Ανησυχίες εγκεφάλων της Ν.Δ.

Στις αρχές της περασμένης εβδομάδας, οι βουλευτές της Ν.Δ. βρήκαν στις θυρίδες τους ένα ανυπόγραφο έντυπο με επιχειρήματα κατά του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου που προωθεί ο Αντώνης Ρουπακιώτης - με άλλα λόγια, ένα non-paper, όπως λέμε στα ελληνικά, με την κομματική γραμμή. Τα περισσότερα, από τον κατάλογο με τα συνολικώς δέκα επιχειρήματα, αφορούν τη διαδικαστική πλευρά της υπόθεσης (την απαραίτητη κοινοβουλευτική πλειοψηφία κ.λπ.). Δύο μόνον αφορούν την ουσιώδη, δηλαδή τη νομική, πτυχή του θέματος (και αυτά είναι διατυπωμένα με τηλεγραφική λιτότητα), ενώ τα δύο τελευταία έχουν ως εξής: «9) Η Ορθόδοξη Εκκλησία θα πρέπει να αλλάξει τη ρητορική της και οι Ενοπλες Δυνάμεις τα εμβατήρια και τα συνθήματά τους. 10) Τι θα γίνει, π.χ., με τα “Ματωμένα Χώματα” της Διδώς (sic) Σωτηρίου; Θα πρέπει να απαγορευθεί ως «φυλετικό»;».
Είναι, ασφαλώς, παρήγορο ότι ο
συντάκτης του κομματικού non paper παρέλειψε τουλάχιστον να αναφερθεί στον κίνδυνο «νομιμοποιήσεως του γυμνισμού», τον οποίον διέβλεψε και κατήγγειλε ο Αγιος Αιγιαλείας και Καλαβρύτων. Αναρωτιέμαι, ωστόσο, τίνος στοιχείου είναι ενδεικτική η ποιότητα των επιχειρημάτων που -ανεπισήμως έστω- το κόμμα προτείνει στους βουλευτές του: του επιπέδου της κοινοβουλευτικής ομάδας της Ν.Δ. ή των κομματικών στελεχών που τους τροφοδοτούν με επιχειρήματα; Και, εν πάση περιπτώσει, αν υποτεθεί ότι το κήρυγμα της Εκκλησίας και τα στρατιωτικά εμβατήρια εμπίπτουν στη δικαιοδοσία των όσων διαλαμβάνει το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο και, επίσης, ότι ανομολόγητος σκοπός της Ν.Δ. ως κόμματος συντηρητικού είναι, κατά το λεγόμενο, «να μη θιγούν τα κακώς κείμενα», τόσο έξυπνοι είναι οι εγκέφαλοι της Ν.Δ. ώστε να το παραδέχονται γραπτώς σε ένα έγγραφο σαφώς κομματικής προέλευσης, έστω και αν δεν φέρει υπογραφή; Επιπλέον, δε, προτρέπουν τους βουλευτές να βγαίνουν και να λένε δημοσίως αυτό που υποτίθεται ότι προσπαθούν να κρύψουν και να αποφύγουν; Απορώ πώς είναι δυνατόν να συμβαίνουν αυτά τα πράγματα, αμέσως μετά όμως θυμάμαι ότι επικεφαλής του κόμματος είναι ο Μανώλης Κεφαλογιάννης, οπότε όλα εξηγούνται...
Στ Κασιμάτης-Καθημερινή