Φαρμακοποιοί ή φορτηγατζήδες;

Οι τηλεοπτικοί «ήρωες» των τελευταίων ημερών είναι οι φαρμακοποιοί.
Ωρύονται όλη τη μέρα στα τηλεοπτικά δίκτυα, φωνάζουν ότι πλήττονται, υποστηρίζουν ότι με το άνοιγμα του επαγγέλματος θα χαθούν τα μικρά φαρμακεία, αλλά το χειρότερο είναι ότι τα κλείνουν επιδεικτικά οι ίδιοι, αφήνοντας καταχείμωνο, σε εποχή έξαρσης των ιώσεων και της γρίπης, τον κόσμο εκτεθειμένο να τουρτουρίζει σε ατέλειωτες ουρές, για το απλούστερο αντιβιοτικό ή αναλγητικό.
Και δεν φθάνει αυτό, απαιτούν από τους.. ασφαλισμένους να πληρώνουν το ακριβές αντίτιμο των φαρμάκων και να εισπράττουν εκείνοι από τα Ταμεία τους την προσφερόμενη κάλυψη. Και βεβαίως επιμένουν στις κινητοποιήσεις τους, τις κλιμακώνουν ερχόμενοι σε πλήρη αντίθεση με την κοινωνία.
Η στάση τους είναι απολύτως συντεχνιακή, το βιλαέτι τους θέλουν να κρατήσουν, δεν νοιάζονται για τίποτε άλλο και βεβαίως δεν αναγνωρίζουν το απλούστερο, ότι τα προηγούμενα χρόνια συμμετείχαν συστηματικά και οργανωμένα στη λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων.
Αποδεδειγμένα πια η μεγάλη μάζα των φαρμακοποιών είχε ρόλο στην προκλητική υπερκατανάλωση φαρμάκων, συνεργάστηκε αρμονικά με τους υπερσυνταγογράφους γιατρούς, απήλαυσε προμήθειες και άλλες παροχές από τις πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρείες και τους εγχώριους αντιπροσώπους και βεβαίως αισχροκερδούσε με ένα αγαθό κοινωνικό που συνδέεται με την υγεία του ελληνικού λαού.
Θα περίμενε κανείς από έναν κλάδο κατά κοινή ομολογία πλούσιο, που επί δεκαετίες απήλαυσε εισοδήματα, να κατανοήσει τις ιδιαίτερες συνθήκες της χώρας, να σεβασθεί τις θυσίες όλων των άλλων και ιδιαιτέρως των ασθενέστερων τάξεων και έστω να κατεβάσει τον πήχη των διεκδικήσεων.
Είναι μορφωμένοι άνθρωποι οι φαρμακοποιοί, έχουν τη γνώση, είναι σε θέση να αξιολογήσουν την κατάσταση και τη θέση της χώρας, οι ίδιοι λογικά θα έπρεπε να συνδράμουν τον ελληνικό λαό, αντί να του επιτίθενται με συντεχνιακό πάθος.
Ισως δεν το αντιλαμβάνονται, αλλά προκαλούν αλγεινή εντύπωση οι εκπρόσωποί τους.
Εκείνος ο ηγέτης του κλάδου στον Πειραιά, που υιοθέτησε την πιο σκληρή γραμμή και χτυπιέται υπερασπιζόμενος τα «δίκαια» του σιναφιού, που υποτίθεται απειλείται από την απελευθέρωση του κλειστού και προστατευμένου κατά γενική ομολογία επαγγέλματος, είχε πριν από λίγα χρόνια διατελέσει υποδιοικητής του ΙΚΑ, χωρίς να έχει περάσει ποτέ από το μυαλό του ότι μπορεί να υπάρχει ασυμβίβαστο ανάμεσα στην ιδιότητα του φαρμακοποιού και του υποδιοικητή του μεγαλύτερου ασφαλιστικού οργανισμού της χώρας. Οφείλουν οι φαρμακοποιοί πιο ώριμη στάση από τους εκπροσώπους τους. Ο συντεχνιασμός δεν ταιριάζει σε επιστήμονες που παρέχουν κοινωνικές υπηρεσίες. Ισως να ταιριάζει στους μεταφορείς, αλλά υποθέτουμε ότι θα εξοργισθούν αν κανείς τους πει φορτηγατζήδες. 
Αν. Καρακούσης-ΤΟ ΒΗΜΑ