«Ανοίξαμε και σας περιμένουμε»... Οπως είχε προβλέψει σε ανύποπτο χρόνο ο στοχαστικός Αλέκος Παπαδόπουλος, φτάσαμε στο σημείο να ανακοινώνεται ένα κόμμα την ημέρα. Ζούμε κάτι σαν κοσμογονία δημοκρατικής εκπροσώπησης; Μπα! Είναι απλώς ένα φαινόμενο που ίσως ωφελήσει τη δημοκρατία, αλλά θα βλάψει την εκπροσώπηση. Ο ψηφοφόρος θα έχει ένα ευρύτερο μενού στη διάθεσή του, αλλά η χώρα μπορεί να μην έχει κυβέρνηση. Η αρχιτεκτονική του πολιτικού συστήματος της μεταπολίτευσης ήταν σοφή, όσο αποτυχημένα και αν προέκυψαν τα πρόσωπα και τα σχήματα. Αν ακυρωθεί, κλαύτα Χαράλαμπε...
Η σημερινή Βουλή ξεκίνησε με πέντε κόμματα και ήδη παρίστανται και χαιρετίζουν οκτώ και πάμε για δέκα. Θα ήταν στοιχείο αναγέννησης της πολιτικής, αν δεν ήταν απλώς η αποσύνθεση των παλαιών κομμάτων. Πραγματικά νέα κόμματα δεν είδαμε ακόμη και δεν είναι και εύκολο να υπάρξουν. Η ίδρυση κόμματος δεν είναι σαν την ίδρυση ΕΠΕ. Για να είσαι νέο κόμμα δεν αρκεί να ιδρύεσαι. Πρέπει να σε προτιμήσουν και οι πελάτες στην κάλπη.
Τα νέα κόμματα που ανακοινώνονται εσχάτως δεν φέρνουν ούτε νέες ιδέες ούτε νέες προτάσεις ούτε νέα πρόσωπα. Είναι τυφλές εφορμήσεις στον αναβρασμό της κοινωνίας, λόγω Μνημονίου. Με ανομολόγητο στόχο όσων τα συγκροτούν να παραμείνουν στο Κοινοβούλιο και στην πολιτική σκηνή.
Πιο απλά, είναι αμοιβάδες των υφιστάμενων κομμάτων. Συσπειρώσεις στο εσωτερικό τους που έφτασαν σε αδιέξοδο και κατέληξαν σε διασπάσεις. Προέκυψαν από την επίδειξη ηγετικής πυγμής στα παλαιά κόμματα. Οταν δεν αντανακλούν προσωπικές κενοδοξίες και τυχοδιωκτισμούς, ενίοτε με τη συνδρομή κάποιας «διαπλοκής».
Από αυτή την άποψη το πατρόν είναι ξεπατικωμένο. Π.χ., ποιος δεν θυμάται τον Νίκο Σταυρίδη να απειλεί τον Βασίλη Αυλωνίτη ότι θα ανοίξει δικό του μαγαζί απέναντι και «θα σου το κλείσω». Για να μην πάμε στην άλλη βερσιόν με τον Κώστα Χατζηχρήστο και τον Ζήκο…
Να το σοβαρέψουμε. Ενα κόμμα, ανεξάρτητα από την επιρροή του στις εκλογές, είναι ανώτερη μορφή οργάνωσης του λαού. Βασίζεται σε ιδεολογία, προτείνει πολιτική και έχει οργανωτική διακλάδωση. Δεν είναι άνωθεν συγκόλληση παραγόντων. Τα νέα κόμματα των ημερών θυμίζουν περισσότερο το μυθολογικό τέρας του Γούντι Αλεν: «Είχε κεφάλι λιονταριού και σώμα λιονταριού, αλλά δεν ήταν από το ίδιο λιοντάρι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.