήφισε το Μνημόνιο, σιγούρεψε την κυριαρχία στο τραυματισμένο κόμμα του και αγωνίζεται τώρα να περάσει στον γενικό πληθυσμό ένα πειστικό λόγο, με πατριωτικά και λαϊκά χαρακτηριστικά, εγκαίρως, ώστε να είναι έτοιμος για πρόωρες εκλογές ή άλλη απρόβλεπτη εξέλιξη. Ο Γ. Καρατζαφέρης, μετά την υπερψήφιση του Μνημονίου, δύσκολα θα καταφέρει να κάνει τον λαϊκισμό του ελκυστικό στις δυσαρεστημένες μάζες. Η δε Ντόρα Μπακογιάννη θα δυσκολευθεί πολύ να είναι ελκυστική με ένα φιλελεύθερο πρόγραμμα που θα διαφέρει ελάχιστα από όσα εφαρμόζει ήδη η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Στα αριστερά του φάσματος, κομματάκια. Το ΚΚΕ μόνο του, απομονωμένο, αυτάρεσκο, πεισματάρικο, με θεαματικές ενέργειες, ψηφοθηρεί επί των δυσαρεστημένων μαζών. Ο Συνασπισμός βγήκε τραυματισμένος από το συνέδριό του, χωρίς να έχει κρυσταλλώσει μια ολοκληρωμένη πολιτική απάντηση στην κρίση, ή τη σχέση του με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αρα δυσκολεύεται να κερδίσει από τη ριζοσπαστικοποίηση μεγάλων ομάδων του πληθυσμού. Εξ αριστερών πιέζεται από το Μέτωπο των «αντισυστημικών» συνιστωσών και από τον ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Εκ δεξιών πιέζεται από την νεοπαγή Δημοκρατική Αριστερά του Φ. Κουβέλη, η οποία επίσης κινδυνεύει να συνθλιβεί ανάμεσα σε ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ, εφόσον ο λόγος της παραμείνει αορίστως αντιπελατειακός και άκαιρα φιλοευρωπαϊκός. Οι Οικολόγοι – Πράσινοι χρειάζονται πολιτικές απαντήσεις επί της καταστάσεως εκτάκτου ανάγκης για να εκφράσουν μια κρίσιμη μάζα συμπαθούντων.
Ο μεγάλος άγνωστος είναι ο κεντρώος χώρος. Το ΠΑΣΟΚ στενάζει υπό το βάρος του λαομίσητου Μνημονίου. Παρότι δεν υπάρχουν ορατές εναλλακτικές, σε ενδεχόμενη εκλογική αναμέτρηση, το ΠΑΣΟΚ θα εισπράξει μέγα μέρος της λαϊκής δυσαρέσκειας. Η πιθανή συρρίκνωση και η όποια απομάκρυνση από την εξουσία θα ελευθερώσει φυγόκεντρες διαλυτικές δυνάμεις, με απρόβλεπτα αποτελέσματα.
vlemma.wordpress.com