Οι νέοι φύλαρχοι του ΄21

Βλέποντας κανείς την ενδιαφέρουσα σειρά του ΣΚΑΙ  1821  καταλαβαίνει πως τίποτα απολύτως δεν έχει αλλάξει από τότε.  Τότε αρματολοί φύλαρχοι πλιατσικολόγοι αφού έκαναν επανάσταση έπειτα ο καθένας φύλαρχος ήθελε για πάρτη του την εξουσία αδιαφορώντας για το γενικό συμφέρον. Σήμερα έχουμε διαδηλώσεις, απεργίες και κινήματα διαμαρτυρίας που εκφράζονται από ένα σωρό  ετερόκλητα  γιουρούσια  που κανένα συντονισμό δεν έχουν μεταξύ τους – ΠΑΜΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΔΕΗ, κάτοικοι Κερατέας… . Αλαβάνος, Τσίπρας, Παπαρήγα, Καρατζαφέρης, Γκλέτσος, Τράγκας, Φαήλος, Φωτόπουλος οι νέοι ήρωες-φύλαρχοι
Όλοι σκέφτονται για τους υπόλοιπους τα χειρότερα, το μόνο που τους ενώνει συγκυριακά, το όποιο αντικυβερνητικό μένος, μετά πάλι θα σφάζονται…γίνονται σύμβολα αντίστασης οι κάτοικοι της Κερατέας, το απόλυτο δείγμα του νεοέλληνα παρτάκια που τόσα χρόνια δεν τους ένοιαζαν οι παράνομες χωματερές που έριχναν τα σκουπίδια τους .
 Ένα μεγάλο βεβαίως μέρος της ελληνικής κοινωνίας δικαίως διαμαρτύρεται …

ωστόσο αυτοί που κυρίως ακούγονται είναι οι πλέον ευνοημένοι του συστήματος, δηλαδή υπάλληλοι των ΔΕΚΟ, γιατροί, φαρμακοποιοί κτλ. Αυτοί που πραγματικά πλήττονται δηλαδή άνεργοι και ιδιωτικός τομέας ούτε ακούγονται ούτε κι έχουν την δυνατότητα. Όμως όλοι οι ευνοημένοι που συνεχώς απαιτούν τα πάντα, ουδέποτε έκαναν  μια απεργία για τα δικαιώματα των εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα ως ένδειξη αλληλεγκύης αφού όπως ισχυρίζονται τόσο κόπτονται για το καλό του λαού.
 Τέλος πάντων ας γίνουν και πορείες και απεργίες και μετά τι; πιστεύει κανείς από όλους αυτούς πως υπάρχει περίπτωση να επανέλθουμε με κάποιο τρόπο στο προηγούμενο καθεστώς; Είναι τόσο αφελής;
 Το αποτέλεσμα θα είναι ακριβώς το ίδιο είτε φύγουμε από το μνημόνιο, είτε αλλάξουμε κυβέρνηση, είτε ακόμη φύγουμε και από την ΕΕ. Σε κάθε περίπτωση η χώρα είναι χρεοκοπημένη και δεν υπάρχει τρόπος να ξοδεύει το δημόσιο αυτά που ξόδευε μέχρι τώρα. Άρα οι μειώσεις μισθών σε κάθε περίπτωση είναι αναπόφευκτες.  Το μεγάλο ζητούμενο από εδώ και πέρα είναι αν θα υπάρξει ανάπτυξη και τι είδους ανάπτυξη ώστε να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Γι’αυτό οι διαδηλωτές και απεργοί αλλά και τα κόμματα και όλοι οι κοινωνικοί εταίροι θα πρέπει να ξεκινήσουν διάλογο με σοβαρές κι εφικτές προτάσεις για το μέλλον της χώρας. Αυτή θα ήταν εποικοδομητική αντιπολίτευση ή πίεση προς την κυβέρνηση – ΠΩΣ ΘΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΣΕ ΤΡΟΧΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ.
 Το παραμύθι και λαϊκισμός για δήθεν άλλους δρόμους εκτός μνημονίου και άλλα μείγματα πρέπει να τελειώσει εδώ.
Ποιο άλλο μείγμα δεν θα περιλάμβανε μειώσεις μισθών  που είναι και η κύρια μομφή προς την κυβέρνηση από συνδικάτα και αντιπολίτευση; Είναι υποκρισία και ψέμα όποιος ισχυρίζεται κάτι τέτοιο αφού αυτές οι πολιτικές έχουν ήδη εφαρμοστεί και σε άλλες χώρες της ΕΕ.  Σταματήστε να κοροϊδεύετε τον κόσμο και πείτε του την αλήθεια – η χώρα έχει χρεοκοπήσει και είναι πλήρως εξαρτημένη από τους δανειστές της – όλα τα άλλα είναι παραμύθια. Ο μόνος τρόπος για να ξανά σταθούμε όρθιοι  είναι η ανάπτυξη. Αφήστε λοιπόν την μιζέρια και την κλάψα και την μονίμως λαϊκίστικη και πολιτικάντικη αντιπολίτευση και στριμώξτε την κυβέρνηση να κάνει κινήσεις για ανάπτυξη.

• Φοροαπαλλαγές  στους εφοπλιστές του Λονδίνου ώστε να επαναπατρίσουν  τον τεράστιο στόλο τους. Τεράστια κεφάλαια θα εισρεύσουν στην χώρα αλλά και στα ταμεία του κράτους ενώ παράλληλα θα δημιουργηθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας
• Εκμετάλλευση της δημόσια περιουσίας ακόμη και πωλήσεις σε κάποιες περιπτώσεις
• Γρήγορες κινήσεις και συμφωνίες με κράτη κι εταιρείες για την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου και του πετρελαίου στην χώρα μας
• Πλήρης καταγραφή και φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας που ανέρχεται σε εκατοντάδες δις
• Ενίσχυση της έρευνας κι επένδυση στην τεχνολογία και την παιδεία
• Ανάπτυξη πράσινου τουρισμού, ενέργειας, αγροτικής παραγωγής

Ενδεικτικά αναφέραμε μερικές μόνον προτάσεις που θα μπορούσαν να πιέζουν δυναμικά για την υλοποίησή  τους συνδικάτα και κόμματα και όχι να διεκδικούν ματαίως  επιστροφή στο παλιό καθεστώς, ούτε και να βρίσκουν προφάσεις για δήθεν κακών μνημονίων και άλλα σαχλά και ανυπόστατα.
Το πρόβλημα της ΕΕ είναι κυρίως πολιτικό. Ποια Ευρώπη θα θέλαμε; Μια Ευρώπη στα πρότυπα του Θατσερικού μοντέλου ή μια Ευρώπη που θα μπορεί να είναι ανταγωνιστική παίζοντας το παιχνίδι της παγκόσμιας οικονομίας έχοντας όμως ταυτόχρονα ένα ισχυρό κοινωνικό μοντέλο παρόμοιο με αυτό των Σκανδιναβικών χωρών;Η Ελλάδα όμως έχει να αντιμετωπίσει  ένα ακόμη πολύ σοβαρότερο πρόβλημα που στην πραγματικότητα ευθύνεται για όσα χαριτωμένα αποκαλούμε «παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας». Το πραγματικό πρόβλημα των νεοελλήνων  είναι πολιτισμικό. Δεν υπάρχει πολιτική παιδεία για να μπορέσει να κάνει ουσιαστικό διάλογο και όχι υστερικές κραυγές με συνθήματα και αφορισμούς
ecosmopolis.wordpress.com