Η Τράπεζα Πειραιώς είναι γέννημα θρέμμα των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Μπορεί να εμφανίστηκε στη χώρα πριν εκατό χρόνια ως μια μικρή ιδιωτική τράπεζα, μπορεί να εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο τις λαϊκές καταθέσεις για να πλουτίσουν οι Ανδρεάδηδες κι άλλα οικονομικά τζάκια της εποχής, ωστόσο τον καιρό της οικονομικής κρίσης στις αρχές της δεκαετίας του '70 βρέθηκε λεηλατημένη από τα αφεντικά της και ως μέτρο στήριξής της, το τότε αστικό κράτος επέλεξε τη μέθοδο της κρατικοποίησης. Η περίοδος που ακολούθησε μετά το 1975 συνδυάστηκε με τη λεγόμενη πολιτική «εξυγίανσης» της Πειραιώς, που κορυφώθηκε επί κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του '80, οπότε και «σβήστηκαν» τελικά τα χρέη που είχαν από δάνεια του παρελθόντος διάφοροι μεγαλοεπιχειρηματίες προς την Τράπεζα. Το έργο του ΠΑΣΟΚ, το ολοκλήρωσε η κυβέρνηση της ΝΔ το 1991, οπότε η Πειραιώς παραδόθηκε και πάλι σε ομάδα επιχειρηματιών, στα πλαίσια της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων.
Τα συνεχώς αυξανόμενα κέρδη που εξασφάλισαν προς το τραπεζικό κεφάλαιο οι κυβερνήσεις της τελευταίας εικοσαετίας, είχαν σαν αποτέλεσμα τη γιγάντωση της Τράπεζας Πειραιώς, η οποία μέσα από πολλαπλές εξαγορές και συγχωνεύσεις έφτασε να αποτελεί στις μέρες μας έναν από τους μεγάλους τραπεζικούς ομίλους. Με τέτοια ισχύ, μάλιστα, τώρα διατυπώνει την πρόταση για την εξαγορά της ΑΤΕ και του ΤΤ, κίνηση που αν ευοδωθεί θα αναδείξει το συγκεκριμένο όμιλο στην πρώτη θέση στο τραπεζικό σύστημα.
Ολο το ιστορικό της Πειραιώς, αλλά και όσα προδιαγράφονται για από εδώ και πέρα, αποτελούν την απολύτως αντικειμενική εξέλιξη που μπορεί να έχει μια τραπεζική μονάδα σε συνθήκες οικονομικής ανόδου και οικονομικής κρίσης του καπιταλισμού. Μια διαδικασία που μέσα από τη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου - και του τραπεζικού - ενισχύει την οικονομική θέση των κεφαλαιοκρατών στην κοινωνία, εντείνει την επιθετικότητά του προς τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Γι' αυτό άλλωστε και διάφορα στελέχη - στηρίγματα του συστήματος, στην ΕΕ, στο ΔΝΤ, στην ελληνική κυβέρνηση, επαναλαμβάνουν, τις τελευταίες βδομάδες, την ανάγκη για στρατηγικές συμμαχίες και συνενώσεις τραπεζικών ομίλων.
Οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα θετικό από τη μεγέθυνση της Πειραιώς. Αρνητικές θα είναι οι συνέπειες και από την ιδιωτικοποίηση της ΑΤΕ και του ΤΤ, αφού: Ενα ακόμα κομμάτι της περιουσίας που ανήκει στο δημόσιο παραδίνεται στο ιδιωτικό τραπεζικό κεφάλαιο. Μικραίνει ακόμα περισσότερο ο αριθμός των τραπεζών και άρα ενισχύεται παραπέρα η μονοπώληση στον κλάδο, με αποτέλεσμα να αυξηθεί ακόμα περισσότερο η ληστεία του κοινωνικού πλούτου. Ενισχύεται η προοπτική για να αποκτήσει μόνιμο χαρακτήρα η λεηλασία των λαϊκών καταθέσεων. Η επιδίωξη απόσπασης νέων υπερκερδών, θα σηματοδοτήσει νέες αυξήσεις στα επιτόκια χορηγήσεων. Θα βρεθούν στον αέρα εκατοντάδες εργαζόμενοι και στα τρία ιδρύματα, αφού μέσα από τις όποιες ανακατατάξεις γίνουν θα προκύψει πλεονάζον προσωπικό. Ειδικά για την περίπτωση της ΑΤΕ, η ιδιωτικοποίησή της σημαίνει άμεσο κίνδυνο τόσο για δεκάδες χιλιάδες μικρομεσαίους αγρότες που έχουν στην τράπεζα υποθηκευμένη τη γη τους, όσο και για αργοτοβιομηχανικές επιχειρήσεις που ανήκουν στο χαρτοφυλάκιό της.
Για να απαλλαγούν οι εργαζόμενοι και ο λαός από την καταπίεση και τη ληστεία των τραπεζών, απαιτείται διαφορετικός δρόμος ανάπτυξης, με κατάργηση της κυριαρχίας των ομίλων στην κοινωνική παραγωγή και ανατροπή της πολιτικής τους εξουσίας.
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.