Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2016

«Στερνή μου γνώση...»

Όσο περίεργο κι αν το θεωρήσουν μερικοί, συμφωνώ απόλυτα με την άποψη του ΣΥΡΙΖΑ πως θα πρέπει όλοι να βάλουμε πλάτη για την αντιμετώπιση του Ασφαλιστικού αλλά και γενικότερα της κρίσης που μας ταλανίζει. Μόνο που αυτήν την άποψη εκείνος ο οποίος φανατικά και αδιάλλακτα την έχει πολεμήσει όλα αυτά τα χρόνια δεν είναι άλλος από αυτόν που σήμερα την επικαλείται. Ούτε ένα «ναι» δεν ξεστόμισαν οι συριζαίοι ως αντιπολίτευση. Προφανώς τα είχαν κρατήσει για να τα πουν μαζεμένα στους εταίρους.
Εχουν κάθε δικαίωμα να λένε ότι φέρουν λιγότερες ευθύνες σε σχέση με τους άλλοτε μεγάλους της πολιτικής ζωής μας για τα προβλήματα του τόπου. Αλλά δεν έχουν κανένα δικαίωμα να
περιμένουν και πολύ περισσότερο να αξιώνουν από τους πολιτικούς αντιπάλους τους διαφορετική αντιμετώπιση από εκείνη που αυτοί είχαν επιδείξει όλα τα προηγούμενα χρόνια. Και τότε κινδύνευε ο τόπος, και τότε ισορροπούσαμε σε τεντωμένο σχοινί, και τότε οι εταίροι πίεζαν και αξίωναν, αλλά για τον πρωθυπουργό και τους συνεργάτες του όλα αυτά δεν ήταν τίποτε άλλο από τα σκαλοπάτια πάνω στα οποία πάτησαν για να φτάσουν στην εξουσία.
Πολύ σωστά λέει ο Αλ. Τσίπρας ότι η κυβέρνησή του είναι «κυβέρνηση τετραετίας». Ετσι λέει και το Σύνταγμα. Αλλά το 2012, και όχι ένα ή δύο χρόνια έπειτα από εκλογές, αλλά μόλις δύο μήνες, τον Σεπτέμβριο του 2012, έθεσε θέμα νέας προσφυγής στις κάλπες. Τα κατάφερε και τις επέβαλε δυόμισι χρόνια μετά. Αλλά η πολιτική ιστορία αυτής της χώρας δεν ξεκίνησε όταν σχηματίστηκε η «πρώτη αριστερή (τρόπος του λέγειν) κυβέρνηση». Και κανένας δεν είναι υποχρεωμένος να συμπεριφερθεί διαφορετικά απ’ όσο του φέρθηκαν, όταν μάλιστα του δόθηκε και η ευκαιρία να διαπιστώσει πως όταν το έκανε εισέπραξε χλευασμό και λοιδορία αντί για ένα τυπικό έστω «ευχαριστώ».
Ο λαός μας έχει πολλές παροιμίες για την περίπτωση. «Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα» και «Ολα εδώ πληρώνονται» είναι από τις χαρακτηριστικότερες. Ισως στην επόμενη προσπάθεια προσέγγισης της αντιπολίτευσης καλό θα είναι να προηγηθεί και λίγη αυτοκριτική. Γιατί η άρνηση της συναίνεσης και της κοινής προσπάθειας έχει ονοματεπώνυμο. Και δεν είναι ούτε του ΠΑΣΟΚ, ούτε της ΝΔ (από μια στιγμή και μετά), ούτε του Ποταμιού, ούτε του Λεβέντη.
Ερ. Μπαρτζινόπουλος-Έθνος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.

Η Πελασγία από ψηλά