Οι Πρόσφατοι Θρίαμβοι Του Αντώνη Σαμαρά

Την εκτίμησή μου προς το πρόσωπο του Αντώνη Σαμαρά την ξέρεις. Είναι καλά τεκμηριωμένη. Για λίγους ανθρώπους γράφω τόσο έντονα και προσωπικά, άλλωστε. Πιστεύω ότι είναι ένα από τα χειρότερα πράγματα στο πολιτικό μας σκηνικό, και ο χειρότερος αρχηγός κόμματος που έχει περάσει την τελευταία δεκαπενταετία-εικοσαετία που θυμάμαι εγώ, κι αυτό λέει πολλά, ακόμα κι αν κοιτάξει κανείς το δικό του κόμμα μόνο (Μιλτιάδης Έβερτ, γκουχ γκουχ).
Το ότι τώρα, στο σημείο που έχουμε φτάσει, καλείται (από ποιον; τις περιστάσεις;) να σηκώσει το φλάμπουρο της λογικής εν όψει μιας εκλογικής αναμέτρησης υποτίθεται κρίσιμης μου φαίνεται αδιανόητο, νοσηρό, πέρα από κάθε φαντασία, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς το τι έχει μεσολαβήσει.
Ας θυμηθούμε λίγο τους πρόσφατους θριάμβους του:

• Ήταν αυτός που σχηματοποίησε την «αντιμνημονιακή» στάση. Δεν ανακάλυψε η αριστερά τη ρητορική αυτή, ούτε ο όχλος στο Σύνταγμα. Η αξιωματική αντιπολίτευση την υιοθέτησε πιο ξεκάθαρα και θορυβωδώς. Ο Αντώνης Σαμαράς ήταν ο πρώτος «αντιμνημονιακός» λαϊκιστής.
• Βεβαίως, κάποια στιγμή αποφάσισε ότι τον συμφέρει (=του δίνει ελπίδες για να γίνει πρωθυπουργός) να γίνει «μνημονιακός», και έγινε. Κι από εκεί που διέγραφε βουλευτές που υπερψήφιζαν το Μνημόνιο, άρχισε να διαγράφει βουλευτές που το καταψήφιζαν.
• Στη συνέχεια, οδήγησε τη χώρα σε εκλογές με το ζόρι για να γίνει σώνει και καλά πρωθυπουργός.
• Εν τω μεταξύ είχε μαζέψει γύρω του ένα συρφετό λαϊκιστών, εθνικιστών και ηλιθίων για να τον συμβουλεύουν.
• Κατέβασε στις εκλογές ένα ψηφοδέλτιο για τα πανηγύρια, συστράτευση λαμόγιων και μαϊντανών.
• Στόχευε σε αυτοδυναμία, δεν πήρε ούτε 19%.
• Το 2009 το κόμμα του (με αρχηγό τον λαομίσητο, πια, Κώστα Καραμανλή) έχασε πανηγυρικά παίρνοντας 2,3 εκατομμύρια ψήφους. Το 2012 με τον ίδιο στο τιμόνι πήρε 1,2 εκατομμύρια ψήφους, σχεδόν τις μισές.
• Τώρα, μετά από αυτό το μνημειώδες και πρωτοφανές πατατράκ, νομίζει ότι είναι ο κύριος εκφραστής της «φιλοευρωπαϊκής» Ελλάδας.
• Πρώτη του κίνηση στη νέα προεκλογική εκστρατεία: Αναθέτει στον Παναγιώτη Ψωμιάδη τον συντονισμό της προεκλογικής εκστρατείας στη βόρεια Ελλάδα.
• Στη συνέχεια, καλωσόρισε στο κόμμα το Γιώργο Ανατολάκη και όσο άλλο ΛΑΟΣ είχε απομείνει.

Δεδομένου ότι όλα έχουν τελειώσει, βεβαίως, καθώς στις 6 Μαΐου περάσαμε και επισήμως το όριο και πλέον τίποτα απολύτως δεν σώζει αυτή τη χώρα (όπως κι αν ορίζει κανείς τη σωτηρία), η συνέχιση της παρουσίας του Αντώνη Σαμαρά στην πολιτική ζωή της χώρας δεν θα έπρεπε να μας νοιάζει ιδιαίτερα. Αφού καταστρεφόμαστε ούτως ή άλλως, τι σημασία έχει το αν θα καταστραφούμε με πολιτική ηγεσία το Σαμαρά και τον Τσίπρα ή οποιονδήποτε άλλο; Ούτως ή αλλως σε δύο χρόνια αυτοί, όπως ο Βενιζέλος, η βενζίνη, τα εισαγόμενα προϊόντα και ο ιδιωτικός τομέας της Ελλάδας, θα έχουν εξαφανιστεί.
Αλλά κουβέντα να γίνεται, ρε παιδί μου.

Το κείμενο αυτό γράφτηκε από το Θοδωρή Γεωργακόπουλο. 

http://www.georgakopoulos.org