Οι Γερμανοί ξανάρχονται

Για όλα φταίνε οι Αμερικάνοι! φώναζαν στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας διαδηλωτές από όλα τα κοινωνικά στρώματα. Ηταν Νοέμβρης του 1977 και οι μνήμες ήσαν ακόμη νωπές. Ολοι πίστευαν ότι η απριλιανή δικτατορία ήταν αμερικανοκίνητη - αυτοί τους έφεραν, αυτοί τους έδιωξαν...

Οι Ελληνες όμως, λιγότερο αφελείς, περισσότερο απληροφόρητοι για όσα συμβαίνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, πίστεψαν εύκολα ότι η Ουάσιγκτον αλλάζει...
Το βράδυ των αμερικανικών προεδρικών εκλογών ένα ετερόκλητο πλήθος κατέκλυσε το ξενοδοχείο «Xίλτον» στην Αθήνα. Το μεγαλύτερο μέρος του ισογείου του ξενοδoχείου είχε μετασκευασθεί σε τεράστιο γραφείο Τύπου και δημοσίων σχέσεων της αμερικανικής πρεσβείας.

Η πλειοψηφία ήταν φανερή. Ο υποψήφιος των Δημοκρατικών, ο Tζίμι Κάρτερ, κέρδιζε τον αντίπαλό του καθαρά και οι οπαδοί του το γλεντούσαν. Μαζί τους πανηγύριζαν και αρκετοί Ελληνες. Ο Τζίμι Κάρτερ εθεωρείτο μεγάλος φιλέλλην και συνεπώς τα εθνικά μας τουλάχιστον προβλήματα έπρεπε να θεωρούνται με τη βοήθεια του κ. Κάρτερ λελυμένα.

Οι Ελληνες είχαν συντόμως την ευκαιρία να διαπιστώσουν ότι ο γραφικός φιστικάς, ενώ δεν ήταν φιλέλλην (όπως τον παρουσίαζαν οι διαφημιστές του), ήταν ανίκανος να σηκώσει το βάρος των ευθυνών του.

Αυτά όλα είναι σε μεγάλη κλίμακα γνωστά. Είναι σύνηθες εμείς οι Ελληνες να στηρίζουμε εθνικές κυρίως ελπίδες στη βοήθεια των ξένων.

Και το αποτέλεσμα είναι γνωστόν. Φιστίκια α λα Κάρτερ...

Δεν υπήρξαν ξένοι πολιτικοί ηγέτες που να βοήθησαν την Ελλάδα; Ενας μόνον καταγράφεται στα δελτία των σχέσεων της χώρας μας με ξένα κράτη. Ο τότε καγκελάριος της Δυτ. Γερμανίας Χέλμουτ Σμιτ, ο οποίος ενώ αρχικώς είχε αρνηθεί, τελικά βοήθησε αποφασιστικά τον Καραμανλή να εντάξει την Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Το συμπέρασμα είναι προφανές. Είτε κερδίσει τις εκλογές είτε τις χάσει η κυρία Μέρκελ οι Γερμανοί θα είναι πάντα Γερμανοί και ως Γερμανοί ξανάρχονται!

Σ. Ψυχάρης-ΤΟ ΒΗΜΑ