Πρωτοχρονιά ντροπής

Καλή Χρονιά σε όλους και όλες σας. Μπορεί να μοιάζουν με μικρά ή ασήμαντα όμως με ενόχλησαν ιδιαιτέρως.

Το 2013 είχε ήδη μπει (περίπου 1,5 λεπτά) και ο Δήμαρχος Καμίνης συνέχιζε να διαβάζει τις εντελώς ασήμαντες σημειώσεις του. Το’δατε όλοι… Τι να λέμε τώρα!!!

Ρε τι νοήματα του κάνανε…τι ο κόσμος μετρούσε αντίστροφα… τι πυροτεχνήματα έσκιζαν τον ουρανό…αυτός εκεί …θα διάβαζε μέχρι και την τελευταία ασήμαντη λέξη της ασήμαντης σκέψης του.

Ξέρετε τι είναι αυτό που με σκιάζει; Ο,τι αυτός ο άνθρωπος που μέχρι πριν από μερικά χρόνια δεν τον ήξερε ούτε η μάνα του, επειδή έγινε Δήμαρχος (βλ. εξουσία) θεωρεί ότι είναι υπεράνω ακόμα και του αδυσώπητου Χρόνου… πιο πάνω και από το τρυφερό-χαρούμενο έθιμο της αντίστροφης μέτρησης προς τον Καινούργιο Χρόνο… Δεν το θεωρεί μόνο… το κάνει και πράξη… Σκεφθείτε το λίγο…. Ποιος από σας –αν είσασταν στη θέση του- θα’κανε το ίδιο; Ποιος θα προτιμούσε να διαβάσει κλισέ του κώλου, αντί να απολαύσει τη στιγμή (την τιμή) να χαιρετίσει πρώτος την αλλαγή του χρόνου;

Πώς περιμένουμε αυτος ο άνθρωπος που ΔΕΝ μπορεί να καθαρίσει τη σκέψη του για το πιο αυτονόητο πράγμα του κόσμου, είναι δυνατον να καθαρίσει από τα σκουπίδια μια πόλη 5.000.000 κατοίκων; Πείτε μου σας παρακαλώ (και θα το δεχτώ) τι διάολο σκέφτηκε όταν άκουσε τον κόσμο από κάτω να μετράει αντίστροφα…όταν είδε τα πρώτα πυροτεχνήματα… προφανώς θα σκέφτηκε: -Δεν γαμιέται… ας διαβάσω ακόμα δυο παραγράφους…

Η ΚΑΤΑΡΑ της Εξουσίας. Δεν έχω τίποτε άλλο να πώ…

Τέλος πάντων … ο καθυστερημένος (σε χρόνο ντε) Δήμαρχος μας παραδίδει το 2013… η ΝΕΤ επιστρέφει στο στούντιο… και ο Σπύρος Παπαδόπουλος μας παραδίδει με μεγάλη συγκίνηση στον Σταμάτη Φασουλή…. Και εκείνος αρχίζει να (το ρήμα δεν είναι το σωστό, αλλά δεν έχω άλλο πρόχειρο) να τραγουδά μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του ελληνικής μουσικής

Στο σπίτι τον ακούμε 4 άτομα. Κοιταζόμαστε μεταξύ μας… Πλάκα μας κάνει… δεν είναι δυνατόν… Αν αυτό που κάνει με το μικρόφωνο στο χέρι ο κ. Φασουλής είναι τραγούδι… άλλο τόσο και ο Τοτσέ είναι ο Μέσι…

Οχι… όχι…δεν τσιμπάω στην ευκολη δικαιολογία… Ούτε ερμηνεία ηθοποιού είναι… Η παραφωνία δεν είναι Τέχνη… Μιλάμε για απίστευτη γκαρίδα… Μιλάμε για τον απόλυτο βιασμό του πενταγράμμου… αυτό που ακούμε είμαι σίγουρος ότι δεν είναι τα κρουστά, αλλά τα κόκκαλα του Τσιτσάνη που τρίζουν…

Ρεβεγιόν Πρωτοχρονιάς… η πεινασμένη Ελλάς χρειάζεται μια στιγμή ανάσας… μια νότα που θα την κάνει να ξεχάσει… και αντ’ αυτού ο Σταμάτης Φασουλής…  έχει χάσει όχι μόνο τα μέτρα των τραγουδιών, αλλά βασικά το μέτρο της Τέχνης που υπηρετεί… Και από κάτω οι συνάδελφοι του κάθε φορά που (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ) τελειώνει ένα τραγούδι, να τον.. αποθεώνουν… να τον μπιζάρουν…. Δεν μπορεί… ο ίδιος θα νιώθει τουλάχιστον Χορν… Ασφυκτιώ…

Βασικά ντρέπομαι για τον ίδιο και την πορεία του στο θέατρο. Είναι δυνατόν ο σκηνοθέτης τόσων μιουζικαλ …δλδ ο άνθρωπος που έχει περάσει από casting τόσους καλλιτέχνες, να μην μπορεί να έχει γνωθι σαυτόν; Aυτοί που χειροκροτούσαν στο studio το κάνανε από φόβο ή επειδή το ένιωθαν; Πολύ φοβάμαι ότι το έκαναν επειδή το ένιωθαν…

Αλλάζω κανάλι… Η Αννα Βίση ρίχνει (ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ) ζεμπεκιές στη σκηνή και τραγουδά τραγούδια που πριν μερικα χρόνια τα πήγαινε χαλαρά στο 10… τα φτάνει με το ζόρι μέχρι το 3… Οι φωνητικές χορδές προσπαθούν…αλλά ρετάρουν… Να μην σας πω για τον Χατζηγιάννη -σε άλλο κανάλι- που μετά βίας ψιθύριζε τα τραγούδια του…

Ζούμε έναν πολιτικό, οικονομικό, καλλιτεχνικό, αθλητικό Μεσαίωνα. Το πλήρες σκοτάδι. Μην είστε καθόλου σίγουροι ότι οι Μάγιας έκαναν λάθος… Το πιθανότερο είναι εμείς να τους ερμηνεύσαμε λάθος.

(Μάνος Αντώναρος)
 http://amantomatimou.wordpress.com/