Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

Στερητικό σύνδρομο...

Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια άλλαξαν άρδην οι καταναλωτικές μας συνήθειες. Αγοράζαμε ό,τι θέλαμε, ακόμη κι αν δεν είχαμε χρήματα. Τους οικονομικούς πόρους για την ικανοποίηση των «αναγκών» μας τους εξασφάλιζε το τραπεζικό σύστημα. Η οικονομική ύφεση λειτουργεί ως σοκ και μας επαναφέρει στην πραγματικότητα. Η προσαρμογή, πάντως, δεν είναι εύκολη και το στερητικό σύνδρομο είναι αναπόφευκτο...

Έχει κτιστεί μία κουλτούρα που δεν είχε εμφανιστεί άλλοτε στη χώρα και η οποία φανερώνει την βαθιά κρίση που μαστίζει την ελληνική κοινωνία σε επίπεδο αξιών. Οι νέοι κυρίως άνθρωποι θεωρούν ότι μία.. σειρά από καταναλωτικά αγαθά είναι άκρως απαραίτητα για την επιβίωσή τους, όπως το γάλα για το νεογέννητο παιδί.

Η βίαιη προσαρμογή σε μία άλλη κατάσταση είναι λογικό να προκαλεί αντιδράσεις. Όσο σκληρό κι αν ακούγεται, ένα κινητό ή ένα αυτοκίνητο ή ακόμη και ένα Σαββατοκύριακο μακριά από την Αθήνα δεν είναι «δικαιώματα» και πολύ περισσότερο δεν προσφέρουν κάτι ουσιαστικό, πέρα από την ικανοποίηση κάποιων επιθυμιών που έχουν αναχθεί σε «ανάγκες».

Πρόσφατα συνάντησα ένα στέλεχος μιας ρουμανικής εταιρείας. Η Ρουμανία περνάει αυτή τη στιγμή κρίση που ίσως είναι χειρότερη από αυτή της Ελλάδας. Οι άνθρωποι, μου έλεγε ο συνομιλητής μου, αντιμετωπίζουν την κατάσταση με δυσφορία, αλλά ταυτόχρονα θυμούνται και τα παλιότερα χρόνια της πραγματικής στέρησης. Με άλλα λόγια, έχοντας ακόμη μνήμες φτώχειας δεν αντιδρούν με πανικό στις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται. Αντίθετα, εμείς στην Ελλάδα δεν έχουμε τέτοιες μνήμες. Μόνο οι μεγαλύτεροι, εκείνοι που έζησαν τα χρόνια της κατοχής και του εμφυλίου μπορούν να ισχυριστούν κάτι τέτοιο. Αυτοί, όμως, δεν βρίσκονται στην παραγωγική διαδικασία...

Είναι ένα σημαντικό πρόβλημα που θα καθορίσει τον τρόπο αντίδρασης της ελληνικής κοινωνίας στα όσα θα εξελιχτούν στο επόμενο χρονικό διάστημα. Ο Έλληνας αρνείται ακόμη και σήμερα να αποδεχτεί ότι η χώρα είναι ουσιαστικά χρεοκοπημένη. Στην πραγματικότητα αρνείται να χάσει ό,τι ο ίδιος θεωρεί απαραίτητο για την ευμάρειά του. Δεν θέλει να καταλάβει ότι η κατανάλωση συνδέεται άμεσα με τους πόρους που διαθέτει κανείς και όχι με την υποθήκευση των μελλοντικών του πόρων.

Η προσαρμογή στη νέα κατάσταση θα είναι δύσκολη. Ίσως, όμως, έχει κι ένα θετικό. Ίσως, επιστρέψουμε σε αξίες που έχουν πραγματικό νόημα για την εξέλιξη ενός Έθνους. Ο πολιτισμός και ο πλούτος δεν παράγονται καταναλώνοντας, αλλά με την Παιδεία και την Εργασία.

Θανάσης Μαυρίδης 

www.capital.gr


Πηγή:www.capital.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.

Η Πελασγία από ψηλά