Αίσθηση δικαίου

H προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να ενοχοποιήσει πάση θυσία τον Ευ. Βενιζέλο για τη λίστα Λαγκάρντ ξεκίνησε ως αστειότητα.

Συνεχίστηκε ως αθλιότητα. Και επανεμφανίζεται ως γελοιότητα.

Στην υπόθεση Λαγκάρντ, η ευθύνη του Βενιζέλου είναι μία, προφανής και καθαρά πολιτική: εμπιστεύτηκε υπηρεσίες που δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους και δεν τις έλεγξε να δει αν έκαναν σωστά τη δουλειά τους.

Από εκεί και πέρα, ούτε παρέλαβε τη λίστα ούτε την παρέδωσε ούτε την αλλοίωσε ούτε καν άνοιξε να τη δει - όπως προέκυψε από την τεχνική πραγματογνωμοσύνη του αντιγράφου που βρέθηκε στα χέρια του...

Ακόμη χειρότερα. Δεν ήταν καν κάτοχος του μοναδικού αντιγράφου, αφού απεδείχθη τελικά ότι η λίστα Λαγκάρντ κυκλοφορούσε σε περισσότερα αντίτυπα και από τις «Πενήντα αποχρώσεις του γκρι».

Παρά ταύτα, ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει να τον εμπλέκει με μια ακατανόητη εμμονή, που θα παρέπεμπε στην ψυχιατρική επιστήμη αν δεν εντασσόταν τόσο απροκάλυπτα στην πολιτική κακοήθεια.

Υποθέτω ότι δεν γουστάρουν τον Βενιζέλο ή δεν θέλουν τον Βενιζέλο ή δεν τους συμφέρει ο Βενιζέλος. Γούστο τους.

Υποθέτω ότι είχαν ποντάρει (για πολλοστή φορά) στην ανατροπή της κυβέρνησης και στην πολιτική αστάθεια. Δικαίωμά τους.

Υποθέτω ότι το κλίμα εφόδου στην εξουσία έχει στραβώσει προ πολλού και το μομέντουμ όχι μόνο χάθηκε αλλά και δύσκολα θα επανέλθει. Καμία αντίρρηση.

Αλλά τι σχέση έχουν όλα αυτά με μια αναπόδεικτη ποινική εμπλοκή του Βενιζέλου στη λίστα Λαγκάρντ;

Και για ποιοΝ λόγο επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ να εκκαθαρίσει πολιτικές διαφορές με ποινικά μέσα;

Θα μου πείτε ενδεχομένως ότι η αξιωματική αντιπολίτευση δεν κινείται απαραιτήτως από βουλιμία εκκαθάρισης πολιτικών λογαριασμών αλλά από κάποια αίσθηση δικαίου.

Να το δούμε και αυτό.

Διότι την ίδια στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ διαμαρτύρεται εντόνως για την παρατεινόμενη προφυλάκιση του «αντιεξουσιαστή» ή «αναρχικού» Κ. Σακκά, ο οποίος συνελήφθη σε αποθήκη με οπλισμό που αποδίδεται στη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς.

Με άλλα λόγια, ποια είναι ακριβώς η αίσθηση δικαίου του ΣΥΡΙΖΑ;

Οτι οφείλει να διωχθεί ποινικά ένας πολιτικός και πρώην υπουργός Οικονομικών ακόμη και αν δεν προκύπτει κάτι συγκεκριμένο εναντίον του;

Αλλά ότι οφείλει να προστατευθεί πολιτικά ένας «αντιεξουσιαστής» (ή κάτι συναφές) που πιάστηκε με τα Καλάσνικοφ;

Εκτός και αν η αρχηγία του ΠΑΣΟΚ θεωρείται επιβαρυντικό τεκμήριο ενοχής, ενώ τα πηγαινέλα στους Πυρήνες της Φωτιάς κάτι σαν νεανική ανησυχία.

Αλλά τι τα ψάχνετε;

Εδώ ακούσαμε ότι ακόμη και η υπεράσπιση βιαστών δεν είναι παρά μια φιλάνθρωπος δραστηριότητα για να μπορούν και οι βιαστές να βρουν το δίκιο τους. 

Γ. Πρετεντέρης-ΤΑ ΝΕΑ