Ο ανυπόφορος της χρονιάς

Με μια μικρή –αν και, νομίζω, όχι απολύτως απαραίτητη– προσαρμογή κατά το θηλυκό γένος, ο τίτλος για το 2012 κατακτάται από τη Ζωή Κωνσταντοπούλου του ΣΥΡΙΖΑ, η πληθωρική προσωπικότητα της οποίας, μαζί με τον τρικυμιώδη λόγο της, κάνουν ορισμένους να σκέπτονται κάποτε ότι ένα ταυ θα ταίριαζε μια χαρά μπροστά από το ακρωνύμιο του κόμματος. Αν οι Αμερικανοί μετεωρολόγοι την γνώριζαν, θα έδιναν το όνομά της στον επόμενο σούπερ κυκλώνα που θα σαρώσει τις ακτές στον Ατλαντικό.
Το περιστατικό που ίσως αποδίδει την προσωπικότητά της καλύτερα απ’ οτιδήποτε άλλο είναι, όπως συνήθως συμβαίνει με αυτά που προδίδουν τον χαρακτήρα του ανθρώπου, κάτι ασήμαντο. Συνέβη προ μερικών μηνών στη Βουλή. Η θυελλώδης Ζωή είχε ως συνήθως
ξεπεράσει κατά πολύ τον χρόνο ομιλίας, όταν ο προεδρεύων Γιάννης Δραγασάκης (οι συστάσεις περιττεύουν) της ζήτησε για τρίτη φορά να τελειώνει. «Κύριε πρόεδρε, μη μου καταστρέφετε την ομιλία», ήταν η αγέρωχη απάντηση της βουλευτίνας. Τι τέρας εγωισμού αποκαλύπτεται από μερικές κουβέντες, που ειπώθηκαν ως οιονεί ευφυολόγημα! Η Ζωή Κωνσταντοπούλου θεωρεί την ομιλία της σημαντικότερη από τη θεσμική διαδικασία μέσα στην οποία την εκφωνεί. Όταν μια τέτοια προσωπικότητα κυριαρχεί σήμερα στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, είναι να αναρωτιόμαστε γιατί ο Τσίπρας και οι άλλοι σηκώθηκαν να τρέχουν ώς την άκρη του κόσμου; Όσο πιο μακριά από τη Ζωή τόσο πιο καλά!..
Στ. Κασιμάτης-Καθημερινή