Παρασκευή 22 Ιουλίου 2016

Κατέρρευσε η ηγεμονική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ

«Εμείς θα έχουμε και άλλη τετραετία, και ο Μητσοτάκης δεν θα γίνει ποτέ πρωθυπουργός, κράτα το», μου είχε πει στα μέσα Μαΐου, στο καφενείο της Βουλής, υψηλό κυβερνητικό στέλεχος, συχνός συνομιλητής του πρωθυπουργού. 
Είχε μια σιγουριά και σοβαρότητα στο λόγο του. Δεν ήταν μια «κουβέντα του καφενείου», που απέρρεε από αισιοδοξία ή κομματικό πατριωτισμό. Όμως επειδή  στην Ελλάδα συνήθως ασκούμαστε στο να διαλευκάνουμε τις πολιτικές κινήσεις με βάση την συνωμοσιολογία, και επειδή ο γράφων δεν έχει έφεση σε αυτή, απλώς… το καταχώνιασε στη μνήμη του, και δεν το θεωρούσε καν άξιο αναφοράς - παρόλο που εκείνο το «ο Μητσοτάκης δεν θα γίνει ποτέ πρωθυπουργός» θα ιντρίγκαρε τον καθένα και θα τον ωθούσε σε συνωμοσιολογικές διερευνήσεις .
Τελικά τα πράγματα υπό το φως των πρόσφατων εξελίξεων,  αποδείχτηκαν  πιο απλά:  Ο σχεδιασμός ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ  να φέρει την απλή αναλογική, να την ψηφίσουν  τα μικρότερα κόμματα για να έχουν  περισσότερους βουλευτές, και όταν υπήρχε η χρεία, θα κήρυττε  εκλογές. Ως δεύτερο κόμμα θα
σχημάτιζε κυβέρνηση  και θα συγκυβερνούσε με δύο ή τρία κόμματα  - τα πιο πιθανά ήταν το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι και η Ένωση Κεντρώων,(καθώς ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι επ΄ ουδενί θα συνυπήρχαν με τους ΑΝΕΛ).  Με αυτό τον τρόπο  ο Μητσοτάκης θα αποκλειόταν από την πρωθυπουργία και εξ αντικειμένου, η ΝΔ θα έψαχνε για αρχηγό!
Όμως γνωστή η ρήση - κλισέ, «όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, οι θεοί γελούν», και εδώ οι Θεοί της πολιτικής γελούσαν σαρδόνια, γιατί οι συριζαίοι μέσα στην οίηση της ορμητικής τους ανόδου, δεν είχαν κατανοήσει: α) πόσο αντιπαθείς ήταν πλέον στον κάποτε φιλικά προσκείμενο κόσμο του ΠΑΣΟΚ, καθώς δεν ήταν μόνο οι Βενιζέλος - Λοβέρδος, που θα αντιτίθενταν  στα σχέδιά τους αλά και η βάση του ΠΑΣΟΚ . β) Άσχετα σε ποιους αρέσει πολιτικώς ή όχι ο Θεοδωράκης, λειτουργεί με αρχές.  Όταν π.χ. πέρυσι την Άνοιξη μιλούσε για κυβέρνηση εθνικής ενότητας, έλεγε «σε κάθε περίπτωση πρωθυπουργός θα είναι ο Τσίπρας, αυτός πήρε την εντολή». Τώρα είχε δηλώσει ότι σε ενδεχόμενη  συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας μετά από εκλογές, «το πρώτο κόμμα δεν μπορεί να παρακαμφθεί».
Διαχωριστικές γραμμές… σβησμένες
Χθες στην ομιλία του ο πρωθυπουργός οριοθέτησε την απλή αναλογική ως τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ των προοδευτικών και των συντηρητικών δυνάμεων. Δεν έχει αναρωτηθεί αν  η θητεία της κυβέρνησής, με το ύφος και το ήθος (αναφερόμαστε στην ψευδολογία και στον τρόπο του «κυβερνάν» και όχι σε σκάνδαλα), έχει καταργήσει αυτή τη διαχωριστική γραμμή. 
Οπότε, ούτως ή άλλως, και με απλή αναλογική, δεν είχε πολλές ελπίδες να πραγματωθεί  η… ευγενής προσδοκία του ΣΥΡΙΖΑ, να σχηματισθεί κυβέρνηση χωρίς τον Μητσοτάκη, αλλά δική του και των μικρότερων κομμάτων, υπό την ηγεμονία του.  
Ως γνωστόν το μυρμήγκι όταν είναι να χαθεί βγάζει φτερά. Ο ΣΥΡΙΖΑ με την κενόλογη στρατηγική της καταγγελίας για όλα και επί όλων, καβάλησε το κύμα της οργής, βρέθηκε στην εξουσία και θεώρησε ότι είναι παντοδύναμος και ότι  όπως όλα τα κόμματα της μεταπολίτευσης, είχε προοπτική  δυο τετραετιών.
 Μόνο που τις κατανάλωσε γρήγορα,(το μνημόνιο καταναλώνει κυβερνήσεις), και ήδη  βρίσκεται στη δεύτερη «τετραετία» μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Με την ανικανότητα και την έλλειψη ρεαλισμού και προετοιμασίας, με άγνοια των προβλημάτων και αδυναμία λύσεων, κυβέρνησε απλώς με υπεροψία και αμετροέπεια, και κατόρθωσε να μείνει χωρίς στρατηγικούς εταίρους – έχει βέβαια τους  ΑΝΕΛ, καθώς προσομοιάζουν τα δύο κόμματα.  
Μετά την χθεσινή ήττα επί του εκλογικού νόμου, χάνει πλέον την ηγεμονική του παρουσία στο πολιτικό σκηνικό. Παραμένει βεβαίως ως κυβερνητική δύναμη έως ότου τα προβλήματα θα δημιουργήσουν αδιέξοδο και τον αναγκάσουν να διαφύγει μέσω εκλογών. Στο Μαξίμου μιλούν ακόμη για εκλογές το 19, και η στήλη πιστεύει ότι κάποιοι εξ αυτών το πιστεύουν! Δεν δείχνουν να έχουν κατανοήσει τον όγκο των προβλημάτων που η διακυβέρνησή τους επέφερε. Προβλήματα των οποίων η ωρίμαση και εκδήλωση θα γίνει σε μέλλοντα χρόνο (όπως και η περσινή τους πολιτική κόβει φέτος  ΕΚΑΣ, μερίσματα,  επικουρικές).    
Στο μόνο που μπορεί να ελπίζει - και ελπίζει - είναι η ΝΔ να μην σχηματίσει κυβέρνηση και να πάμε σε επαναληπτικές εκλογές οι οποίες θα γίνουν με την απλή αναλογική. Ωστόσο και πάλι τίποτε δεν προεικάζει ότι θα ηγηθεί συμμαχίας προθύμων.  Χθες ο αμερικανός υπουργός Οικονομικών Τζακ Λιου, ευήκοος στο θέμα του χρέους και εκδηλωτικός όσον αφορά στην αναγκαιότητα στήριξης της Ελλάδας λόγω γεωπολιτικής θέσης, δήλωσε παράλληλα πως «αν και κανείς σήμερα δεν ανησυχεί για μια κρίση στην Ελλάδα , αυτό δεν σημαίνει πως το ελληνικό πρόβλημα αποτελεί παρελθόν».
Όντως το ελληνικό πρόβλημα δεν είναι παρελθόν, είναι μπροστά μας και η οικονομία το Φθινόπωρο θα έχει τα γκρίζα του χρώματα. Οι πολιτικές δυνάμεις, σε περίπτωση εκλογών και μη αυτοδυναμίας, πολύ  θα το σκεφτούν να μην συσπειρωθούν με το πρώτο κόμμα και να συνεχίσουν τα παιχνιδάκια για νέες εκλογές, επειδή η νεαρή και άπειρη ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν κατανοεί το βάρος και τις επιπτώσεις των πράξεών της.
Το μόνο αφήγημα που απομένει στην κυβέρνηση είναι η συνταγματική αναθεώρηση. Πολύ ισχνό για να καλύψει ως κρούστα τα εκρηκτικά προβλήματα - ακόμη κι αν παρασυρθεί ο λαός να αναλωθεί στην οχλαγωγία περί της εκλογής προέδρου από τον λαό ή όχι.  

Του Γιάννη Σιδέρη-liberal.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.

Η Πελασγία από ψηλά