Αλλά δεν ήταν μόνο το e-mail που δημοσιοποιήθηκε. Είναι και το ενημερωτικό σημείωμα της Bank of America/Merrill Lynch, του οποίου η εγκυρότητα δεν αμφισβητείται και, αν μη τι άλλο, μου εξασφαλίζει την προσωπική ικανοποίηση να υποστηρίζω πως οι απορίες τις οποίες συχνά-πυκνά διατυπώνω τις συμμερίζονται κι άλλοι. Και όχι όποιοι κι όποιοι.
Ζήτησαν, λοιπόν, οι άνθρωποι να μάθουν τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση αν οι
σχεδιασμοί του για επαναδιαπραγματεύσεις και λοιπά ευρηματικά δεν αποδώσουν και φυσικά έμειναν και αυτοί με την απορία, όπως μένουμε όλοι όσοι έχουμε το θράσος να πιστεύουμε πως ένα κόμμα που φιλοδοξεί να φτάσει στην εξουσία οφείλει να διαθέτει εναλλακτικές θέσεις για τα όποια προβλήματα είναι ενδεχόμενο να παρουσιαστούν.
Ρωτάνε δηλαδή «και γιατί, ρε παιδιά, θα φανούν οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ πιο μπόσικοι μ' εσάς απ' όσο είναι με τη συγκυβέρνηση;» και φυσικά δεν παίρνουν απάντηση, γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει απάντηση.
Oπως δεν υπάρχει απάντηση στο πώς γίνεται να επιμένουν ότι η Ελλάδα θα παραμείνει «σε κάθε σενάριο» στο ευρώ όταν οι προγραμματικές διακηρύξεις τους κοντράρονται όχι μόνο με μνημόνια και συμφωνίες αλλά και με βασικές αρχές της ΕΕ.
Ή ακόμη από πού θα βρεθούν τα λεφτά για να γίνουν όλα τα παλαβά που προβλέπει το πρόγραμμά τους και θα περισσέψουν και κεφάλαια για να γίνουν επενδύσεις, γιατί φυσικά σε μια χώρα που θ' απαγορεύονται οι ιδιωτικοποιήσεις, ποιος, γιατί και πού θα επενδύσει χρήματα.
Αλλά μ' αυτά και μ' αυτά κάτι κατάφεραν τελικά οι συριζαίοι. Μπορεί να μην έλυσαν καμία από τις υπάρχουσες απορίες, πρόσθεσαν όμως μία νέα. Στο Λονδίνο τι πήγαν να κάνουν; Αφού τίποτα νέο δεν είχαν να πουν και καμία διευκρίνιση να δώσουν, στο City τι δουλειά είχαν;
Ερ Μπαρτζινόπουλος-Έθνος
στις απορίες σας αυτές ,έχετε δικαίωμα να ζητήσετε τη γνώμη του κοινού,
ΑπάντησηΔιαγραφήκι αν χάσετε,μένει μιά ακόμα ευκαιρία,Να ζητήσετε την γνώμη του Τσοπάνη!!!
(οποιος κατάλαβε-κατάλαβε)
ο παππούς