Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία

Οι βουλευτές που υπερψήφισαν στη δεύτερη ψηφοφορία τον Σταύρο Δήμα ήταν 168. Οι βουλευτές που ψήφισαν « παρών» 131. Μία βουλευτής ήταν απούσα αλλά δήλωσε ότι θα ψήφιζε παρών αν ήταν παρούσα. 
Συμπέρασμα: Γιά να εκλεγεί Πρόεδρος στη τρίτη ψηφοφορία πρέπει να δoθούν 12 επιπλέον ψήφοι στον κ. Δήμα και αντίστοιχα 12 να εγκαταλείψουν το στρατόπεδο του «παρών». Τίποτε δεν δείχνει την ώρα αυτη ότι μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο. Αντίθετα όλα τα δεδομένα φανερώνουν πως, με την επιφύλαξη μιάς θεαματικής ανατροπής, βαδίζουμε σε πρόωρες εκλογές το πιθανότερο στις 25 Ιανουαρίου. 
Έτσι το ενδιαφέρον απομακρύνεται  από τη
προεδρική εκλογή και εντοπίζεται πλέον στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές. Στον βαθμό που θα επαληθευθούν οι σημερινές προβλέψεις - αν και πολλές φορές η προεκλογική περίοδος επιφυλάσσει εκπλήξεις - το πιθανότερο είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτο κόμμα, χωρίς όμως να μπορεί να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Η Νέα Δημοκρατία θα είναι δεύτερη, διατηρώντας ή ίσως επαυξάνοντας οριακά, λόγω της πόλωσης, τις δυνάμεις της. Και οι υπόλοιποι που θα εισέλθουν στη Βουλή θα κινηθούν μεταξύ του 3 έως 8 τοις εκατό. Εάν λοιπόν επαληθευθούν οι προβλέψεις, υπολογίζεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα διαθέτει στην επόμενη Βουλή 140 περίπου βουλευτές, η Νέα Δημοκρατία περίπου 80, Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ (εάν δεν διασπασθεί) από 20 και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες λιγότερους από 10. Οι απομένουσες έδρες θα κατανεμηθούν μεταξύ ΚΚΕ και Χρυσής Αυγής.
Το ΚΚΕ έχει ρητά δηλώσει ότι δεν πρόκειται να μετάσχει σε κυβέρνηση και ουδείς είναι διατεθειμένος να συνεργασθεί με τη Χρυσή Αυγή. Κυβέρνηση λοιπόν μπορεί να σχηματισθεί μόνο με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και με τη συμμετοχή είτε του ΠΑΣΟΚ είτε του Ποταμιού, καθώς λογικά, μετά τα προηγηθέντα υβρεολόγια και αυτά που θα ακολουθήσουν στη προεκλογική περίοδο, δύσκολα υπάρχει περίπτωση κυβερνητικής συνεργασίας των δύο μεγάλων κομμάτων.
Καθώς όμως το ΠΑΣΟΚ είναι ταυτισμένο με τα μνημόνια και τις συνέπειές τους, το πιθανότερο σχήμα, που μπορεί να προκύψει είναι αυτό της συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ – Ποταμιού. Και ίσως δεν είναι άσχετη με το ενδεχόμενο αυτό η σύμπραξη του κ. Λυκούδη και αυτών που τον ακολουθούν με το κόμμα του κ. Θεοδωράκη, ώστε να αποκτήσει αυτό ένα αριστερό προφίλ, που θα καταστήσει ευκολότερη τη συνεργασία του με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Εάν λοιπόν επαληθευθούν οι προβλέψεις γίνεται φανερό ότι βαδίζουμε προς μια εντελώς νέα τάξη πραγμάτων, νέα τάξη πολιτικής και νέα τάξη πολιτικών.

Εάν λοιπόν επαληθευθούν οι προβλέψεις, που στηρίζονται στις υπάρχουσες έως τώρα μετρήσεις, γίνεται φανερό ότι βαδίζουμε προς μία εντελώς νέα τάξη πραγμάτων, νέα τάξη πολιτικής και  νέα τάξη πολιτικών. Γιά πρώτη φορά θα φύγουν από το προσκήνιο τα δύο κόμματα, που δέσποσαν στη πολιτική ζωή του τόπου από το 1974 έως σήμερα, δηλαδή η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Και θα δούμε εκπλήξεις με νέες πολιτικές και νέους πολιτικούς, και με πολλά από τα γνωστά  σήμερα εξέχοντα πολιτικά πρόσωπα των δύο κυβερνητικών κομμάτων να αποστρατεύονται.

Ουδείς μπορεί να προβλέψει κατά πόσον η μεγάλη αυτή αλλαγή θα είναι για καλό ή για κακό. Πιστώνονται τα δύο από το 1974 κυβερνητικά κόμματα με τις θετικές έως σήμερα εξελίξεις. Και αυτές δεν ήταν λίγες.
Χρεώνονται όμως παράλληλα με τη πορεία προς τη καταστροφή της τελευταίας δεκαετίας και τη συνακόλουθη κατάρευση της χώρας. Γι’ αυτό και η ελπίδα ενός νέου ξεκινήματος βρίσκεται στις νέες δυνάμεις που βρίσκονται προ της ανόδου τους στην εξουσία. Η διατήρηση της σημερινής άθλιας κατάστασης δεν αποτελεί πόλο έλξης γιά τους περισσότερους ψηφοφόρους. Και η στρατηγική του τρόμου, που έχει επιλέξει η Νέα Δημοκρατία, είναι καταδικασμένη να αποτύχει. Γιατί, ευτυχώς γιά τους  ανθρώπους και τους λαούς, η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία.
 Π Λουκάκος-thetoc