Χωρίς τσιγάρο...

Από αύριο λοιπόν, αν εφαρμοστεί ο νόμος, η χώρα μας θα αλλάξει αέρα... τουλάχιστον στους κοινόχρηστους κλειστούς δημόσιους χώρους. Θα αρχίσει η καπναπαγόρευση Παντού. Με ποινές αυστηρές για όλους τους παραβάτες. Μόνη ύποπτη οκτάμηνη βολική εξαίρεση, τα μεγάλα κέντρα διασκέδασης. Ειδάλλως το μέτρο αφορά και όλους τους χώρους δουλειάς. Η μόνη λύση για τους θεριακλήδες θα είναι ο δρόμος.

Η καπναπαγόρευση ισχύει από καιρό στις περισσότερες πολιτισμένες χώρες. Εχει συνολικά πετύχει, ακόμη και στην Τουρκία. Δεν έχει περιοριστεί παντού η κατανάλωση καπνού.

Εχουν περιοριστεί όμως τα έμμεσα θύματά του.

Η μεγάλη πρόοδος ως προς αυτό είναι ότι κανείς σήμερα δεν τολμάει όπως χτες να αμφισβητεί ότι ο καπνός σκοτώνει όχι μόνο με τον καρκίνο αλλά και με δεκάδες άλλες αρρώστιες.

Και σκοτώνει όχι μόνο πολλούς από όσους καπνίζουν. Αλλά και πολλούς που υποχρεώνονται να εισπνέουν τον καπνό των άλλων.

Αυτή είναι η τεράστια διαφορά του με το αλκοόλ και τα ναρκωτικά που θίγουν τους χρήστες, όχι τους άλλους. Δέχομαι ότι ο καθένας μας έχει το δικαίωμα να επιλέγει ελεύθερος το τέλος του. Δεν δέχομαι ότι μπορεί να επιλέγει και το τέλος των άλλων.

Το κοινωνικό κόστος του καπνού, όπως και του αλκοόλ, είναι τεράστιο και κατά πολύ μεγαλύτερο από το σημαντικό, φυσικά, κοινωνικό κόστος των ναρκωτικών.

Σε δαπάνες για την υγεία, σε χαμένες ώρες εργασίας αλλά και σε κάθε λογής μεγάλη και μικρή παραβατικότητα (λαθρεμπόριο κ.ά.). Είναι συνεπώς πολλαπλά σωστές και όχι μόνο «εισπρακτικές»- που είναι!- οι αποτρεπτικές πολιτικές για όλο και πιο ακριβό καπνό και αλκοόλ.

Προβάλλεται επίσης το θέμα των καπνοπαραγωγών: τι θα γίνουν αν με μια πιθανή συρρίκνωση της πελατείας του τσιγάρου δεν θα μπορούν πια να ζήσουν; Είναι σίγουρο ότι η πολιτεία οφείλει να τους προσφέρει δυνατότητες για άλλες παραγωγές κι ας είναι δύσκολες στα καπνοτόπια.

Αλλά το υπαρκτό αυτό πρόβλημα, που αφορά με διαφορετικό τρόπο και το κύκλωμα της λιανικής εμπορίας του καπνού, δεν είναι ουσιαστικά διαφορετικό από το θέμα της καλλιέργειας άλλων ουσιών, π.χ. στο Αφγανιστάν!

Το μέγα θέμα είναι να μην οδηγηθούμε ποτέ σε τέτοια απαγορευτικά μέτρα που με την καταστολή το κράτος να στηρίζει τελικά το χειρότερο λαθρεμπόριο. Υπόψη: οι πολυεθνικές του καπνού προσπαθούν τώρα να «χαρμανιάσουν» την Αφρική και την Ασία...

Μακάρι, με τη συμβολή της πλειονότητας των πολιτών, καπνιστών και μη καπνιστών, η πραγματική απαγόρευση του καπνίσματος σε όλους τους δημόσιους κοινόχρηστους χώρους να μην έχει, από αύριο, την τύχη τόσων άλλων «απαγορεύεται» που γελοιοποιούν την πολιτεία. 
Ρ. Σωμερίτης -ΤΟ ΒΗΜΑ