Βγαίνουν τα απωθημένα

Δεν το έχω κρύψει, νομίζω, ότι ο υπουργός Παιδείας, Ν. Φίλης, δεν ανήκει στους πολιτικούς τους οποίους εκτιμώ. Και μία ή δύο φορές έχω αναφέρει και τον λόγο. Θεωρώ ότι αποτελεί το άκρον άωτον του θράσους να αποφαίνεται απαξιωτικά ή και υβριστικά για τα λεγόμενα «συστημικά μέσα ενημέρωσης», και κατ’ επέκταση για όσους απασχολούνται σε αυτά, ένας άνθρωπος που σταδιοδρόμησε στη δημοσιογραφία ως «στρατευμένος κονδυλοφόρος». Και ως τέτοιος λειτουργεί σήμερα και από την υπουργική καρέκλα.
Ωστόσο, αυτές τις φραστικές υπερβάσεις που έχουν συγκεντρώσει τον τελευταίο καιρό πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας και τις κατανοώ, αλλά και τις δικαιολογώ ως έναν βαθμό. Οπως, άλλωστε, κατανοώ και το «κόλλημα» των περισσότερων υπουργών της «αριστερής κυβέρνησης» με τις τηλεοπτικές κάμερες, παρά τις
συνεχείς και μέχρι και απειλητικές σε κάποιες περιπτώσεις προειδοποιήσεις του πρωθυπουργού να ασχολούνται περισσότερο με τη δουλειά τους και λιγότερο με τα «πρωινάδικα».
Είναι μεγάλος πειρασμός η προβολή και άρα και η αναγνωρισιμότητα την οποία εξασφαλίζει η τηλεόραση. Αλλά για τους κατέχοντες σήμερα την εξουσία, η τηλεόραση είναι κάτι πολύ περισσότερο. Είναι η ευκαιρία που πολλοί απ’ αυτούς επί δεκαετίες αναζητούσαν και δεν τους δινόταν για να απευθυνθούν σε ένα κοινό ευρύτερο του οικογενειακού, του φιλικού ή και του στενά κομματικού τους. Και τώρα που οι ευκαιρίες διαδέχονται η μία την άλλη τούς δίνουν και καταλαβαίνουν.
Οπως δεν με ξάφνιαζαν οι μεγαλοστομίες του Τσίπρα, του Λαφαζάνη, της Κωνσταντοπούλου και του Βαρουφάκη για το Μνημόνιο που είχε ακυρωθεί και την τρόικα που είχε καταργηθεί, όπως δεν έπαιρνα στα σοβαρά τις γελοίες απειλές του Φλαμπουράρη ότι «θα τους πληρώσουμε με αέρα κοπανιστό», όπως ανθυπομειδιούσα με τους βλακώδεις κομπασμούς ότι η άνοδος στην εξουσία του ΣΥΡΙΖΑ κλονίζει τη συντηρητική Ευρώπη, έτσι δεν με εντυπωσιάζουν και οι αλλεπάλληλες γκάφες που διαπράττει τον τελευταίο καιρό ο Φίλης, σχεδόν οποτεδήποτε ανοίξει το στόμα του και με οποιοδήποτε θέμα καταπιαστεί.
Δεν ξέρω τι ακριβώς φταίει, αλλά κάποιες υποψίες τις έχω. Με κυριότερη πως ίσως να φταίνε και τα δημοσιογραφικά απωθημένα του. Τόσα χρόνια υποχρεωμένος να παπαγαλίζει όσα η κομματική προπαγάνδα επέβαλλε, ίσως να πίστεψε ότι τώρα μπορεί να εκστομίζει άνετα τις «αλήθειες του».
Ερ. Μπαρτζινόπουλος-Έθνος