Η ανυπόκριτη υποκρισία

Αυτό που με γοητεύει περισσότερο στις παραστάσεις των χρυσαυγιτών είναι όταν υποδύονται τον ρόλο του ευυπόληπτου πολίτη. Παρακολούθησα ένα μεγάλο μέρος της εκπομπής του κ. Τράγκα προχθές, όπου ήταν προσκεκλημένη η αφρόκρεμα της Χρυσής Αυγής. Τι ωραία που τα έλεγαν οι άνθρωποι και πώς αισθανόσουν, ανά πάσα στιγμή, πως είναι έτοιμοι να επικαλεσθούν την πρώτη ή την πέμπτη τροποποίηση του Συντάγματος, αντ’ αυτού όμως έδιναν μαθήματα κοινοβουλευτικού ήθους. Βέβαια, όταν ρωτήθηκε ο κ. Αρβανίτης, ο σοφολογιώτατος της παρέας, αν είναι υπέρ του κοινοβουλευτισμού, απάντησε κάτι το οποίο δεν κατάλαβα, ότι είναι υπέρ κάποιου πράγματος που μοιάζει με κοινοβουλευτισμό αλλά δεν είναι ακριβώς, όμως μπορεί να
οφείλεται και στο περασμένο της ώρας και στο βάρος των βλεφάρων που με οδηγούσαν αργά αλλά σταθερά εις τας αγκάλας του Μορφέα. Κάθε τόσο, όμως, μία αποστροφή με έκανε να επανέρχομαι στην κατάσταση της εγρήγορσης. «Δηλαδή μας καταγγέλλετε ότι ο υπουργός Δικαιοσύνης παρενέβη στην υπόθεση της δίωξής σας;» Πω πω πω, παιδάκι μου, τι πράγματα είναι αυτά, σε τι κόσμο ζούμε, αλήθεια. «Ναι, και όχι μόνον ο υπουργός, αλλά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, συνομιλεί με εισαγγελείς και αντεισαγγελείς, έχω στοιχεία, θα δείτε». Και να θέλεις να αγιάσεις, δεν σε αφήνουν.
Είναι τα παιδιά, τα αθώα αυτά ελληνόπουλα που σέβονται τους νόμους και είναι έτοιμοι να τους τηρήσουν μέχρι την τελευταία κεραία και τους εχθρεύονται, και τους κυνηγούν, και τους κατηγορούν πως διαπράττουν αίσχη. Και με αυτό το ύφος της ανυπόκριτης υποκρισίας, ούτε λίγο ούτε πολύ ενορχηστρώνουν τα ζητήματα της πολιτικής ζωής. Πώς είναι δυνατόν; Ε, είναι δυνατόν διότι αυτοί, καθότι αδίστακτοι, κάνουν ό,τι και όλοι οι υπόλοιποι στο πιο γνήσιο. Οι υπόλοιποι, από τη Ραχήλ Μακρή και τους συν αυτή έως τον ΣΥΡΙΖΑ και τους συνοδοιπόρους του, υποκρίνονται τους διωκόμενους, καταγγέλλουν χούντες και δικτατορίες ενώ κανείς δεν τους καταδιώκει, και οι ευυπόληπτοι κύριοι της Χρυσής Αυγής, ενώ διώκονται, υποδύονται τους αθώους κλείνοντας το μάτι στο κοινό που έχει συνηθίσει στο θέατρο της καταδίωξης, όπου φτάνει να καταγγείλεις πως σε διώκουν για να θεωρηθείς διωκόμενος. Πώς το είπε η κ. Βούλτεψη για τον κ. Μπαλτάκο; Μπορείς να πιστέψεις έναν άνθρωπο που δεν ξέρει πού βρίσκεται ο γιος του; Μίλησε η Ελληνίδα μάνα και έβαλε τα πράγματα στη θέση τους.
  ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ-Καθημερινή