Τα κλαψουρίσματα της αντιπολίτευσης

Εντάξει, ο Τσίπρας είναι «ψευταράκος», που είπε ο Μεϊμαράκης. Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι το κόμμα του, όπως επισήμανε ο Θεοδωράκης. Ή  ότι δραπετεύει από τις ευθύνες, που διαπίστωσε η Γεννηματά. Ας δεχτούμε ότι είχε άλλη, καλύτερη, λύση από τις εκλογές(κυβέρνηση ευρύτερης συνεργασίας μέχρι να σταθεροποιηθεί η κατάσταση της οικονομίας),αλλά δεν  αντέχει να την ακολουθήσει.
Αλλά πρώτη φορά βλέπω αντιπολίτευση να κλαψουρίζει τόσο, επειδή ένας, κατά γενική ομολογία, αναξιόπιστος πρωθυπουργός καταφεύγει στη λύση των πρόωρων εκλογών. Ο (προσωρινός;) πρόεδρος της ΝΔ σπατάλησε σχεδόν ολόκληρη τη συνέντευξη τύπου, που έδωσε αμέσως μετά την ανακοίνωση της παραίτησης Τσίπρα, προκειμένου να εξηγήσει γιατί ΔΕΝ πρέπει να γίνουν εκλογές! ΄Η, το χειρότερο, για να γίνουν μια βδομάδα μετά!
Μάλιστα, o Mεϊμαράκης παρέλαβε την
δεύτερη διερευνητική εντολή με στόχο, όπως είπε, να διερευνήσει τις δυνατότητες  σχηματισμού κυβέρνησης από αυτήν τη Βουλή. Για να γίνει αυτό, πρέπει να συμπράξει το νεοϊδρυθέν κόμμα Λαϊκή Ενότητα (Αριστερή Πλατφόρμα-Λαφαζάνης κ.α). Ας πούμε ότι αυτό γίνεται (αν και είναι αμφίβολο, αφού πρέπει να συμπράξουν το ΚΚΕ ή και η Χρυσή Αυγή) χάριν της συζητήσεως. Τι είδους κυβέρνηση θα είναι αυτή;
Η πιο παρδαλή κυβέρνηση όλων των εποχών. Πώς θα συγκυβερνήσουν, για παράδειγμα, οι ευρωπαϊστές (ΝΔ, Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ) με τους δραχμιστές (Λαφαζάνηδες και όποιοι άλλοι); Με ποιο στόχο; Να κρατήσουν τη χώρα στο ευρώ, όπως θέλει η μία πλευρά ή να την πάνε στη δραχμή, όπως ζητάει η άλλη; Βεβαίως, τους ενώνει η κοινή αντίθεσή τους στον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα, αλλά αυτός δεν είναι επαρκής λόγος για να αποτραπούν οι εκλογές.
Καλώς ή κακώς, με απόλυτη ευθύνη του παραιτηθέντος πρωθυπουργού, οι εκλογές θα γίνουν. Δεν γίνεται αλλιώς. Δεν βγαίνουν οι αριθμητικοί συσχετισμοί στη Βουλή. Κι αν υποθέσουμε ότι θα βγουν εκβιαστικά, η κυβέρνηση που θα σχηματιστεί θα είναι για κλάματα. Είναι προφανές ότι δεν θα μπορέσει να λειτουργήσει στοιχειωδώς.
Oλα αυτά είναι ανούσιες προεκλογικές καντρίλιες ή απλώς κομματικά τερτίπια. Η αντιπολίτευση- και δη το μεγαλύτερο κόμμα της- έχει την υποχρέωση να παρουσιάσει την εναλλακτική λύση απέναντι στην κυβέρνηση που κατέρρευσε. Και όχι να κλαψουρίζει για τα τερτίπια του κ. Τσίπρα.
Καλώς ή κακώς και τα τερτίπια είναι μέσα στο πολιτικό παιχνίδι. Οι κυβερνήσεις και οι πρωθυπουργοί παίρνουν και ανεύθυνες αποφάσεις, όπως αυτές που πήρε ο κ. Τσίπρας το τελευταίο εξάμηνο. Γι’ αυτές μοναδικός κριτής είναι το εκλογικό σώμα. Η Ιστορία κρίνει πολύ αργότερα.
Σ’ αυτές τις εκλογές θα κριθούν τα ψέματα, οι ανακολουθίες, η κοροϊδία και πάνω απ’ όλα οι ανερμάτιστες αποφάσεις του κ. Τσίπρα και των συνοδοιπόρων του, που έφεραν τη χώρα στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Αν η αντιπολίτευση δεν είναι σε θέση να τα εκμεταλλευθεί και να πείσει ότι μπορεί να κάνει κάτι καλύτερο, τόσο το χειρότερο για την ίδια. Τα κλαψουρίσματα δεν είναι μέθοδος πολιτικής.
Γ. Καρελιάς-protagon.gr