Η αυταρχικότητα προ των θυρών - Με αφορμή μια συνέντευξη

Πάγια άποψή μου ήταν ότι ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεται ένα κόμμα τη σχέση του με την εξουσία κρίνεται όχι μόνο από τη λειτουργία των κυβερνητικών οργάνων και την άσκηση κυβερνητικών αρμοδιοτήτων, αλλά και σε άλλα επίπεδα.

Τα κόμματα δεν αποκτούν κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή από τη μία ημέρα στην άλλη. Οικοδομούν υπομονετικά μια ευρύτερη απήχηση όχι μόνο με τον προγραμματικό λόγο, αλλά και με την υποδειγματική πρακτική στον συνδικαλισμό, στην κοινωνία των πολιτών, στον Τύπο και βεβαίως στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Πρόσφατα εξελέγη περιφερειάρχης Αττικής η κυρία Δούρου και ασκεί κάποιου είδους εξουσία πάνω στον μισό περίπου ελληνικό πληθυσμό. Εδωσε εκτεταμένη συνέντευξη στην «Εφημερίδα των Συντακτών» που ήταν τουλάχιστον για μένα ένα είδος απογευματινής έκδοσης της «Αυγής».

Στο φύλλο της Τρίτης 15 Σεπτεμβρίου ο άγνωστος σε εμάς, αλλά συμπαθής κατά τα άλλα και ευπρεπέστατος στη διατύπωση των ερωτημάτων του δημοσιογράφος κ. Στέργιος Ζιαμπάκας ρώτησε κάποια στιγμή την κυρία Δούρου αν θα εφαρμοστούν οι ομόφωνες αποφάσεις του προηγούμενου Περιφερειακού Συμβουλίου, όπως είχε δεσμευτεί ο ΣΥΡΙΖΑ, και ανέφερε ως παράδειγμα μέτρα κοινωνικής αλληλεγγύης και τη φορολόγησή τους. Ηταν ερώτηση από αυτές που εμείς οι φίλαθλοι του μπάσκετ αποκαλούμε «ασίστ». Τι τον έπιασε τον άνθρωπο, ποιο δαιμόνιο εξύπνησε στην ψυχή του και ερώτησε αν υπάρχει κάποια σχέση με την επίσκεψη του κ. Τσίπρα στο Αγιον Ορος; Ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε. Η ευγενέστατη και πάντα χαμογελαστή Ρένα απάντησε ως εξής:

«Η ερώτησή σας μαρτυρά στην καλύτερη περίπτωση άγνοια. Εν πάση περιπτώσει, είναι αναντίστοιχη μιας εφημερίδας που υποστηρίζει ότι αντιμάχεται τα οργανωμένα συμφέροντα των ισχυρών. Αυτά ακριβώς που με είχαν στοχοποιήσει, λόγω των θέσεών μου, σε όλη την προεκλογική εκστρατεία, με απειλές κατά της ζωής μου (παράνοια;), υβριστικά πανό σε γήπεδα, σεξιστικές ύβρεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από οπαδικά, και όχι μόνο, κέντρα συμφερόντων. Και αυτό επειδή πήγα κόντρα σε ισχυρούς επιχειρηματίες. Η δε "συνέχεια του κράτους" και το "κλείσιμο του ματιού" θεωρώ ότι υπάρχουν μόνο στο μυαλό εκείνων που αυθαιρέτως έχουν αυτοαναγορευτεί σε κήνσορες και θεράποντες».

Ο δημοσιογράφος όμως, επειδή δεν ήξερε τι είδους νοοτροπία αντιμετώπιζε ή επειδή τα είχε χάσει μετά από αυτή την πρωτοφανή επίθεση, επανήλθε: «Είχατε κάποια τετ α τετ με ανθρώπους που αντιπροσωπεύουν αυτόν τον ρόλο. Για παράδειγμα με τον Βαγγέλη Μαρινάκη, μεταξύ άλλων και δημοτικό σύμβουλο Πειραιά. Πολλοί αναρωτιούνται ακόμη πώς πραγματοποιήθηκε η συνάντηση και εάν ήταν εν γνώσει του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Μερικοί συνδέουν τη συνάντηση με την εκλογική ήττα του Θοδωρή Δρίτσα. Τι απαντάτε;».

Πάλι άστραψε και έλαμψε από το ύψος του θρόνου της η Ρένα με τα κόκκινα τακούνια: «Τέτοιες "απορίες" δεν δικαιολογούνται. Διότι την απάντηση την έχουν δώσει με σαφήνεια τις δύο εκλογικές Κυριακές οι πολίτες, που επέλεξαν να γυρίσουν την πλάτη τους στις αναλύσεις καφενείου, σε περιθωριακά έντυπα, λαθρόβιες ιστοσελίδες, και να αλλάξουν σελίδα στην Αττική. Ελπίζω να μην παίρνει η "Εφημερίδα των Συντακτών" τη σκυτάλη και να ταυτίζεται με αυτού του είδους τη βορβορώδη "ενημέρωση"».

Ημουν 32 χρόνια βουλευτής και περί τα 20 υπουργός. Είχα την τύχη και καμιά φορά την ατυχία να γνωρίσω σχεδόν όλο το δημοσιογραφικό δυναμικό της χώρας, κυρίως αυτούς που ονομάζουμε πολιτικούς συντάκτες ή και εκείνους που ήταν διαπιστευμένοι στη Βουλή ή στο υπουργείο Εξωτερικών. Οι σχέσεις μου, όπως ήταν φυσικό, με τα πρόσωπα ήταν ποικίλες. Αλλους τους συμπαθούσα, άλλους τους αντιπαθούσα και υποθέτω πως το ίδιο ακριβώς συνέβαινε και με αυτούς: μερικοί με λάτρεψαν, άλλοι, ίσως περισσότεροι, με αντιπάθησαν. Οπωσδήποτε όμως όσες κι αν ήταν οι γραφικές στιγμές και τα ανέκδοτα, που δημιούργησε αυτή η σχέση μας, ουδέποτε αισθάνθηκα ότι είχα τη δυνατότητα να μιλήσω για δημοσιογράφο ή για εφημερίδα τόσο απαξιωτικά και αυταρχικά.

Δεν ξέρω τι θα έχει κάνει μέχρι την Κυριακή που δημοσιεύεται αυτό το άρθρο η ΕΣΗΕΑ ή τι θα γράψουν οι συνάδελφοι του παθόντος, πάντως για όλους εμάς τους υπολοίπους η κατεύθυνση είναι σαφής, έχει εξάλλου δοθεί ήδη. «Ραντεβού στα γουναράδικα».

 Θεόδωρος Πάγκαλος -πρώην υπουργός.