Σημείο Καμπής…

«Διαβάζοντας» τις εξελίξεις, πιστεύω ότι μάλλον φτάσαμε στο σημείο καμπής για το ΣΥΡΙΖΑ, κάτι σαν το τελευταίο σημείο μη επιστροφής. Αυτό έγινε με το συνδυασμό της απόπειρας πενταήμερης του πεντηκοντατετραμελούς στην Πάρο καθώς και με τις ακροβασίες για αντιστάθμιση ΕΚΑΣ και παροχές οι οποίες δεν υπάρχουν.

Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως τα πράγματα είναι καλά. Τουναντίον, ενέχει τον κίνδυνο να τεθούν σε ενέργεια plan B’s τα οποία δεν ξέρουμε για εκλογικά ή άλλα σενάρια τα οποία θα τραυματίσουν τη χώρα, σε αντικατάσταση ενός «ομαλού» -o Θεός να το κάνει- σεναρίου διακυβέρνησης, έστω και βάζοντας φόρους σαν τρελοί και υπογράφοντας ακόμα και τις χαρτοπετσέτες των δανειστών. Όπως φάνηκε, τέτοια σενάρια παράγονται με ευκολία από τους διαταραγμένους της Κουμουνδούρου, σε αντίθεση με άλλα

σενάρια για την ανάταξη της χώρας η οποία φυσικά και δεν τους ενδιαφέρει.

Οπότε προσοχή διότι είτε με αναγγελίες εκλογών ή δημοψηφισμάτων, είτε με κόλπα, δήθεν αποκαλύψεις ή άλλες τεχνικές Σοκ και Δέους, η κυβέρνηση ενδέχεται να προσπαθήσει να ξεφύγει από το πραγματικό Σοκ και Δέος που οσονούπω θα πλήξει όσους δεν ανήκουν και δεν είναι υπό την προστασία της νομενκλατούρας.

Θεωρώ ότι οι αντικειμενικοί στόχοι αυτών των σχεδίων έχουν ως εξής:

1 –Διενέργεια νέων, νικηφόρων εκλογών, αν υπάρχει αυτή η δυνατότητα (μάλλον χάθηκε τελεσίδικα από τις αρχές της άνοιξης)

2 –Διενέργεια μη νικηφόρων εκλογών για αξιοποίηση της κυβερνητικής ανωμαλίας από την απλή αναλογική στις μεθεπόμενες με ταυτόχρονη καταστροφική αντιπολίτευση όπως την περίοδο 2006-2014 και ιδίως το 2012-2014 οπότε και οι καρποί από τους «Δεκέμβρηδες» και τα «φροντιστήρια» στις πλατείες παρήγαν στρατούς αδαών μετέφηβων και παραστρατημένων ψηφοφόρων του ιδιωτικού τομέα -των οποίων όμως η τσέπη πονάει σήμερα.

3 -Μη δυνατότητα διεξαγωγής εκλογών οπότε εξάντληση της τετραετίας με κάθε μέσο και ότι φάμε ότι πιούμε ότι αρπάξουμε.

4 -Μη δυνατότητα εξάντλησης της τετραετίας οπότε σοκ και δέος και εκδίκηση κατά της κοινωνίας με αλλοπρόσαλλες αυτοκτονικές τακτικές, νέα πυροτεχνήματα με «σκληρές διαπραγματεύσεις» ενώ κάποιες φράξιες θα ερωτοτροπούν με την ανωμαλία και τη δραχμή, με το σκοπό να μην προλάβει να πάρει ανάσα η κοινωνία από την επικοινωνιακή καταιγίδα, να αντιδράσει και να τους δώσει τα παπούτσια στο χέρι.

Πιστεύω ότι τώρα είμαστε μεταξύ 2 και 3 αν και το φθινόπωρο θα πάμε μεταξύ 3 και 4. Είναι σίγουρο βέβαια ότι γνωστοί και μη εξαιρετέοι «έγκριτοι» θα βγάλουν όλη τη χολή τους και θα κοιτάξουν μέχρι και τα CV των… αγέννητων να βρουν σκάνδαλα κάθε είδους, από κλιματιστικά και καφετιέρες Ζίμενς μέχρι ροζ συννεφάκια από τα… βραχάκια της Αναβύσσου, αν μπορούν. Μέσα στον πανικό πολλά θα δούμε.

Βέβαια το τοπίο θόλωσε με την παραγραφή των ανομημάτων της Ζίμενς τα οποία δεν… μεταφράστηκαν εγκαίρως από την κυβέρνηση της «αριστεράς» αλλά η συγκεκριμένη βρώμικη τακτική λάσπης έχει βάλει στο παρελθόν γκολ στην αστική παράταξη η οποία δεν ξέρει να μάχεται ανάλογα.

Για όλα αυτά, παραμένει καίριο το γεγονός ότι όσο το θηρίο ξεμένει από δυνάμεις, τόσο πιο επικίνδυνο γίνεται κυρίως για τη χώρα. Ας μην εφησυχάζουμε. Αντικειμενικός σκοπός όλων μας θα πρέπει να είναι η απαλλαγή της χώρας από την λαίλαπα του μεταλλαγμένου ακρο-«αριστερού» νεοεποχίτικου, εθνολαϊκίστικου, μηδενιστικού μορφώματος και την αποκαθήλωση του από τους θώκους της διακυβέρνησης της χώρας με όσες το δυνατόν λιγότερες απώλειες για τη χώρα. Για αρχή.

ΚΚ2-το παρατηρητήριο