Βενιζέλος και Κουβέλης κρατάνε ρόλο θεατή

Είκοσι μέρες πριν είχαμε εκλογές και μόλις σήμερα έχουμε πραγματικά κυβέρνηση στη χώρα. Κάτι η ασθένεια του Πρωθυπουργού, κάτι οι επαφές των κομμάτων, οι συμφωνίες για τη συγκρότηση της κυβέρνησης συνεργασίας, κάτι από δω και κάτι από κει, το φάγαμε το 20ήμερο και αποτέλεσμα μηδέν. Το ξέρω ότι δεν πρέπει να γκρινιάζω - πώς να θέσεις θέμα όταν πρόκειται για την υγεία του άλλου; Δεν γίνεται. Αλλά είναι μερικά πράγματα που δύσκολα μπορείς να τα καταπιείς. Εφτιαξε μια κυβέρνηση ο Σαμαράς, η οποία είναι - το έχω ξαναπεί - κανονική παλινόρθωση τού πιο άθλιου σκέλους της καραμανλικής διακυβέρνησης της χώρας. Και με τα πρόσωπα αυτά τα οποία είχαν αποτύχει παταγωδώς ως μέλη της κυβέρνησης Καραμανλή επιχειρεί να διαχειριστεί την κρίση, να ανακόψει την ύφεση, να μειώσει την ανεργία, να φέρει ανάπτυξη, να δημιουργήσει συνθήκες αναστροφής της πτωτικής πορείας της χώρας. Συγγνώμη, αλλά δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος ότι θα τα καταφέρει. Και τα πρώτα δείγματα της κυβέρνησης είναι απογοητευτικά. Τόσο που να προοιωνίζονται δύσκολη πορεία και δυσοίωνα πράγματα.

Δεν έχει μέλλον αυτή η κυβέρνηση

Δεν θέλω να κάνω τον μάντη ούτε ισχυρίζομαι ότι διαθέτω το κληρονομικό χάρισμα να (δια)βλέπω το μέλλον. Αλλά νομίζω ότι δεν χρειάζεται μεγάλη φαντασία για να εκτιμήσει κανείς ότι αν η κυβέρνηση συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό, και με τον Σαμαρά να υπολειτουργεί, έχει πολλή ζωή μπροστά της. Σύντομα θα καταρρεύσει. Μα σε έξι μήνες, μα σε οκτώ, θα οδηγηθούμε και πάλι στις κάλπες. Γιατί ο Σαμαράς δεν έκανε την υπέρβαση, να σημάνει πραγματικά εθνικό συναγερμό, και γιατί το κράτος και το (παρα)κράτος της Δεξιάς σήκωσαν πάλι κεφάλι και απειλούν να γυρίσουν τη χώρα στην εποχή που είχε θεοποιηθεί το ρουσφέτι και η ανομία είχε γίνει τρόπος ζωής στη χώρα. Διότι, φέρνω ένα παράδειγμα, πες μου ό,τι θέλεις εμένα σχετικά με τις ικανότητες του Στυλιανίδη ως πολιτικού, τον οποίο τοποθετείς στο κρίσιμο υπουργείο Εσωτερικών. Δεν είναι αυτός ο ίδιος ο Στυλιανίδης που ως υπουργός Παιδείας είχε χρεώσει το Δημόσιο με δεκάδες χιλιάδες ευρώ δαπάνες για δημόσιες σχέσεις; Μια χρονιά του Αγίου Νικολάου εμφανιζόταν να είχε στείλει ανθοδέσμες ύψους 8.000 ευρώ!! Πώς μπορώ, λοιπόν, να τον εμπιστευθώ ότι τώρα δεν θα κάνει τα ίδια ή και χειρότερα, Αντώνη μου;

Συμφωνούν με την επάνοδο της Δεξιάς;

Θα μου πεις, αυτό τώρα σε μάρανε εσένα; Οι αλόγιστες δαπάνες; Το όργιο με τα ρουσφέτια που έκαναν όλοι αυτοί, κουμπάροι, κολλητοί, φίλοι (κάθε λογής λαμόγια) του Καραμανλή, δεν σου λέει τίποτε; Μου λέει, ασφαλώς. Αλλά νομίζω ότι θα έπρεπε να λέει περισσότερα στους άλλους δύο κυβερνητικούς εταίρους, τον Βενιζέλο και τον Κουβέλη. Αυτοί στηρίζουν την κυβέρνηση και μετέχουν με στελέχη που είναι καθαρά δική τους επιρροή. Εχουν συμφωνήσει σ' αυτή την κραυγαλέα παλινόρθωση του κράτους της Δεξιάς; Κι αν δεν έχουν συμφωνήσει, όπερ και το πιθανότερο, γιατί δεν κάνουν κάτι για να ανακόψουν την εξέλιξη αυτή; Μα, τι νομίζουν, επιτέλους, και ο Βενιζέλος, και η ΔΗΜΑΡ; Αφήνοντας τον Σαμαρά να τοποθετεί τους ανθρώπους του παντού, θα αποφύγουν τις όποιες πολιτικές ευθύνες ανέλαβαν συμφωνώντας στη συγκρότηση της κυβέρνησης αυτής; Εγώ πιστεύω πως αν σκέφτονται κάπως έτσι, είναι μακριά νυχτωμένοι. Στην κυβέρνηση μετέχουν πλήρως και αυτό δεν κρύβεται πίσω από κανέναν «φερετζέ». Είτε Λιβιεράτος - Τσαυτάρης λέγεται αυτός είτε Μανιτάκης - Ρουπακιώτης...

Να πάνε το κράτος ένα βήμα μπροστά

Επίσης ένα άλλο πράγμα που με ενοχλεί στην κυβέρνηση Σαμαρά είναι ότι συμπεριφέρονται σαν το κράτος να ιδρύθηκε στις 20 Ιουνίου, οπότε ανέλαβαν και επίσημα τις τύχες της χώρας. Οχι, τους ενημερώνω πως το κράτος υπάρχει εδώ και 185 χρόνια, το δημιούργησε ένας που λεγόταν Καποδίστριας, και πως αυτοί έχουν κληθεί απλώς να κάνουν μια διαχείριση. Το μεγάλο στοίχημα είναι αν θα τα καταφέρουν. Και επειδή αυτό μας αφορά όλους, διότι εδώ ζούμε, εργαζόμαστε, χαιρόμαστε, κλαίμε, ευχαριστιόμαστε ή πονάμε, θέλουμε να ελπίζουμε ότι θα τα καταφέρουν. Αλλά για να τα καταφέρουν, πλην του αυτονοήτου ότι πρέπει να δουλέψουν, είναι απαραίτητο να αξιοποιήσουν ό,τι καλό έκαναν οι προηγούμενοι, και αν μπορούν να πάνε ένα βήμα παρακάτω. Αλλιώς θα γυρίσουμε πίσω ολοταχώς, και αυτό θα είναι η πραγματική καταστροφή.

Γ.Παπαχρήστος-ΤΑ ΝΕΑ