Κίνησε η γερακίνα για νερό κρύο να φέρει», λέει το γνωστό καλαματιανό τραγούδι, μόνο που σήμερα, στην περίπτωση της Καλαμάτας, η γερακίνα όταν κινάει, σπέρνει τον τρόμο στα πουλιά τα οποία διέρχονται από το αεροδρόμιο και αποτελούν κίνδυνο για τα αεροσκάφη που απογειώνονται. Πέντε γερακίνες και δύο αρσενικά γεράκια προστατεύουν τα αεροσκάφη στην Καλαμάτα από τα διερχόμενα πουλιά, που «απειλούν» να μπουν στους κινητήρες και να προκαλέσουν ακόμα και την πτώση τους.
«Τα θηλυκά είναι πιο μεγαλόσωμα, αντιδραστικά ως χαρακτήρες, αλλά πιο γερά και ατρόμητα ακόμη και σε σύγκριση με μεγαλύτερα πουλιά που βρίσκουν καταφύγιο στην περιοχή του αεροδρομίου», σύμφωνα με τον κ. Ανδρέα Φλεβάρη, έναν από τους «γερακάρηδες», δηλαδή τους εκπαιδευτές γερακιών της Πολεμικής Αεροπορίας. Ο κ. Φλεβάρης, που.. ξεκίνησε την καριέρα του ως συνοδός σκύλων, γρήγορα στράφηκε στα γεράκια, τα οποία, όπως όλα τα αρπακτικά, δεν δένονται με τον άνθρωπο όπως οι σκύλοι. Σήμερα, όμως, στο ερώτημα σκύλοι ή γεράκια, προτιμά τα πουλιά.
Στο αεροδρόμιο της Καλαμάτας, υπάρχουν σήμερα επτά εκπαιδευμένα γεράκια –Ερμής, που «υπηρετεί» από το 2000, Πέλοψ, Αφροδίτη, Φαίδρα, Λυδία, Αριάδνη και Καλυψώ. Ανήκουν στο είδος πετρίτης, αγοράστηκαν νεοσσοί και εκπαιδεύτηκαν εδώ. Το πρώτο στάδιο της εκπαίδευσης αφορά την εξημέρωση. Οταν αρχίσουν να εμπιστεύονται τους εκπαιδευτές, τα πουλιά αρχίζουν τις ελεύθερες πτήσεις εκτελώντας αρχικά κύκλους γύρω από τον συνοδό τους, ο οποίος τους «κουνάει» ένα ομοίωμα πτηνού. Υστερα από αρκετή προπόνηση, το γεράκι πετάει στο αεροδρόμιο αμέσως πριν απογειωθεί ή προσγειωθεί κάποιο αεροπλάνο. Βλέπει τα άλλα πουλιά ως θηράματα και επιτίθεται. Οι φτερωτοί εισβολείς τρομάζουν και αποχωρούν με αποτέλεσμα την «εκκαθάριση» του εναέριου χώρου για ομαλή ροή πτήσεων.
Ο «πόλεμος» μεταξύ πουλιών και αεροσκαφών είναι σε εξέλιξη από το 1912, όταν σημειώθηκε η πρώτη κατάρριψη αεροσκάφους από πτηνό. Στη χώρα μας έχουμε αρκετές καταγεγραμμένες συγκρούσεις πτηνών με αεροσκάφη αλλά και καταρρίψεις, όπως ενός Mirage 2000 το 1992 και ενός A-7 πέρυσι. Και στις δύο περιπτώσεις οι πιλότοι πρόφτασαν να εγκαταλείψουν τα σκάφη με επιτυχία.
Το γεράκι μπορεί να πετάξει σε ύψος 22.000 ποδών και να εντοπίσει από εκεί το θήραμά του. Αμέσως μετά βουτάει και επιχειρεί να το πιάσει. Η ταχύτητα βύθισης φθάνει τα 400 χλμ. την ώρα. «Τα γεράκια κάνουν μόνιμη δίαιτα. Πρέπει να έχουν ορισμένο βάρος ανάλογα με την εποχή, ώστε να μην είναι ούτε πολύ χορτάτα, αλλά ούτε και να πεινούν, κάτι που θα τα αναγκάσει να αναζητήσουν τροφή», λέει ο κ. Φλεβάρης.
Τα γεράκια συμπληρώνουν καθημερινά συγκεκριμένο αριθμό εκπαιδευτικών πτήσεων, ώστε να γυμνάζονται επαρκώς προκειμένου να διατηρούν τις ικανότητές τους. Πρόκειται για επίπονη διαδικασία που ξεπερνά το οκτάωρο. Οι «γερακάρηδες» χρησιμοποιούν ειδικά γάντια που επιτρέπουν στα πουλιά να στέκονται στο χέρι τους. Ερχεται λοιπόν η στιγμή που ο κ. Δημήτρης Βαρελάς, ο έτερος εκπαιδευτής, επιδεικνύει τον «Ερμή» και τον «Πέλοπα». Μπαίνει στο ειδικά διαμορφωμένο κλουβί και με γρήγορες κινήσεις πιάνει το ατομικό σκοινί του γερακιού που επιλέγει. Το τραβάει στο γαντοφορεμένο χέρι του, φοράει στο γεράκι το ειδικό σκουφί που το ηρεμεί και στη συνέχεια το φέρνει κοντά μας για τη φωτογράφηση. Το σκουφί αφαιρείται και το γεράκι περιεργάζεται τους «ξένους» εξονυχιστικά. Μετά την επίδειξη των ικανοτήτων του, παίρνει τον «μεζέ» του -ένα ωμό ορτύκι- και δέχεται να πάρει μερικές ακόμα «πόζες».
ΙΩΑΝΝΑ ΗΛΙΑΔΗ-Έθνος
ΞΕΡΕΙΣ ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΩ ΕΝΑ?
ΑπάντησηΔιαγραφή