Συνήθως είμαι ανεκτικός με τους πολιτικούς. Αλλωστε
δεν ανήκω σ' εκείνους που πιστεύουν ότι οι αποκλειστικά υπεύθυνοι για
τα δεινά μας είναι αυτοί και μόνο αυτοί. Δική μας επιλογή αποτελούν,
εμείς τους εμπιστευόμαστε τις τύχες μας, εμείς τους επιτρέπουμε να
διαχειρίζονται την εξουσία όπως τη διαχειρίζονται.
Υπάρχουν, όμως, δύο μέρες τον χρόνο που ο κανόνας αυτός δεν ισχύει. Η μια ήταν η χθεσινή, η επέτειος της 25ης Μαρτίου. Η άλλη είναι η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου. Σε αυτές τις δύο μέρες η εικόνα ενός πολιτικού στην τηλεόραση με εκνευρίζει και η όποια δήλωση βγει από τα χείλη του με εξαγριώνει. Δεν αντέχω να τους ακούω να απευθύνουν συστάσεις που ποτέ δεν τήρησαν, να προβάλλουν αρχές που ποτέ δεν υπηρέτησαν και να υποδεικνύουν συμπεριφορές που ποτέ δεν επέδειξαν.
Κυρίως δεν αντέχω να τους ακούω να επαναλαμβάνουν κάθε χρόνο μονότονα τις ίδιες κοινοτοπίες και να
μη βρίσκουν το θάρρος να πουν δυο - τρεις αλήθειες, υπό μορφήν αυτοκριτικής, που να πιάσουν τόπο και να δώσουν την ευκαιρία στους νεότερους να καταλάβουν πως για άλλους λόγους πρέπει να θυμόμαστε τις μεγάλες ιστορικές στιγμές και όχι γιατί αποτελούν την αφορμή για παρελάσεις, πανηγύρια, χορούς και εθνικοπατριωτικές φαιδρότητες.
Περίμενα να βρεθεί έστω κι ένας που να επισημάνει ως κορυφαίο δίδαγμα εκείνου του ξεσηκωμού τις ολέθριες επιπτώσεις της διχόνοιας και των προσωπικών φιλοδοξιών. Και ήλπιζα να βρει και το θάρρος να το συνδέσει με όσα βιώνουμε τα πέντε τελευταία χρόνια σε αυτόν τον τόπο όχι μόνο εξαιτίας των προβλημάτων που οι ίδιοι προκαλέσαμε αλλά και εξαιτίας των κομματικών και προσωπικών επιδιώξεων του ενός και του άλλου.
Και περίμενα να βρεθεί έστω κι ένας που να έχει το θάρρος να μιλήσει με ειλικρίνεια στον ελληνικό λαό για τον καταλυτικό ρόλο που έχουν διαδραματίσει διαχρονικά οι σύμμαχοί μας -και ειδικά οι... τρόικες- στην ιστορία αυτού του τόπου. Μια τρόικα -η Αγγλία, η Γαλλία και η Ρωσία- συνέβαλε με την επέμβασή της στο Ναβαρίνο να γίνουμε ελεύθερο κι ανεξάρτητο κράτος. Μια άλλη τρόικα -το ΔΝΤ, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα και η ΕΕ- μας διέσωσε από τη χρεοκοπία. Και σε μια άλλη τρόικα -τη Μέρκελ, τον Ολάντ και τον Γιούνκερ- προσέφυγε για βοήθεια προ ημερών ο Αλ. Τσίπρας.
Ερ Μπαρτζινόπουλος-Έθνος
Υπάρχουν, όμως, δύο μέρες τον χρόνο που ο κανόνας αυτός δεν ισχύει. Η μια ήταν η χθεσινή, η επέτειος της 25ης Μαρτίου. Η άλλη είναι η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου. Σε αυτές τις δύο μέρες η εικόνα ενός πολιτικού στην τηλεόραση με εκνευρίζει και η όποια δήλωση βγει από τα χείλη του με εξαγριώνει. Δεν αντέχω να τους ακούω να απευθύνουν συστάσεις που ποτέ δεν τήρησαν, να προβάλλουν αρχές που ποτέ δεν υπηρέτησαν και να υποδεικνύουν συμπεριφορές που ποτέ δεν επέδειξαν.
Κυρίως δεν αντέχω να τους ακούω να επαναλαμβάνουν κάθε χρόνο μονότονα τις ίδιες κοινοτοπίες και να
μη βρίσκουν το θάρρος να πουν δυο - τρεις αλήθειες, υπό μορφήν αυτοκριτικής, που να πιάσουν τόπο και να δώσουν την ευκαιρία στους νεότερους να καταλάβουν πως για άλλους λόγους πρέπει να θυμόμαστε τις μεγάλες ιστορικές στιγμές και όχι γιατί αποτελούν την αφορμή για παρελάσεις, πανηγύρια, χορούς και εθνικοπατριωτικές φαιδρότητες.
Περίμενα να βρεθεί έστω κι ένας που να επισημάνει ως κορυφαίο δίδαγμα εκείνου του ξεσηκωμού τις ολέθριες επιπτώσεις της διχόνοιας και των προσωπικών φιλοδοξιών. Και ήλπιζα να βρει και το θάρρος να το συνδέσει με όσα βιώνουμε τα πέντε τελευταία χρόνια σε αυτόν τον τόπο όχι μόνο εξαιτίας των προβλημάτων που οι ίδιοι προκαλέσαμε αλλά και εξαιτίας των κομματικών και προσωπικών επιδιώξεων του ενός και του άλλου.
Και περίμενα να βρεθεί έστω κι ένας που να έχει το θάρρος να μιλήσει με ειλικρίνεια στον ελληνικό λαό για τον καταλυτικό ρόλο που έχουν διαδραματίσει διαχρονικά οι σύμμαχοί μας -και ειδικά οι... τρόικες- στην ιστορία αυτού του τόπου. Μια τρόικα -η Αγγλία, η Γαλλία και η Ρωσία- συνέβαλε με την επέμβασή της στο Ναβαρίνο να γίνουμε ελεύθερο κι ανεξάρτητο κράτος. Μια άλλη τρόικα -το ΔΝΤ, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα και η ΕΕ- μας διέσωσε από τη χρεοκοπία. Και σε μια άλλη τρόικα -τη Μέρκελ, τον Ολάντ και τον Γιούνκερ- προσέφυγε για βοήθεια προ ημερών ο Αλ. Τσίπρας.
Ερ Μπαρτζινόπουλος-Έθνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.