Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010

Σαν σήμερα "έφυγε" ένας μεγάλος.



Σαν σήμερα, 14/9/2001: Έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος λαϊκός μας βάρδος Στέλιος Καζαντζίδης.
Τα τραγούδια του σφράγισαν γενιές και γενιές και ταυτίστηκαν με την πορεία του Έθνους μας, από το 1950, γι’ αυτό και η λυγμική φωνή του Καζαντζίδη ματώνει ακόμα πολλούς. Ο Στέλιος υπήρξε ο «Άγιος» των ανθρώπων του λαού μας, και μιας γενιάς, που σε πολλά σπίτια: «ένα πιάτο άδειο στο τραπέζι», ή ένα γράμμα από την ξενιτιά, που το διάβαζε όλη η οικογένεια και με άλλους συγγενείς μαζεμένους τριγύρω, ήταν τα μόνα στοιχεία επαφής με τα αγαπημένα τους, ξενιτεμένα πρόσωπα. Το ίδιο και για τους ξενιτεμένους μας σε πολλές χώρες της Υδρογείου, από Αυστραλία, Γερμανία, Βέλγιο, Καναδά κ.α., όπου έγινε αντικείμενο λατρείας, όταν ταξίδεψε εκεί, για να τραγουδήσει στους μετανάστες μας. Ο Στέλιος εξέφρασε τον πόνο, την αγωνία και την πορεία των Ελλήνων, με συγκλονιστικό τρόπο.

Μανούλα, θα φύγω, μην κλάψεις για μένα…
Μ’ αδίκησαν, μάνα, βαριά με πληγώσαν…

Το μίσος τού κόσμου με δέρνει σκληρά,
και φεύγω με πίκρα στα ξένα,
παιδί, πια, δε θά 'χεις, μανούλα γλυκιά,
εκεί θα πεθάνω στα ξένα.

Στη διάρκεια της μακρόχρονης καριέρας του, τραγούδησε πάνω από 1.500 δημιουργίες μεγάλων συνθετών (Μίκης Θεοδωράκης, Μάνος Χατζιδάκις, Βασίλης Τσιτσάνης, Σταύρος Ξαρχάκος, Μάνος Λοΐζος, Γιάννης Παπαϊωάννου, Γιώργος Ζαμπέτας, Μανώλης Χιώτης, Άκης Πάνου, Απόστολος Καλδάρας, Θεόδωρος Δερβενιώτης, Χρήστος Λεοντής, Τάκης Σούκας, Θανάσης Πολυκανδριώτης, Μπάμπης Μπακάλης, Χρήστος Νικολόπουλος, Γιώργος Μητσάκης, κ.ά) και στιχουργών (Κώστας Βίρβος, Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, Τάσος Λειβαδίτης, Δημήτρης Χριστοδούλου, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Πυθαγόρας κ.ά).
Εκτός από τραγουδιστής, ο ίδιος υπήρξε συνθέτης και στιχουργός μεγάλων επιτυχιών, όπως  το «Δυο πόρτες έχει η ζωή».  Οι δίσκοι του έγιναν χρυσοί και πλατινένιοι, κάνοντας ρεκόρ πωλήσεων. Το τελευταίο τραγούδι που ερμήνευσε λίγο καιρό πριν εισαχθεί στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών (με καρκίνο) είναι το «προφητικό» «Έρχονται χρόνια δύσκολα».
Στον Καζαντζίδη χρωστάνε πολλά και οι επερχόμενοι καλλιτέχνες, γιατί, πέρα από την κληρονομιά που άφησε με τα αθάνατα τραγούδια του, ύψωσε, πρώτος, το τεράστιο ανάστημά του και για τα πνευματικά δικαιώματά τους, συγκρουόμενος με το κατεστημένο και την πλουτοκρατία.

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΟΠΟΥ ΓΗΣ, ΘΑ ΤΟΝ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΝ ΤΙΜΟΥΝ, ΠΑΝΤΟΤΕ.

                                                                                       Νίκος Μπατσικανής

5 σχόλια:

  1. Στίχοι: Σαράντης Αλιβιζάτος
    Μουσική: Αντώνης Βαρδής
    Πρώτη εκτέλεση: Αντώνης Βαρδής & Στέλιος Καζαντζίδης & Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας ( Τερτσέτο )

    Νεοέλληνες με γεια σας,
    τα καινούρια σας τα στέκια
    χάρισμά σας.
    Δεν μου κάνει αυτή η νύχτα
    στήνω γλέντι σ' άλλη πίστα,
    μαζί μας Στέλιο ρίχτα.

    [Καζαντζίδης:]
    - Για τους φίλους π' αγαπάω
    δυο χαμόγελα χρωστάω
    κι απόψε τραγουδάω.
    Τ' άδικο που έχω ζήσει
    η αγάπη το 'χει σβήσει,
    τραγούδι έχει γεννήσει.

    Γλυκό νερό στην κόλαση
    θα πιούμε εδώ μαζί σου,
    εμείς που μεγαλώσαμε
    με την αναπνοή σου.

    [Καζαντζίδης:]
    - Γλυκό νερό στην κόλαση
    κοντά σας παίρνω θέση,
    καρδιά μου μη γυρνάς
    εκεί που είχες πονέσει.

    [Καζαντζίδης:]
    Στην Ελλάς του δυο χιλιάδες
    γίναν όλοι βασιλιάδες,
    λαϊκοί τραγουδιστάδες.
    Στη δικιά μας κοινωνία
    ζούσαμε άλλη αγνωνία,
    μην πας στη Γερμανία.

    - Πες μου τι θα κάνεις τώρα
    έτσι που σε καταντήσαν
    πατρίδα σερβιτόρα.
    Στα σκυλάδικα χορεύεις
    μες στη νύχτα ταξιδεύεις
    ταυτότητα γυρεύεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Στίχοι: Πυθαγόρας
    Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
    Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης

    Υπάρχω
    κι όσο υπάρχεις θα υπάρχω,
    σκλάβα τη ζωή σου θά' χω
    κι ας βαδίζουμε σε δρόμους χωριστούς.

    Υπάρχω
    μέσ' στα μάτια σου που κλαίνε,
    μέσ' στα χείλη σου που καίνε
    και θα υπάρχω στα τραγούδια που θ' ακούς.

    Είμαι της ζωής σου ο ένας,
    δε με σβήνει κανένας
    κι αν με άλλους μιλάς
    κι ώρες-ώρες γελάς
    κατά βάθος πονάς,
    γιατί σκέφτεσ' εμένα.

    Είμαι και αρχή και φινάλε
    και στη σκέψη σου βάλε
    πως αν κάνεις δεσμό
    μέσ' σε λίγο καιρό
    θα χωρίσεις γιατί
    θα υπάρχω εγώ.

    Υπάρχω,
    στη χαρά σου και στη λύπη
    η μορφή μου δε θα σου λείπει
    κι ούτε πρόκειται ποτέ να ξεχαστώ.

    Υπάρχω
    μέσ' στην τύχη σου που βρίζεις,
    στο μυαλό σου που ζαλίζεις
    με τσιγάρο μ' αναμνήσεις και πιοτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολλούς θανάτους έζησα, μα σαν αυτού κανέναν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΣΤΕΛΑΡΑ, ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΚΑΙ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.

Η Πελασγία από ψηλά