Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2016

Από αδιέξοδο σε αδιέξοδο

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τι σχεδιάζει για το σημερινό έκτακτο υπουργικό συμβούλιο που έχει συγκαλέσει ο πρωθυπουργός, αλλά υποθέτω ότι ένας απολογισμός ως προς το πού είμαστε και το πού πάμε μάλλον θα χρειαστεί. Είτε το θέλει είτε όχι, τα αδιέξοδα έχουν την ιδιαιτερότητα να μην κρύβονται. Και δυστυχώς τόσο ο ίδιος όσο και οι κυβερνήσεις του έχουν πλέον αποδείξει ότι ειδικεύονται στην παραγωγή αδιεξόδων.
Το περσινό πάθημα δεν έγινε μάθημα για τον Τσίπρα και τους συνεργάτες του. Και τελικά στα ίδια αχνάρια ξαναβάδισε. Αγνόησε το σωσίβιο που του είχαν πετάξει η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, περιφρόνησε τη στήριξη που του πρόσφεραν για να ανταποκριθεί στις νέες υποχρεώσεις που ο ίδιος είχε δημιουργήσει και αλαζονικά επέλεξε «να τους τελειώσει».
Ποιους, όμως, «θα τελειώσει», πολύ φοβάμαι ότι
σηκώνει μεγάλη κουβέντα. Γιατί τα μηνύματα είναι πολλά κι από πολλές πλευρές. Ή μάλλον απ’ όλες τις πλευρές. Στο εσωτερικό δεν έχει μείνει επαγγελματική ή κοινωνική τάξη που να μην έχει ξεσηκωθεί. Η διαπραγμάτευση με τους εταίρους πάει από το κακό στο χειρότερο. Και δεν είναι μόνο τα προαπαιτούμενα που εκκρεμούν. Είναι και τα άλλα καμώματα που δεν αρέσουν. Η εισβολή των φίλων, γνωστών και συγγενών στο Δημόσιο. Τα «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» στις τηλεοπτικές άδειες.
Και φυσικά και το Προσφυγικό. Χρειάστηκε η απειλή της εξόδου από τη Σένγκεν για να καταλάβουν οι κυβερνώντες ότι η συνεχής γκρίνια και η μόνιμη αδράνεια δεν αποτελούν σοβαρές προσπάθειες επίλυσης του προβλήματος. Και τώρα τρέχουμε και δεν φτάνουμε, αντιμετωπίζοντας μάλιστα και το ενδεχόμενο να μας έρθει βαρύ το τίμημα που θα χρειαστεί να καταβάλουμε. Γιατί είναι πολλές οι απειλές που έχουν πέσει στο τραπέζι. Από το σφράγισμα των συνόρων με τα Σκόπια μέχρι την ανάμειξη του ΝΑΤΟ στη φύλαξη των θαλασσίων συνόρων. Και ποιος ξέρει τι άλλο μπορεί να μας έρθει αύριο...
Κι εμείς στον κόσμο μας. Με την ψευδαίσθηση ότι στην Πορτογαλία και την Ισπανία αλλάζουμε το μέλλον της Ευρώπης, ότι μέχρι και τις αμερικανικές εκλογές επηρεάζουμε κι ότι ξαφνικά γίναμε και η πύλη του Ιράν στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Ερ. Μπαρτζινόπουλος-Έθνος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.

Η Πελασγία από ψηλά