1η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1955: ΕΝΑΡΞΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΥΠΡΙΩΝ
ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΑΓΓΛΩΝ, ΓΙΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ.
Η Κύπρος παρέμεινε σκλαβωμένη από τους Άγγλους την περίοδο 1878 – 1960. Μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, στη διάρκεια του οποίου πάνω από 30.000 Κύπριοι στρατεύτηκαν στο πλευρό των κατακτητών τους, για να πολεμήσουν εναντίον Γερμανών και Ιταλών, ζήτησαν και τη δική τους ανεξαρτησία, αλλά η, τότε, Μεγάλη Βρετανία (σημερινό Ηνωμένο Βασίλειο) απέρριψε το αίτημά τους.
Μα, οι Κύπριοι είναι Έλληνες μέχρι το μεδούλι. Κύπριοι κι Ελλαδίτες έχουμε το ίδιο DNA, κοινή Ιστορία, κοινή Γλώσσα, κοινή Θρησκεία, κοινές Εθνικές Επετείους, μα πάνω απ’ όλα κοινή Εθνική συνείδηση και πορεία, από το 1500 π.Χ., οπότε οι Έλληνες εποίκισαν την Κύπρο.
Κύπριοι αθλητές αναφέρονται σε επιγραφές και άλλα ιστορικά ευρήματα ως νικητές στους Αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες, όπου επιτρεπόταν, ως γνωστόν, η συμμετοχή μόνο σε Έλληνες. Οι:
Αρίστων Νίκωνος Καρπασεώτης, Αρτεμίδωρος Σαλαμίνιος, Δημήτριος Σαλαμίνιος, Ζώιλος Ζωίλου Πάφιος, Νέων Καρπασεώτης, Στρατοκλής Απολλοδώρου Σαλαμίνιος, Χάρης Κύπριος, Ηρακλείδης Σαλαμίνιος και Ονησίκρατος Σαλαμίνιος, είναι ονόματα Κυπρίων νικητών στις αρχαίες Ολυμπιάδες».
Στις 15 Ιανουαρίου 1950, η Εθναρχούσα Εκκλησία Κύπρου πραγματοποίησε Δημοψήφισμα, στο οποίο ο Ελληνικός Κυπριακός λαός ψήφισε την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, σε ποσοστό 95,7%. Οι Άγγλοι, όμως, τήρησαν και πάλι αρνητική στάση, λαμβάνοντας σκληρά μέτρα κατά του λαού, ενώ προέβαιναν, συνεχώς, σε διώξεις και συλλήψεις αγωνιστών και κορυφαίων παραγόντων.
Έτσι, την 1η Απριλίου 1955 ξεκίνησε ο Απελευθερωτικός Αγώνας, που οργανώθηκε από την «Ε.Ο.Κ.Α.» (Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών), με επικεφαλής τους Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, ως πολιτικό αρχηγό και Γεώργιο Γρίβα, ως στρατιωτικό ηγέτη. Αγκαλιάστηκε απ’ όλο τον λαό της Κύπρου, κι ανέδειξε αγωνιστές, οι οποίοι με αυταπάρνηση προσέφεραν τη ζωή τους στην πατρίδα, είτε πέφτοντας νεκροί στα πεδία των μαχών, είτε ξεψυχώντας από τα βασανιστήρια, ή δι’ απαγχονισμού.
Πρώτο θύμα του Αγώνα, υπήρξε ο Μόδεστος Παντελή.
Σε σύνολο, από τους Άγγλους σκοτώθηκαν:
Γρηγόριος Αυξεντίου - Μάρκος Δράκος - Πέτρος Γιαλλούρος -Ανδρέας Κάρυος - Γεώργιος Κάρυος - Στυλιανός Λένας - Κυριάκος Μάτσης - Χαράλαμπος Μούσκος - Ηλίας Παπακυριακού - Φώτιος Πίττας - Χρήστος Σαμάρας.
Κύπριοι απαγχονισθέντες υπό των Άγγλων:
Μιχαήλ Καραολής, ετών 23, 10-5-56.
Ανδρέας Δημητρίου, ετών 22, 10-5-56.
Ανδρέας Ζάχος, ετών 24, 9-8-56.
Ιάκωβος Πατάτσος, ετών 22, 9-8-56.
Χαρίλαος Μιχαήλ, ετών 22, 9-8-56.
Μιχαήλ Κουτσόφτας, ετών 22, 21-9-56.
Στέλιος Μαυρομάτης, ετών 20, 21-9-56.
Ανδρέας Παναγίδης, ετών 22, 21-9-56.
Ευαγόρας Παλληκαρίδης, ετών 19, 13-3-57.
Στις 9/3/1956, ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος συνελήφθηκε στο αεροδρόμιο Λευκωσίας, από το οποίο θα μετέβαινε στην Αθήνα. (Ανάλογες αγωνιστικές κινητοποιήσεις κι εκδηλώσεις γινόντουσαν και στην Ελλάδα). Την ίδια μέρα συνελήφθηκαν και οι Κύπριοι: Μητροπολίτης Κερύνειας, Παπασταύρος Παπαγαθαγγέλου και Πολύκαρπος Ιωαννίδης. Και οι τέσσερις εξορίστηκαν στις Σεϋχέλλες.
Μετά από αγώνες τριών ετών, με πολλά θύματα και δεινά για τους Κυπρίους, στις 25 Νοεμβρίου 1958 (κι ενώ είχαν επιστρέψει οι εξορισθέντες ηγέτες) άρχισε η συζήτηση του Κυπριακού στον ΟΗΕ. Τελικώς, ψηφίστηκε στις 5 Δεκεμβρίου, το σχέδιο: «Περί ειρηνικής, δημοκρατικής και δικαίας λύσεως του Κυπριακού, συμφώνως προς το Χάρτην των Ηνωμένων Εθνών». Tον Φεβρουάριο του 1959, το θέμα της Κύπρου οδηγήθηκε στη λεγόμενη «Συμφωνία της Zυρίχης».
Ιούλιο του 1960 εκλέγονται τα μέλη της Κυπριακής Βουλής και, στις 15 Αυγούστου, η Αγγλική κυριαρχία τερματίστηκε.
Στις 16 Αυγούστου 1960 εγκαθιδρύθηκε η Κυπριακή Δημοκρατία. Πρώτος Πρόεδρος ανέλαβε ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος.
Ο Μακάριος Γ΄ γεννήθηκε το 1913 στην Παναγιά Πάφου. Από 13 χρόνων έγινε δόκιμος μοναχός στη Μονή Κύκκου.
Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και με υποτροφία σε Θεολογική Σχολή των Η.Π.Α.
Στις 8/4/48 εξελέγη Μητροπολίτης Κιτίου και στις 20/10/50 Αρχιεπίσκοπος, σε ηλικία μόλις 37 χρονών, θέση που κράτησε για 27 χρόνια.
Υπήρξε πρωτεργάτης και πολιτικός Αρχηγός του Απελευθερωτικού Αγώνα των Κυπρίων, μα και ο πρώτος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Κοιμήθηκε στις 3 Αυγούστου 1977, 64 ετών.
Ευαγόρας Παλλληκαρίδης
Φορώντας τ’ άρματα του Δίκιου
πάλεψες για τη Λευτεριά.
Με τα τσαπράζια των Ιδανικών σου πολέμησες.
Ξυπόλυτα όνειρα
-μικρά, αθώα παιδιά, μόρτες τ’ “ανέφικτου”-
σ’ άνοιγαν δρόμο.
Πέταξες στο φως μ’ ανοιχτά φτερούγια
να κυνηγήσεις τ’ “άπιαστο”
ως τα περβόλια του Ήλιου.
Εκεί
που δάκρυα έχουν μόνο οι κρίνοι
και πεπτωκότες άγγελοι.
Νίκος Μπατσικανής
TIMH ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΑΔΕΡΦΟΥΣ ΚΥΠΡΙΟΥΣ,ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΠΡΟΔΟΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΟΤΑΝ ΑΥΤΟΣ ΑΠΕΣΗΡΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΕΡΑΡΧΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΙΧΕ ΕΓΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ Ο Γ.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΗΓΕΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ.ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΦΟΡΑ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΚΑΨΑΜΕ ΤΟΝ ΛΑΚΟ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ.ΕΛΛΑΣ Η ΧΩΡΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΗΤΕΡΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΗΤΕΡΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ,ΑΛΛΑ ΣΗΜΕΡΑ ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΕΡΙΣΕΥΟΥΝ.ΔΗΣΤΗΧΩΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφή«ΛΕΥΤΕΡΙΑ», ΕΥΑΓΟΡΑ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα πάρω μιαν ανηφοριά,
θα πάρω μονοπάτια,
να βρω τα σκαλοπάτια,
που παν στη Λευτεριά.
Θ’ αφήσω αδέλφια, συγγενείς,
τη μάνα, τον πατέρα,
μες στα λαγκάδια πέρα
και στις βουνοπλαγιές.
Ψάχνοντας για τη Λευτεριά,
θα ’χω παρέα, μόνη,
κατάλευκο το χιόνι,
βουνά και ρεματιές.
Τώρα κι αν είναι χειμωνιά, θα ’ρθεί το καλοκαίρι,
τη Λευτεριά να φέρει
σε πόλεις και χωριά.
Θα πάρω μιαν ανηφοριά,
θα πάρω μονοπάτια,
να βρω τα σκαλοπάτια,
που παν στη Λευτεριά.
Τα σκαλοπάτια θ’ ανεβώ,
θα μπω σ’ ενα παλάτι,
το ξέρω θαν’ απάτη,
δε θαν’ αληθινό.
Μες στο παλάτι θα γυρνώ,
ώσπου να βρω το θρόνο,
βασίλισσα, μια μόνο,
να κάθεται σ’ αυτό.
Κόρη πανώρια, θα της πω,
άνοιξε τα φτερά σου
και πάρε με κοντά σου,
μονάχα αυτό ζητώ.