Ο Τσίπρας δεν είχε σκοπό να κάνει καμία ενημέρωση για τη διαπραγμάτευση και δεν έκανε. Έγινε κανείς σοφότερος γι’ αυτά που συζητώνται στις Βρυξέλλες; Εδώ αλληλοδιαψεύδονται για τον ΕΝΦΙΑ (άλλα δηλώνει ο Βαρουφάκης, άλλα το «μέγαρο Μαξίμου»). Επίσης, δεν είχε σκοπό να πετύχει τη συναίνεση της αντιπολίτευσης και φάνηκε πεντακάθαρα στη συζήτηση. Αν θες βοήθεια, κάνεις την καρδιά σου πέτρα και δεν βρίζεις τον αντίπαλο, τον ανέχεσαι μέχρι να κάνεις τη δουλειά σου με τους έξω, ώστε να φανεί ότι υπάρχει ενιαίο εσωτερικό μέτωπο.
Έτσι κι αλλιώς, αυτά δεν έχουν μεγάλη σημασία και θα πούμε αμέσως μετά γιατί. Επίσης, δεν έχουν σημασία τα ψυχολογικά της Κωνσταντοπούλου, κάποια στιγμή αυτά θα τελειώσουν, ελπίζω όχι με τη μέθοδο της (αυτο)γελοιοποίησης. Αλλού είναι η ουσία.
Ούτε είναι σημαντικό γεγονός ότι ο
Σαμαράς επιμένει ότι η δική του κυβέρνηση ήταν έτοιμη να μας βγάλει από το Μνημόνιο. Ο ισχυρισμός αυτός είναι αυτόχρημα γελοίος. Μια χώρα που χρωστάει και ζητεί νέα δανεικά πάντα θα έχει κάποιο Μνημόνιο και, επομένως, κάποιου είδους επιτήρηση. Αφήστε, λοιπόν, τον Σαμαρά να λέει. Ετσι κι αλλιώς, αυτό κρίθηκε στις 25 Ιανουαρίου.
Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι και ο Τσίπρας βαδίζει στα χνάρια των προηγούμενων. Όχι μόνο επειδή εσχάτως ανακάλυψε ότι «λεφτά υπάρχουν» (εδώ), όπως εκείνοι. Προφανώς, δεν το πιστεύει, αλλιώς γιατί να εκλιπαρεί τη Μέρκελ και τον Ντράγκι να του στείλουν έστω ένα μέρος της οφειλόμενης δόσης; Ο μεγάλος κίνδυνος είναι ότι το έχουν πιστέψει και κάποιοι δικοί του και γι’ αυτό φλερτάρουν με τη «ρήξη». Ο συλλογισμός απλός: αφού έχουμε λεφτά να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις, σιγά που θα πληρώσουμε τις δόσεις των δανείων.
Αυτό το κουτοπόνηρο παιχνίδι συντηρεί, με απανωτά non paper, το «μέγαρο Μαξίμου», την ώρα που ο Βαρουφάκης διαβεβαιώνει τους Γερμανούς για το ακριβώς αντίθετο (εδώ).
Λοιπόν, τα πράγματα είναι πολύ καθαρά. Το (κατά Βαρουφάκη, πάλι-εδώ) «αριστερό τσούρμο» που κυβερνά, μπορεί να μην ξέρει τι θέλει, αλλά παίζει την προπαγάνδα στα δάχτυλα:
- Ο Καμμένος πήγε στην Αμερική και «πρόσφερε» τους... υδατάνθρακες του Αιγαίου (εδώ και εδώ) σε ποσοστό 70%-30%, αλλά δεν σηκώθηκε καμιά ΣΥΡΙΖΑίικη πέτρα. Να δούμε ως πότε θα γίνονται ανεκτοί τέτοιοι τσαρλατανισμοί, όπως ο άλλος με τους τζιχαντιστές, που θα στείλει στο Βερολίνο.
- Ο Δραγασάκης πήγε στο Πεκίνο, για να πουλήσει το λιμάνι στους Κινέζους, αλλά ο Δρίτσας έχει μείνει στο «πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ», καμιά ιδιωτικοποίηση και άλλες μπούρδες.
- Ο Τσίπρας, μετά από όλα αυτά, επανέρχεται στα γνωστά (για όλες τις κυβερνήσεις που ζορίζονται) τεχνάσματα: παραλάβαμε καμένη γη, δεν υποχωρούμε και τα παρόμοια. Προπαγάνδα για εσωτερική και εσωκομματική κατανάλωση.
Το κόλπο πιάνει για κάποιο διάστημα. Για λίγο ακόμα θα φταίνε οι προηγούμενοι, που παρέδωσαν καμένη γη. Αλλά τώρα θα πρέπει να τη σπείρουν οι σημερινοί. Για λίγο ακόμα θα φταίνε οι προηγούμενοι, που έκρυψαν τα ονόματα της λίστας Λαγκάρντ, που δεν πήραν λεφτά από τα κανάλια κι από τις λοταρίες. Τώρα θα πρέπει να το κάνουν οι σημερινοί. Όχι με λόγια. Να βάλουν λεφτά στα ταμεία.
Τα λόγια κάποτε τελειώνουν, τα λεφτά έχουν ήδη τελειώσει. Η εξαπάτηση του πόπολου έχει ημερομηνία λήξεως. Ακόμη και οι φανατικοί ΣΥΡΙΖΑίοι κάποια στιγμή θα ρωτήσουν: Αφήστε τους προηγούμενους, εσείς τώρα τι κάνετε;
Ελπίζουμε να το κάνουν νωρίς. Μπας και τους ταρακουνήσουν και σταματήσει η μέθοδος της (αυτο)εξαπάτησης. Αλλιώς...
Γ. Καρελιάς-protagon.gr
συριζαυγίτες καμμενοτσολιάδες τσιπροραγιάδες
ΑπάντησηΔιαγραφήβρυκόλακες του τσιπροκαμμένου βόθρου...όσο και να προσπαθείτε να πείσετε τους εαυτούς σας, εσείς και οι κυβερνήσεις σας έρχονται από το πιο βρώμικο, αλλά και θαμμένο πια, παρελθόν της χώρας. Αν δεν εκδημοκρατιστείτε και δεν απαλλαγείτε από όλα τα σύνδρομά σας, όπως η καταθλιπτική μανία σας ενάντια στο κοινωνικό κράτος και σε ένα σύγχρονο δημόσιο τομέα και ο εμφυλιοπολεμικός αντιδημοκρατικός σας φανατισμός, τότε θα σαπίσετε τελεσίδικα στον τάφο του πολιτικού σας θανάτου. Ζωή σε μας...