Η επικοινωνιακή «πρόκληση» της Χρυσής Αυγής

Μέχρι και πριν από ενάμιση χρόνο ελάχιστοι γνώριζαν τι είναι Χρυσή Αυγή. Μόνο όσοι ασχολούνταν ιδιαίτερα με τα πολιτικά πράγματα. Ο πολύς κόσμος αγνοούσε την ύπαρξη της. Και όμως από τα μέσα του 2012 και εδώ και ένα χρόνο είναι ο πιο πολυσυζητημένος κομματικός φορέας. Ήταν τυχαία η άνοδος σε τόσο μεγάλα ποσοστά μέσα σε τόσους λίγους μήνες; Όχι, όταν η υπέρμετρη πρόκληση κατά της παραδοσιακής πολιτικής, η σύγκρουση με το κατεστημένο σε συσχετισμό με τις επώδυνες καταστάσεις που περνάνε οι πολίτες, είναι λογικό ότι ακραίες ενέργειες και συγκρουσιακές μέθοδοι να γίνονται αρεστές από τους ψηφοφόρους και να αποκτούν οπαδούς που πλέον θα στρατολογούνται.

Ουσιαστικά, το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής προέρχεται από τα σφάλματα των παραδοσιακών πολιτικών κομμάτων που απογοήτευσαν τους πολίτες και δεν μπόρεσαν να τους εκφράσουν πολιτικά. Παράλληλα, αποτελεί ένα φαινόμενο αντίδρασης και των στελεχών και των ψηφοφόρων του. Τα στελέχη εκφράζουν(κακώς)  μια αρνητική αντίδραση. Η συγκεκριμένη αντίδραση λογικό είναι να βρίσκει αποδέκτες χιλιάδες συμπολίτες μας που είναι εξοργισμένοι με τις πολιτικές των τελευταίων κυβερνήσεων.

Η Χρυσή Αυγή έχει έρεισμα στους πολίτες που βιώνουν τα αποτελέσματα της λαθρομετανάστευσης, που θεωρούν υπαίτιους των κακών που βιώνουμε τα παραδοσιακά κόμματα, που θεωρούν ότι απειλείται η Εθνική κυριαρχία και θέλουν να απαλλαγεί η χώρα από αυτούς που τους καταδυναστεύουν. Σε όλα τα παραπάνω προβλήματα, υπάρχει μεγάλο μέρος πολιτών που αποδέχεται και ενστερνίζεται τις ιδέες της Χρυσής Αυγής. Οι ακραίες θέσεις του κόμματος ουσιαστικά καλύπτονται από την ανάγκη για ακραία έκφραση από τους πολίτες.

Από τα παραπάνω οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι η άνοδος της Χρυσής Αυγής στηρίζεται στην επικοινωνία που την ταυτίζει με την σύγκρουση και την πρόκληση. Αν η συγκυρία δεν ήταν αρνητική δεν θα είχαμε εξάπλωση του φαινομένου. Άρα είναι ένα φαινόμενο των καιρών και μόλις η κρίση αποκλιμακωθεί θα καταρρεύσουν και τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής.

Η Χρυσή Αυγή με την ακραία συμπεριφορά οδηγεί τη χώρα σε επικίνδυνα μονοπάτια. Και αυτό γιατί προσπαθεί να συνδέσει την φιλοπατρία με την ξενοφοβία, τον πατριωτισμό με τον ολοκληρωτισμό και τις ακρότητες με τη δικαιοσύνη. Εκεί είναι το μεγάλο ατού για την άνοδο των ποσοστών, αλλά και το δίκοπο μαχαίρι για την Ελληνική κοινωνία. Το αποκούμπι της προστασίας των Εθνικών συμφερόντων συνοδεύεται με σκληρή πολιτική μισαλλοδοξίας. 

Μια μισαλλοδοξία και ακρότητα που δεν γνωρίζουμε που μπορεί να οδηγήσει την Ελληνική κοινωνία. Επειδή, κάποιοι 

θεωρούν ότι βρισκόμαστε στο κατώτατο σημείο σήψης δεν σημαίνει ότι πρέπει να ακολουθηθούν και να επιβραβευθούν πρακτικές που θα οδηγήσουν σε καταστάσεις πρωτόγνωρες.

Η Χρυσή Αυγή είναι λογικό να αναζητά τη δημοσιότητα και να την επιδιώκει, γιατί πολύ απλά της δίνει πολύ περισσότερους οπαδούς και μάλιστα, ένθερμους.  Η δίωξη της από τα κόμματα με διάφορους τρόπους την ισχυροποιεί. Αν αδιαφορούσαν και τη λοιδορούσαν, ίσως να μην άγγιζε το 7% στις προηγούμενες εκλογές, ούτε να έφτανε μέχρι και δεύτερο κόμμα στις δημοσκοπήσεις.

Το μεγάλο ερώτημα που δημιουργείται είναι αν τα στελέχη της Χρυσής Αυγής διακατέχονται όλα από ειλικρινείς διαθέσεις ή είναι ορισμένοι που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την όξυνση. Αν όλα αυτά που συμβαίνουν προέρχονται από μια ομάδα ανθρώπων που αντιδρούν ή από πίσω κρύβονται άλλα συμφέροντα που θέλουν να ανατρέψουν το πολιτικό τοπίο και να αναταράξουν την πολιτική ζωή. Επίσης, ερώτημα είναι πως καταφέρνουν να εφαρμόζουν σε όλα τα επίπεδα στρατιωτική πειθαρχία και να μην εμφανίζεται κανένα φαινόμενο αντιπαράθεσης και σύγκρουσης εντός του κόμματος.

Τα παραπάνω χαρακτηριστικά δείχνουν ότι δεν έχουμε να κάνουμε με ένα κόμμα, όπως τα έχουμε γνωρίσει. Μιλάμε για μια ομάδα κρούσης που θυμίζει στρατιώτες Ειδικών δυνάμεων παρά πολιτικούς. Το συμπέρασμα είναι ότι προφανώς η άνοδος οφείλεται στην αξία που τους δόθηκε μέσω των επιθέσεων και όχι μέσω του πολιτικού λόγου και της βούλησης. Έπειτα θα ήταν λογικό να σκεφτούμε που θα μπορούσε να οδηγήσει μια ισχυροποίηση της Χρυσής Αυγής. Έχουν σκεφτεί ποτέ οι Έλληνες τι θα μπορούσε να γίνει εάν εκλεγεί η Χρυσή Αυγή; Τι θα γινόταν αν εφαρμοζόταν η ιδεολογία της;

Είναι άξιο έρευνας το γεγονός ότι πολλοί συμπολίτες μας ψήφισαν Χρυσή Αυγή. Το γεγονός αυτό θα έπρεπε να έχει προβληματίσει το πολιτικό σύστημα και να προσπαθήσει να διορθώσει τα λάθη του για να επανορθώσει. Η μεγάλη πρόκληση είναι να αντιδράσει το πολιτικό σύστημα, όμως έχει πέσει σε κώμα και τα αντανακλαστικά του είναι ανεπαρκή. Η επόμενη μέρα των εκλογών δεν αποκλείει εκπλήξεις. Αρκεί να είμαστε έτοιμοι σαν κοινωνία να αντέξουμε τις συνέπειες.

 Μιχ Αγραφιώτης-ΤΟ ΒΗΜΑ