Λαμπάδες

Η πολιτική αερολογία πάει σύννεφο σε αυτή την ταλαίπωρη χώρα. Βγαίνουν, λοιπόν, οι αυτόκλητοι σωτήρες που το μόνο που τους ξεχωρίζει από τις μαριονέτες είναι οι γραβάτες και τα κοστούμια. Βγαίνουν και ισχυρίζονται ότι για όλα φταίει το μοντέλο ανάπτυξης του Ανδρέα Παπανδρέου. Που «φούσκωσε» το Δημόσιο. Που μοίρασε έναν ωκεανό συντάξεις. Που σκόρπισε τα δάνεια και που με τις επιδοτήσεις μετέτρεψε τους αγρότες σε πρωταθλητές της πρέφας. Μπούρδες.

Γιατί όταν εξετάζεις το παρελθόν με κριτήρια του παρόντος, τότε όχι πολιτικός, ούτε καν μπακαλόγατος δεν είσαι άξιος να γίνεις. Γιατί στη δεκαετία του ΄70 πας μη αριστερός ήταν κάτι μεταξύ χουντικού, αγράμματου και κουτού. Γιατί η Αριστερά κάλπαζε με φρενήρεις ρυθμούς. Γιατί το κόμμα της εξουσίας, η Νέα Δημοκρατία, έμοιαζε με δεξιά, προχουντική φθαρμένη ρεπλίκα. Ο Αντρέας τα διέσωσε όλα αυτά και σταθεροποίησε το καθεστώς με άλλους όρους. Ο μόνος που το κατάλαβε αυτό στο άψε σβήσε ήταν ο μακαρίτης ο Καραμανλής. Γι΄ αυτό το σύνθημα «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» ήταν το μόνο που μπορούσε να ικανοποιήσει την αριστερή φαντασιακή ιδεολοψία. Γι΄ αυτό στη συνέχεια, ως κυβέρνηση, άνοιξε και άδειασε τα ταμεία. Με το χρήμα ξεχάστηκε η ιδεολογία. Με το χρήμα, τους διορισμούς τα θαλασσοδάνεια και τις επιδοτήσεις μικροαστικοποίησε εκατομμύρια αριστερούς και τους ενσωμάτωσε στο σύστημα. Αυτή είναι η ιδιαιτερότητα της ελληνικής κοινωνίας. Αυτό το τίμημα από τον κίνδυνο μιας ενδεχόμενης αριστερής εξουσίας. Αυτό πληρώνουμε σήμερα. Με απλά λόγια, ο Αντρέας έβγαλε τους σκελετούς του καθεστώτος από την ντουλάπα. Τους εμφύσησε πνοή. Τους ξεσκόνισε. Τους έπλυνε. Τους κοστουμάρισε και τους παρέδωσε προς κυκλοφορία. Ετσι λειτούργησε ο δικομματισμός. Και έτσι δημιουργήθηκαν όλα αυτά τα μειράκια που με τους παχυλούς μισθούς τους σουλατσάρουν στα κανάλια. Αυτό ήταν η Μεταπολίτευση. Στη θέση όλων των μεγαλοαστών, μεγαλοεπιχειρηματιών και μεγαλοπολιτικών, κάθε μέρα θα του άναβα μια λαμπάδα! 
Δ.Δανίκας-ΤΟ ΒΗΜΑ