Ξηλώνεται το πουλόβερ...

Παραιτήθηκε η βουλευτής του Σύριζα Β. Κατριβάνου.

Στο τέλος της ημέρας η πραγματικότητα πάντα είναι αδιαμφισβήτητη και οι αυταπάτες καταρρέουν με πάταγο. Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Βασιλική Κατριβάνου κατάφερε με τον πιο εμφατικό τρόπο να (απο)δείξει στον Αλέξη Τσίπρα ότι το νέο αφήγημα του, το νέο success story δεν απέδωσε τα αναμενόμενα. Μπορεί, βέβαια, η πλειοψηφία να παρέμεινε στον αριθμό των 153 (που κι αυτή την φορά ήταν όλοι τους… υπέροχοι!), εντούτοις σταδιακά φαίνεται ότι το πουλόβερ ξηλώνεται. Όχι καθαρά αριθμητικά, καθώς αν παραιτηθεί θα δώσει την έδρα της στον επόμενο (τον Γιώργο Κυρίτση) αλλά στο εσωτερικό της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Δημιουργείται, με άλλα λόγια, ένα δυσμενές κλίμα, το οποίο ο Αλέξης Τσίπρας θα κληθεί στο εγγύς μέλλον να αντιμετωπίσει, καθώς στα χρόνια του Μνημονίου τα ατυχήματα έρχονται από το πουθενά.

Σίγουρα, πάντως, το διήμερο στην Ολομέλεια και συνολικά το τετραήμερο ξεκινώντας από την επεξεργασία του νομοσχεδίου στις αρμόδιες επιτροπές ανέδειξε ότι το Μέγαρο Μαξίμου μόνο αισιοδοξία δεν πρέπει να εκπέμπει. Και με δεδομένο ότι

ο Κυριάκος Μητσοτάκης προχώρησε ήδη σε μια κοστολογημένη και κυρίως ρεαλιστική πρόταση, τότε γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι ο Α. Τσίπρας βρίσκεται σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση. Αυτό, άλλωστε, έδειξε και κατά τη διάρκεια της ομιλίας του και συγκεκριμένα σε τρία σημεία: στο γεγονός ότι επί (τουλάχιστον) μισή ώρα απαντούσε, με ευφυολογήματα, στην πρόταση του Κ. Μητσοτάκη, ότι ουσιαστικά προανήγγειλε ένα νέο μικρότερο «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης» και πως στην δευτερολογία του σε δραματικούς τόνους κάλεσε τους βουλευτές να ψηφίσουν για να μην πέσει η κυβέρνηση.

Αντιθέτως, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας με σιγουριά παρουσίασε την δική του λύση, ώστε να ξεφύγει η χώρα οριστικά από τον κύκλο της  στασιμοχρεοκοπίας. Κοντολογίς αυτή περιγράφεται στους εξής άξονες: Ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος πρέπει να αναθεωρηθεί στο 2% και ο ρυθμός ανάπτυξης να φτάσει το 4%. Τι σημαίνει αυτό; Ότι το Α.Ε.Π. της χώρας μας, αυξανόμενο κατά 4% το χρόνο, θα είναι 220 δις ευρώ. 220 δις ευρώ ΑΕΠ σημαίνει 2.100 ευρώ όφελος για κάθε νοικοκυριό ανά έτος! Την ίδια ώρα ο Κ. Μητσοτάκης διευκρίνισε ότι το χρέος δεν είναι το θεμελιώδες πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας. «Το πρόβλημα είναι το έλλειμμα μεταρρυθμίσεων, το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας, το έλλειμμα επενδύσεων και η επίμονη ανεργία», συμπλήρωσε.

Ο Τσίπρας, ο Καμμένος το ΕΚΑΣ και τα ειδικά μισθολόγια

Στον αντίποδα είναι πλέον εμφανές ότι η κυβέρνηση (και κατά συνέπεια η κοινοβουλευτική πλειοψηφία) τρίζει. Από την μια το ΕΚΑΣ, από την άλλη το «πάγωμα» των ειδικών μισθολογίων (το οποίο τυπικά και ουσιαστικά παραμένει) ανάγκασε τον Αλέξη Τσίπρα να βροντοφωνάξει «λεφτά υπάρχουν». Όπως, εξάλλου, είχε κάνει και παλαιότερα. Τακτική που όπως έδειξε η κάλπη απέδωσε, μολονότι μονοκοντυλιά λίγους μήνες αργότερα τα διέγραψε όλα.

Ο πρωθυπουργός για να αντισταθμίσει τις ιδιαίτερα δυσμενείς διατάξεις (έμμεσους φόρους, Υπερταμείο κλπ.) ανακοίνωσε ένα νέο Ταμείο, το Ταμείο Εθνικής Αλληλεγγύης. «Εκεί θα βάζουμε το μέρισμα από το πρωτογενές πλεόνασμα πάνω από τον στόχο (για φέτος 700 εκ. ευρώ) αλλά και κάθε ευρώ που δεν έχει συνυπολογιστεί. Με αυτά τα χρήματα σκοπεύουμε να χρηματοδοτήσουμε  την επέκταση του κατώτατου εγγυημένου  εισοδήματος για να πιάσει μεγαλύτερο μέρος πληθυσμού. Να ενισχύσουμε τα πρόγραμμα κοινωνικής εργασίας σε δήμους», εξήγησε ο κ. Τσίπρας και έφτασε να πανηγυρίσει που θα ψάξει για ισοδύναμα ώστε να μην κόψει το ΕΚΑΣ.

Όλα τα παραπάνω, βέβαια, τίθενται  υπό μια σημαντική αίρεση. Να βρεθούν τα απαραίτητα κονδύλια, τα οποία μόνο «σίγουρα» δεν θα πρέπει θεωρούνται. Και τούτο διότι θα προέλθουν από τις «τηλεοπτικές άδειες, το ξετίναγμα των λιστών της φοροδιαφυγής, την πάταξη του λαθρεμπορίου καπνικών και τα αδήλωτα εισοδήματα».

Αλ. Διαμάντη-liberal.gr