Κάθε πρωί ξεφουρνίζει κι ένα σλόγκαν. Κι αφού το γράψει θα βγει, ανελλιπώς, στα ερτζιανά ή στο γυαλί. Μόνο που προχθές το ημερήσιο tweet του προκάλεσε χιονοστιβάδα στο Διαδίκτυο-χιονοστιβάδα του είδους που οι Αγγλοσάξονες αποκαλούν shit storm. «Οι ένοχοι για την δολοφονία των δύο Ναζί στην Μάνη πρέπει να βρεθούν και να τιμωρηθούν» είχε γράψει.
Οι αντιδράσεις δεν τον πτόησαν. Χθες-αφού διόρθωσε τους
δημοσιογράφους που παρέλειψαν να αναφέρουν την ιδιότητά του ως αντιπροέδρου του Ευρωκοινοβουλίου-επανήλθε. Για να αποκαλύψει ότι το ένα από τα θύματα του είχε απευθύνει μέσω facebook φασιστικές απειλές, διανθισμένες με το έμβλημα της χούντας.
ΠΟΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΚΟΠΟ εξυπηρετούσε ο αναθεματισμός των θυμάτων μιας κοινής δολοφονίας; Γιατί έπρεπε ο Παπαδημούλης να σπεύσει να καταγγείλει τα απεχθή τους φρονήματα πριν καν ταφούν; Ήταν μήπως μια πράξη που βοήθησε στον αγώνα του δημοκρατικού κόσμου ενάντια στη νεοναζιστική απειλή;
Ένας πολιτικός της πείρας του Παπαδημούλη θα έπρεπε να είχε προβλέψει ότι μια τέτοια επίθεση ίσως έφερνε τα αντίθετα αποτελέσματα. Θα φόρτιζε πολιτικά ένα κοινό έγκλημα με τρόπο που μάλλον ευνοεί τους νεοναζί, επιτρέποντάς τους να εμφανιστούν ως στόχοι βάναυσης προσβολής. Γιατί λοιπόν δεν κατόρθωσε να αυτοσυγκρατηθεί;
Η αλήθεια είναι ότι ο αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου μόνο παρορμητικός δεν είναι. Στην πολιτική του διαδρομή έχει αποδείξει ότι μπορεί να δείξει ιώβειο υπομονή. Όταν, το 2009, το κόμμα του τον υποβίβασε στην Τρίτη θέση της ευρωλίστας-για να πριμοδοτήσει μια υποψηφιότητα από τις συνιστώσες-έκατσε φρόνιμος.
Έτσι, φρόνιμα και τακτικά, κλώσησε τις φιλοδοξίες του στο παχνί της κομματικής νομιμοφροσύνης. Και δικαιώθηκε.
Πως ένας τόσο υπομονετικός παίκτης σπεύδει να κάνει πολιτικές δηλώσεις πάνω σε ανοικτούς τάφους;
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ δίνεται εκ του αποτελέσματος. Η «αποκάλυψη» Παπαδημούλη πήρε χθες μεγάλη δημοσιότητα. Και η δημοσιότητα γι’ αυτόν που λούζεται στα φώτα της-γι’ αυτόν που γράφει ώρες στον αέρα των media, κι ας τα καταγγέλλει ως διαπλεκόμενα-είναι εθιστική.
Όχι, ο Παπαδημούλης δεν προκάλεσε σκόπιμα την δημοσιότητα. Την προκάλεσε ενστικτωδώς. Οι εθισμένοι δεν λειτουργούν ποτέ ψύχραιμα. Για να το πούμε με την πιο ασφαλή μονάδα μέτρησης του εθισμού στα media: ο Παπαδημούλης είναι πια ο Άδωνης της Αριστεράς.
Του Μιχάλη Τσιντσίνη («Τα Νέα»)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.