Δόξα και τιμή στον Αγνωστο Τουρίστα που επιμένει ακόμη να επισκέπτεται τη χώρα μας.
Από τη στιγμή που εμφανίζεται έτοιμος να υποστεί και να αψηφήσει τους ταξιτζήδες και το ΠΑΜΕ, τους «Αγανακτισμένους» και τα τσαντίρια στο Σύνταγμα, τους κλειστούς αρχαιολογικούς χώρους, τις βρώμικες παραλίες, τις πανάκριβες υπηρεσίες, τα κακά ξενοδοχεία και τους πονηρούς μαγαζάτορες τού αξίζει κάθε έπαινος και όλα τα συγχαρητήρια.
Διότι κάποτε η Ελλάδα γεννούσε ήρωες. Αλλά τώρα μόνο ήρωες μπορούν να την επισκεφθούν!
Θα μου πείτε ότι οι ταξιτζήδες έχουν δίκιο. Και θα σας αντιτείνω ότι ο καθένας δικαιούται να θεωρεί ότι έχει δίκιο. Αρα, ότι όλοι κατά την άποψή τους έχουν δίκιο.
Κι εγώ έχω δίκιο να θεωρώ ντροπή έναν Παναθηναϊκό με αρχηγό τον Σαριέγκι και σέντερ φορ τον... Τότσε (!) αλλά αυτός δεν είναι λόγος να αρπάξω το περιβραχιόνιο, να φορέσω τη φανέλα και να μπω στο γήπεδο.
Το ζητούμενο συνεπώς είναι να ζούμε σε μια κοινωνία της οποίας η συνολική λειτουργία δεν θα καταλύεται από το δίκιο του καθενός. Ακόμη περισσότερο που το δίκιο του καθενός δεν είναι απαραιτήτως το δίκιο όλων.
Οι ταξιτζήδες, ας πούμε, έχουν οργανώσει μια μαύρη αγορά αδειών ταξί και ζητούν τώρα να μην καταργηθεί η μαύρη αγορά με το επιχείρημα ότι «δανείστηκαν» για να πάρουν μέρος στο νταραβέρι - με την ευκαιρία: θα ήμουν πολύ περίεργος να μάθω πόσες αγοραπωλησίες από αυτές που έγιναν με τα «δανεικά» έχουν δηλωθεί στην Εφορία...
Στην προκειμένη περίπτωση, δηλαδή, το «δίκιο» των διαμαρτυρομένων απαιτεί τη διατήρηση μιας μαύρης αγοράς ή έστω κάτι παραπλήσιου. Δίκιο και προφανώς συμφέρει όσους ποντάρισαν σ' αυτήν. Αλλά γιατί είναι απαραιτήτως δίκιο και για τους υπόλοιπους;
Διότι πέρα από τα καλαμπούρια και πέρα από τους ταξιτζήδες, το ζητούμενο είναι να αποφασίσουμε τι χώρα θέλουμε. Μια χώρα η οποία θα κινείται συνεχώς γύρω από το δίκιο του καθενός που νομίζει ότι έχει δίκιο ή μια χώρα που θα στραφεί σε μια λογική αλλαγής, ανοίγματος και ανάπτυξης;
Η πρώτη επιλογή μυρίζει έντονα κλεισούρα. Τη θέλουμε την κλεισούρα; Ε, λοιπόν, πολύ φοβούμαι πως τη θέλουμε.
Δεν εξηγείται διαφορετικά ότι είμαστε η μοναδική δυτική χώρα που έχει βαφτίσει «κοινωνία» τον χειρότερο εαυτό της. Η ανικανότητα, η συναλλαγή, η αδυναμία προσαρμογής, η αντιπαραγωγικότητα, οι στρεβλές αντιλήψεις, η παραοικονομία, όλα αυτά θεωρούνται κεκτημένα που δεν πρέπει να αλλάξουν για λόγους εθνικής ιδιοσυστασίας.
Κι έτσι ο καθένας που μετέχει στο νταραβέρι έχει κάθε δίκιο να μη θέλει να αλλάξει τίποτα.
Γ.Πρετεντέρης-ΤΑ ΝΕΑ
Η "κυβέρνηση" του +10% και με την "πριν" από λίγες ημέρες ψήφου εμπιστοσύνης της πλειοψηφίας της Ελληνικής βουλής, τι κάνει;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι την εμποδίζει στο "έργο" της ο Σαμαράς, το ΠΑΜΕ και ο Τσίπρας;;;
Ωιμέ!!!
ΤΟ ΠΑΜΕ ΘΑ ΤΑ ΕΚΑΝΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ Π.Χ ΣΤΗ ΜΟΣΧΑ...ΘΑ ΤΟΥΣ ΕΤΡΩΓΕ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΣΚΟΤΑΔΙ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλιέα είσαι ή κάνεις το χαζό; Οι ξένοι πρεσσάρουν το σύνολο του πολιτικού κόσμου μας για συνένεση, ΝΑ ΤΑ ΒΡΟΥΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΜΕ ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΣΤΩ ΜΙΝΙΜΟΥΜ ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ. Έστω να βρουν όλοι μαζί μιά λύση και να την συζητήσουν με την τρόϊκα. Δεν ανέχονται ΑΝΤΑΡΤΟΠΟΛΕΜΟ εδώ όταν εκείνοι δέχθηκαν και πέρασαν την βοήθεια στα κοινοβούλιά τους να μας βοηθήσουν να ξελασπόσουμε ( και να πάρουν και εκείνοι τα λεφτά τους κάποτε βέβαια ) και εμείς με το Μανώλη πχ στους ταξιντζήδες να το παίζουμε προστάτες για κάποιες ομάδες- συντεχνίες. Αλήθεια ο κος Μανώλης τον κρατισμό/ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΣΜΌ στηρίζει; ή την φιλελεύθερη οικονομία, μην τρελαθούμε στο τέλος. Το παιδί το δικό μου μπορεί άνετα να ανοίξει οποιαδήποτε επιχείρηση χωρίς πλαφόν και να ρισκάρει μεγάλα ποσά αλά ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΑΞΙΝΤΖΗΣ, ΦΟΡΤΙΓΑΝΤΖΉΣ ή ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ αν έχει πτυχίο (ΑΛΛΗ ΚΟΡΟΪΔΊΑ ΕΔΩ ). Ωραιος κοινωνικός ΑΧΤΑΡΜΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΓΙΝΕΙ!. ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΔΑΧΘΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΟΔΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΛΙΠΑΜΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΩΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολεμούν το δίκιο του λαού
ΑπάντησηΔιαγραφήΟταν οι ναυτεργάτες διεκδικούν τα δικαιώματά τους και περιφρουρούν την απεργία τους στους καταπέλτες των βαποριών, «πλήττουν τον τουρισμό, το κοινωνικό σύνολο, το δημόσιο συμφέρον», προπαγανδίζουν οι αστοί και τα επιτελεία τους. Το ίδιο και για τους φτωχούς αγρότες με τα μπλόκα στους δρόμους, το ίδιο τώρα με τα ταξί. Αυτό κάνουν για όλους τους κλάδους εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων. Οπου «κοινωνικό σύνολο και δημόσιο συμφέρον» βαφτίζουν τα ιδιωτικά συμφέροντα των καπιταλιστών. Αλλά κάθε απεργία έχει κόστος. Και οι εργάτες όταν απεργούν χάνουν το μεροκάματο, ενώ υφίστανται και τρομοκρατικές απολύσεις. Ομως την κυβέρνηση την πιάνει ο πόνος μόνο για τα υπερκέρδη των μονοπωλίων στον κλάδο του τουρισμού και των εφοπλιστών. Η πολιτική της κυβέρνησης με τις απελευθερώσεις, τις αποκρατικοποιήσεις, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και τα χαράτσια τσακίζει τους εργαζόμενους, τους μικρούς επαγγελματίες και τους αυτοαπασχολούμενους στα ταξί, οδηγεί στη φτώχεια όλο το λαό. Αυτή η πολιτική πλήττει τον τουρισμό και υπονομεύει τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας και όχι οι λαϊκές κινητοποιήσεις. Τα αστικά ΜΜΕ κάνουν άτιμη προπαγάνδα, σε βάρος των εργαζομένων που αγωνίζονται για το δίκιο τους, κόντρα στα μονοπώλια. Κουβέντα δε λένε ότι η λαϊκή οικογένεια δεν μπορεί να κάνει διακοπές ελέω μνημονίων και μιλούν για τουρισμό. Εθαψαν το σημερινό συλλαλητήριο της κοινωνικής συμμαχίας για την Υγεία. Γυρίστε την πλάτη στην αστική ενημέρωση. Μόνο «Ριζοσπάστης» και «902» η φωνή των εργαζομένων, του λαού.
ΤΟΝ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ ΤΟΝ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΡΑΦΟΥΝ ΚΑΙ Ο 902 ΔΙΑΦΗΜΙΖΕΙ ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΤΑ ΚΑΛΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ..ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΔέστε τι κάνουν οι αγνοί εργαζόμενοι στα ΜΜΜ και οι προϊστάμενοί τους, που πριν καιρό απήργησαν και για το καλό των επιβατών, όπως ψευδώς ισχυρίζονταν. Από την άλλη, απεργία σημαίνει δεν εργάζομαι, και όχι πηγαίνω στο λιμάνι και εμποδίζω την αποβίβαση ή την επιβίβαση τουριστών στα πλοία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΜΜ ΑΘΗΝΑΣ ΚΑΙ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ ΕΠΙΒΑΤΩΝ
1. Τον Δεκέμβριο του 2010 άλλαξαν διαδρομή πολλές γραμμές λεωφορείων της Αθήνας (ορισμένες από αυτές καταργήθηκαν) όπως για παράδειγμα: 057, 106 κ.ά.
Επτά μήνες αργότερα, οι πινακίδες στις στάσεις δεν έχουν ενημερωθεί, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρούνται οι άνθρωποι που θέλουν να εξυπηρετηθούν, μεταξύ των οποίων και ο ίδιος.
Ως πρώτο μέλημα, αλλά και πολύ εύκολο, θα ήταν να καλυφθούν, με αυτοκόλλητα, οι καταργημένες γραμμές στις στάσεις, και μετά οι υπεύθυνοι να προχωρήσουν στην πλήρη αντικατάσταση των πινακίδων, αλλά αυτό δεν έγινε.
2. Κάθε τόσο, πολλοί οδηγοί τρόλεϊ (μα όχι και των λεωφορείων, γεγονός που θα πρέπει να προβληματίσει τους υπεύθυνους των τρόλεϊ) αλλάζουν τις φωτεινές πινακίδες με τις διαδρομές και τον αριθμό των οχημάτων τους, και αντί των καθορισμένων εμφανίζονται πινακίδες με ενδείξεις: Αλεξάνδρας, Πατήσια, Κουκάκι κ.λπ. Οι στάσεις όλων των τρόλεϊ, όμως, δεν είναι στο ίδιο σημείο στους διάφορους δρόμους της Αθήνας, και οι επιβάτες, μη γνωρίζοντας πού κάνει στάση αυτό που έχει αφαιρέσει τον αριθμό του, τρέχουν από στάση σε στάση, να πετύχουν το ζητούμενο, ρωτώντας τον οδηγό, ενώ κάποιες φορές δεν επιβιβάζονται, καθώς κρίνουν πως ένα τρόλεϊ, για παράδειγμα, που γράφει «Αλεξάνδρας» δε διέρχεται από το Παγκράτι, όπου είναι ο προορισμός τους (ευρισκόμενος κάποιος στην οδό Υμηττού, όπως μου έτυχε προ ημερών). Για τους παραπάνω λόγους έχω ταλαιπωρηθεί αφάνταστα ο ίδιος, αλλά κι έχω ξοδευτεί, αφού αναγκάστηκα να χρησιμοποιήσω πολλές φορές ταξί, αν και διαθέτω ετήσια, προπληρωμένη κάρτα επιβίβασης.
Δυστυχώς, από τον ΟΑΣΑ, στον οποίο έχω απευθυνθεί με επιστολές μου, λαμβάνω απαντήσεις που καμιά σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα, αλλά και δεν έχουν, καν, αντιληφθεί το πρόβλημα. Αντιθέτως, αναφέρονται σε κατεστραμμένες (από κανιβαλισμό) πινακίδες στάσεων, ενώ αυτό δεν ισχύει στα σημεία όπου τους έχω αναφέρει, όπως, για παράδειγμα μπροστά από το 251 ΓΝΑ, στην Κατεχάκη, όπου ποτέ δεν τοποθέτησαν ενημερωτικές πινακίδες διαδρομών και στάσεων για τα δύο από τα τρία διερχόμενα λεωφορεία. Από την άλλη, όταν τους αναφέρω στοιχεία που διαψεύδουν τους ισχυρισμούς τους, αυτοί σιωπούν.
Θεωρώ πως όλα τα παραπάνω, εκτός της έλλειψης εξυπηρέτησης και της ταλαιπωρίας μας, πλήττουν και τον Τουρισμό μας, άρα και την Εθνική Οικονομία, αλλά και χαλάνε την εικόνα της χώρας μας προς τα έξω. Μεγάλη ταλαιπωρία, δε, υφίστανται και οι επαρχιώτες που έρχονται στην Αθήνα για δουλειές, καθώς έχω ακούσει απίθανες περιπτώσεις, εξ αιτίας των αναφερθέντων πιο πάνω.
Και τι κάνει κάποιος (Αθηναίος, επαρχιώτης, τουρίστας) αν υπάρχει απεργία ταξί και η ώρα είναι περασμένη, σε μια πόλη σαν την Αθήνα; Θα πάει, για παράδειγμα, από τη Δάφνη στη Νίκαια με τα πόδια; Κι αν είναι ανάπηρος; ηλικιωμένος; άρρωστος;