Ανόητε! Είναι η δημοκρατία!

Ο πρωθυπουργός ήταν σαφής στην πρόσφατη ομιλία του στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ.

«Σ’ αυτές τις εκλογές, όμως, πέραν της δικαίωσης και της εμπιστοσύνης στον ΣΥΡΙΖΑ, είχαμε και την απόλυτη επιβεβαίωση ενός νέου διαχωρισμού του εκλογικού σώματος». Προφανώς δεν έμεινε απόλυτα ευχαριστημένος με αυτή τη διαπίστωσή του. Ούτε φυσικά ενθουσίασε το ακροατήριό του. Γι’ αυτό και έσπευσε να προσθέσει απνευστί: «Επιβεβαιώθηκε η ταξική ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ»!
Ο Αλέξης -πια- δεν διευκρίνισε αν η «ταξική ψήφος» καλύπτει ιδεολογικά και τους «ψεκασμένους» των ΑΝ.ΕΛ. Παρόντες, απόντες ή και μέλλοντες. Πάντως, κατά τα άλλα, ήταν σαφές το μήνυμά του. Ιδίως προς τους βουλευτές του και τα κεντρικά στελέχη του. Από τους πρώτους που έσπευσαν να μετατρέψουν σε ευαγγέλιο την απροσδόκητη για δημοκρατικό ηγέτη δήλωση, ο συμπαθής, κατά τα άλλα, βουλευτής Σάμου και κάτοχος βαριού ονόματος. Ο καημένος θέλησε να απαλύνει τον αναπόφευκτο πόνο από τη φοροκαταιγίδα που έπληξε τους γονείς που
επέλεξαν να στείλουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικό σχολείο. «Το πολιτικό κόστος» του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα είναι σε σχέση με το κοινό του - από τη δυσαρέσκεια των γονέων των παιδιών των ιδιωτικών σχολείων. Επομένως, δεν έχει και κανένα λόγο να το πάρει πίσω.
Δεν αποκλείεται να είναι έτσι τα πράγματα. Μολονότι κανένας μέχρι σήμερα δεν έχει συνεισφέρει σ’ αυτό τον αλλοπρόσαλλο και χαβαλετζίδικο δημόσιο διάλογο εμπειρικές μελέτες που να επιβεβαιώνουν αυτή τη μεγάλη αλήθεια! Τα παιδιά των Συριζαίων πηγαίνουν μόνο σε δημόσια σχολεία. Και διαπράττουν παρ’ όλα αυτά μετά ταύτα. Από την άλλη είναι γνωστό -όχι μόνο στους σκανδαλοθήρες και τον κίτρινο Τύπο- ότι την ιδιωτική εκπαίδευση προτιμούν τα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Με πρώτο και καλύτερο παράδειγμα τον ίδιο τον πρωθυπουργό και τη σύζυγό του. Αλλωστε είναι γνωστή η πολιτική και συνδικαλιστική κυριαρχία των Συριζαίων ανάμεσα στους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς.

Πρέπει επίσης να ομολογήσουμε ότι η βασική διαπίστωση του Αλέξη ως πρωθυπουργού προσφέρει και παράγει πολλαπλάσιο προβληματισμό. Του ίδιου, συγγενούς ή άλλου είδους. Και οι άνεργοι ανήκουν σε αυτή την ιδεολογικώς και επιστημονικώς αδιαμόρφωτη «τάξη» που στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ. Και οπωσδήποτε με τον πρωθυπουργό στον διχασμό και «τον νέο διαχωρισμό του εκλογικού σώματος». Διερωτόμαστε τότε: πώς θα επιχειρήσει να εξηγήσει ο Αλέξης του εκτροχιασμένου τρένου ή του σπασμένου χεριού (από τους φίλους μαθαίνει κανείς) και η σχετικώς νεαρά κυρία Γεροβασίλη σε αυτούς τους άνεργους πώς η φοροκαταιγίδα του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝ.ΕΛ. πλήττει κυρίως αυτούς; Είναι γνωστό και στους πρωτοετείς φοιτητές των οικονομικών σχολών ότι οι έμμεσοι φόροι πλήττουν κυρίως τους φτωχούς και την κατώτερη τάξη. Ως φόροι στην κατανάλωση.

Αν οι νέοι, ανάμεσα στα 18 με 40, ανήκουν σε αυτή την παράξενη «τάξη» που στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ, τότε πάλι θα κληθεί η γνωστή κυρία Γεροβασίλη και ο εκ Σάμου ορμώμενος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ να εξηγήσουν σε εμάς, τους μονίμως αφελείς, και στους νέους και ανέργους που απευθύνονται, γιατί δεν θα έχει πολιτικό κόστος για τον ΣΥΡΙΖΑ το γεγονός ότι όλα τα μέτρα που ψηφίζει και εφαρμόζει αυτό το παράταιρο και αφύσικο ζευγάρι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. δεν δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας. Αντίθετα, μάλιστα, όσες υπάρχουν τις περιορίζουν ή τις κλείνουν. Καμία αξιόλογη και σημαντική επένδυση στον χαμηλό ορίζοντα του ιδεοληπτικού ΣΥΡΙΖΑ.

Ολος αυτός ο πολιτικός λόγος στρέφεται ενάντια στον κορυφαίο θεσμό της Δημοκρατίας. Οπως τουλάχιστον μας παραδόθηκε και συνδιαμορφώσαμε. Οπως τουλάχιστον τον παραδέχονται και τον προωθούν όλοι οι δημοκρατικοί λαοί του κόσμου. Οπως τουλάχιστον οφείλουν να τον κατανοήσουν οι νέες γενιές των Ελλήνων. Σε μια σύγχρονη κοινοβουλευτική δημοκρατία η ψήφος του λαού δεν είναι ταξική. Ο πολίτης αποφασίζει στο πλαίσιο των αξιών, των στόχων και των σκοπών που γνωρίζει, αποδέχεται και συνυπολογίζει. Ούτε η ψήφος όσων διαφωνούν με εμάς είναι ταξική. Στην κοινοβουλευτική δημοκρατία δεν υπάρχουν πολίτες πρώτης κατηγορίας ή δεύτερης επιλογής. Ούτε το Κοινοβούλιο είναι ταξικό. Παραμένει και είναι ο μεγάλος και κορυφαίος στίβος της μάχης των ιδεών που αναπτύσσονται, συγκρούονται και διαλεκτικά συντίθενται. Ούτε η κυβέρνηση είναι ταξική. Εκπροσωπεί ολόκληρο τον ελληνικό λαό. Και υπηρετεί το συνολικό συμφέρον του. Το «δημόσιο συμφέρον». Ολα τα άλλα είναι επικίνδυνες ανοησίες.    

Aντώνης Ν. Βγόντζας-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ