Ο εντιμότατος κύριος Νικολόπουλος

 Ο βίος και η πολιτεία του πρώην γαλάζιου πολιτικού, που μεταβλήθηκε σε «ιεροεξεταστή της διαπλοκής» και κήρυκα κατά της «κατοχής των δανειστών - δυναστών» – Οι μηνύσεις, οι συνωμοσιολογίες, οι «εχθροί» και οι ύβρεις.

Πώς να περιγράψει κάποιος τον βίο και την πολιτεία του Νίκου Νικολόπουλου; Ακόμα και όσοι τον γνωρίζουν από μικρό παιδί δυσκολεύονται να μείνουν σε μια αφήγηση με αρχή, μέση και τέλος. Η ρευστή προσωπικότητα του ανεξάρτητου βουλευτή, ο οποίος εξελέγη με τους Ανεξάρτητους Ελληνες και πριν με τη ΝΔ, αχρηστεύει τις ταμπέλες. Είναι ο άνθρωπος με το απατηλό προσωπείο. Ενας γραφικός που γίνεται επικίνδυνος επειδή είναι αδίστακτος·  ένας βουλευτής της διπλανής πόρτας που γίνεται μοχθηρός και εκδικητικός απέναντι σε οποιονδήποτε τον ενοχλεί· ένας ιεροεξεταστής που πολεμά τη διαπλοκή όντας ομοτράπεζός της· ένας οικογενειάρχης που αδιαφορεί αν προκαλεί το πανελλήνιο ανεβάζοντας στα social media φωτογραφίες της νεκρής μητέρας του στο φέρετρο ή μετατρέποντας σε σίριαλ τον θάνατο της δεκαεπτάχρονης κόρης του. Ολα θυσιάζονται για λίγη δημοσιότητα, ακόμα και η στοιχειώδης ευπρέπεια.

Εργοστάσιο μηνύσεων

Η Εξεταστική Επιτροπή για τα δάνεια των κομμάτων και των ΜΜΕ του έδωσε το βήμα που ονειρευόταν. Kατακεραυνώνει με λαρυγγισμούς, με ύβρεις και φύρδην μίγδην καταγγελίες από δημοσιεύματα, δικαστικές αποφάσεις, οι περισσότερες άσχετες με το θέμα των δανείων, και συνωμοσιολογίες, τους ιδιοκτήτες καναλιών και εφημερίδων. Οι εξηγήσεις ή οι διαψεύσεις τους δεν έχουν καμία σημασία, διότι στη συνέχεια ο Νικολόπουλος φτιάχνει ένα συμπίλημα μόνο των δικών του καταγγελιών και το καταθέτει ως μηνυτήρια αναφορά στον εισαγγελέα. Μέχρι στιγμής έχει καταθέσει μηνύσεις κατά του Γιάννη Αλαφούζου, του Δημήτρη Κοντομηνά και του Πάνου Ψυχάρη. Και οι τρεις διέπραξαν το ίδιο... «έγκλημα»: τον ειρωνεύτηκαν, τον αντιμετώπισαν με προκατάληψη. Κυρίως όμως εψεύσθησαν ενώπιον αυτού του διαπρύσιου υπερασπιστή της αλήθειας που ομνύει ακκιζόμενος στη «λατρεμένη θεία» του, «τη Θεία Δίκη». Οταν όμως συναντά τα πρόσωπα που δημοσίως υβρίζει σε κοινωνικές εκδηλώσεις, τρέχει να τους σφίξει το χέρι και να τους γεμίσει κολακείες.

Show και από τηλεοράσεως

Το show του Νικολόπουλου δεν σταματά στην Ευελπίδων. Συνεχίζεται το Σαββατοκύριακο στο Kontra Channel στη μεταμεσονύκτια εκπομπή «Το Μαξίμου ακούει;», από την οποία στηρίζει αφειδώς την κυβέρνηση και τον εαυτό του. Ανάμεσα στις ιερεμιάδες κατά της «κατοχής των δανειστών - δυναστών», των εγχώριων «νεοταξιτών» και «ακραίων νεοφιλελεύθερων δυνάμεων που τους στηρίζουν» και στις σεμνότυφες εκκλήσεις για συλλογή υπογραφών στη μήνυση που κατέθεσε κατά του Γιώργου Παπανδρέου για εσχάτη προδοσία «ώστε να γίνει αδιαμφισβήτητη η λαϊκή βούληση» προβάλλονται τα βίντεο με τις παραστάσεις του στην Εξεταστική Επιτροπή και οι δηλώσεις έξω από την Εισαγγελία για την «νταβατζιδοκρατία».

Δεν τα δείχνει όλα όμως ο Νικολόπουλος. Την αντιπαράθεση με τον Δ. Κοντομηνά την έφαγε ο δαίμων της λογοκρισίας. «Πριν από έξι μήνες με παρακαλάγετε να σας πάρω στο κανάλι... Είστε ο μόνος από τους 30 εδώ μέσα που έχει μαζέψει στοιχεία εναντίον μου... Μετά που σας είπα ότι δεν μπορώ να κάνω τέτοια εκπομπή γιατί θέλω δημοσιογράφους και όχι πολιτικά πρόσωπα άρχισε μια επίθεση» του είπε ο ιδιοκτήτης του Alpha.

Ομοφοβικός και προσβλητικός

Εκτός από τα μέσα ενημέρωσης έχει κι άλλους αγαπημένους στόχους: «το Κούλη και Σία», δηλαδή τον Κυριάκο Μητσοτάκη και όποιον γαλάζιο βουλευτή τον ενοχλεί, τη «Φωφώ» (Φώφη Γεννηματά), τον Σταύρο Θεοδωράκη, «τον θεληματάρη των καναλαρχών», τον Ανδρέα Λοβέρδο (μέλος της Εξεταστικής Επιτροπής), «τον υπερασπιστή των νταβατζήδων». Το άχτι του όμως είναι «ο Γιαννάκης» (Γιάννης Στουρνάρας), «που είναι σε ανοιχτή γραμμή με τους ξένους κατά της κυβέρνησης». Σε τέτοιο σημείο δεν τον αντέχει ώστε κλείνει την εκπομπή του λέγοντας «ο Θεός μαζί μας και να μας απαλλάξει γρήγορα από τον Γιαννάκη Στουρνάρα μήπως και σώσουμε τη χώρα!».

Η δημοσιότητα τον θρέφει. Οταν ανήρτησε το tweet «Από την Ευρώπη των εθνών-κρατών στην Ευρώπη των... π@@@ιών!!!» με αφορμή την πρόταση γάμου που δέχθηκε ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου Ξαβιέ Μπετέλ από τον φίλο του Ντεστενέ Γκοτιέ και ακολούθησε ομοβροντία επικρίσεων, αντέδρασε συνεχίζοντας τις προσβολές. «Ωραία, ας μην το έλεγα πουσταριό. Θα έλεγα "η Ευρώπη των τοιούτων". Εχει πολύ μεγάλη δύναμη αυτό το κλαμπ των ομοφυλοφίλων. Αυτό κυβερνά. Αυτό διοικεί. Εχει δεσποτάδες, έχει βουλευτές, έχει υπουργούς, έχει νταβατζήδες και έχει πολλούς χαζοχαρούμενους που χειροκροτάνε» δήλωσε.

Η Αχαϊκή Τράπεζα και τα δάνεια

Στην Εξεταστική Επιτροπή ο Νικολόπουλος εμφανίστηκε λάβρος και κατά των εκπροσώπων των τραπεζών που χορήγησαν «θαλασσοδάνεια» σε κόμματα και μέσα  ενημέρωσης. Στην Πάτρα απόρησαν, γνωρίζοντας ότι έχει στην αυλή του το σκάνδαλο της Αχαϊκής Συνεταιριστικής Τράπεζας, μιας υπόθεσης που βρίσκεται στη Δικαιοσύνη και μεταξύ των 62 προσώπων που καλούνται από τον ανακριτή είναι ο πεθερός του Ανδρέας Μανωλόπουλος, πρόεδρος του υπεραστικού ΚΤΕΛ Αχαΐας. Η τράπεζα στην οποία πρόεδρος ήταν ο Ευάγγελος Φλωράτος, μετέπειτα δήμαρχος Πατρέων, έχει 15.000 μεριδιούχους, φυσικά και νομικά πρόσωπα, όλη τη μεσαία τάξη της Πάτρας, η οποία κινδυνεύει όχι μόνο να χάσει τις οικονομίες της αλλά να κληθεί να καλύψει τη «μαύρη τρύπα» που αγγίζει τα 100 εκατ. ευρώ.

Οι Φλωράτος και Νικολόπουλος είχαν στενή πολιτική φιλία και οι «κακές γλώσες» λένε ότι διαφέντευαν την τράπεζα, η οποία χορήγησε δάνεια 60 εκατ. ευρώ συνήθως χωρίς εγγυήσεις σε λίγους και εκλεκτούς. Χαρακτηριστικά παραδείγματα: δάνειο 4,5 εκατ. ευρώ με εγγύηση χωράφι στην Κομοτηνή πραγματικής αξίας 100.000 ευρώ. Δάνειο 1 εκατ. ευρώ με εγγύηση ένα κτίριο κατεστραμμένο από φωτιά μηδαμινής αξίας. Δάνειο 2 εκατ. ευρώ με εγγύηση οικόπεδα που πλειστηριάστηκαν για άλλη οφειλή και δεν έπιασαν ούτε 200.000 ευρώ. Η πατέντα με τα βοσκοτόπια έχει πλούσιο παρελθόν.

Καμία εξωτερική παρέμβαση δεν έκανε τον Νικολόπουλο αυτό που είναι. Ετσι γεννήθηκε. Οι δυσκολίες της ζωής θα μπορούσαν να σφυρηλατήσουν έναν διαφορετικό χαρακτήρα. Είναι το τρίτο από τα τέσσερα παιδιά (γεννήθηκε το 1958) μιας φτωχής οικογένειας που ζούσε στη συνοικία της Αγίας Τριάδας στην Πάτρα, ορφάνεψε νωρίς από πατέρα και αναγκάστηκε να ψέλνει από 15 ετών για να βοηθήσει οικονομικά τη μητέρα του. Μαθητής οργανώθηκε στη ΜΑΚΚΙ, το μαθητικό όργανο της ΟΝΝΕΔ.

«Ερχόταν και μας ρωτούσε τι προβλήματα είχαμε και ζητούσε την ψήφο μας» λέει ένας παλιός συμμαθητής του από άλλον πολιτικό χώρο. «Από τότε σκαρφιζόταν επικοινωνιακά κόλπα» προσθέτει. Οταν ήρθε η ώρα να υπηρετήσει στον στρατό, μετατέθηκε στη Χίο. Εκεί συνδέθηκε με τον τοπικό βουλευτή, ο οποίος διετέλεσε γενικός διευθυντής της ΝΔ και υπουργός Αιγαίου (1990-1991), Γιώργο Μισαηλίδη. Σε ηλικία 21 ετών ήταν πρόεδρος της Νομαρχιακής Επιτροπής Χίου της ΟΝΝΕΔ. Οταν επέστρεψε στην Πάτρα, ο Μισαηλίδης φρόντισε να του βρει θέση στην Τράπεζα Πίστεως. Για μεγάλο διάστημα περιφερόταν στο περιβάλλον του αχαιού πολιτικού και μετέπειτα Προέδρου της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλου.

Η σκιά της δολοφονίας του Νίκου Τεμπονέρα

Στις εκλογές του 1986 ήταν πρώτος σε ψήφους δημοτικός σύμβουλος Πατρέων και στις εθνικές εκλογές του Νοεμβρίου 1989 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής με τη ΝΔ. Μελανή σελίδα στο πολιτικό μητρώο του αποτελεί η δολοφονία του καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα τον Ιανουάριο του 1991 από τον Γιάννη Καλαμπόκα, ο οποίος ήταν πολιτικό τέκνο του Νικολόπουλου. Στην Εξεταστική Επιτροπή στη Βουλή, τον Μάρτιο του 1991, αποκαλύφθηκε ότι ο βουλευτής της ΝΔ συμμετείχε σε σύσκεψη στην οποία ο Καλαμπόκας εισηγήθηκε την ανάληψη δυναμικής δράσης από την ΟΝΝΕΔ και ότι αργότερα χαρακτήρισε τις  βιαιοπραγίες της ομάδας Καλαμπόκα «τοπικό έθιμο».  Το 1981 μπήκε στα ΚΑΤΕΕ, από όπου αποφοίτησε το 1984. Το 1997, ενώ ήταν βουλευτής, ξεκίνησε ένα σαφάρι πανεπιστημιακών πτυχίων μέσω κατατακτήριων εξετάσεων -«βουλευτικών κατατακτήριων» λένε οι άσπονδοι φίλοι του. Εισήχθη στο Ποιμαντικό της Θεολογικής Σχολής Αθηνών, που αργότερα μετονομάστηκε Σχολή Κοινωνικής Θεολογίας. Πτυχίο έλαβε το 2001 και συνέχισε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο (Τμήμα Πολιτικών Επιστημών), στην Ανωτέρα Σχολή Στελεχών Επιχειρήσεων (ΑΣΣΕ). Εκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας και στη Θεολογική Σχολή με αντικείμενο τα «Οικονομικά της Εκκλησίας», ενώ είναι υποψήφιος διδάκτωρ στην Οικονομική Σχολή του Δημοκριτείου. Τόσες σπουδές, αντί να εκλεπτύνουν, εκτράχυναν τον δημόσιο λόγο του, ο οποίος βρίθει ανερμάτιστων προτάσεων και συντακτικών λαθών.  

«Ο Νίκος είναι πολύ εκδικητικός»

Ο Μισαηλίδης δεν βοήθησε μόνο πολιτικά τον Νικολόπουλο, τον πάντρεψε κιόλας. Ο βουλευτής Αχαΐας έκανε τρεις γάμους. Η πρώτη του σύζυγος ήταν κόρη εργοστασιάρχη. Η δεύτερη προερχόταν από εύπορη οικογένεια του Διακοφτού. Η σημερινή του σύζυγος, με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά, είναι η Τασία Μανωλοπούλου, πρώην δημοτική σύμβουλος με τον συνδυασμό του Ευάγγελου Φλωράτου «Αξία στον πολίτη» και υποψήφια ευρωβουλευτής με την Ενωση για την Πατρίδα και τον Λαό του Βύρωνα Πολύδωρα το 2014, όταν στο σχήμα μετείχε το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα Ελλάδος του συζύγου της. Το ζεύγος Νικολόπουλου έχει μεγάλη ακίνητη περιουσία αποτελούμενη από 50 ακίνητα, ενώ η κυρία Μανωλοπούλου φέρεται ως ιδιοκτήτρια της εταιρείας Νεοεκδοτική, η οποία εκδίδει βιογραφίες του συζύγου της για πολιτικά πρόσωπα, και μόνο πέρυσι έλαβε χρηματοδότηση περίπου 48.000 ευρώ από μεγάλη συστημική τράπεζα.     

Οι νύφες, όσο πλούσιες και όμορφες κι αν ήταν, δύσκολα θα επισκίαζαν τη λάμψη των κουμπάρων. Δύο από αυτούς ήταν ο Αθανάσιος Αθανασούλης, ιδιοκτήτη της Altec και του Αlter, ο οποίος μεσουρανούσε τη δεκαετία του '90, και ο Αριστείδης Δασκαλόπουλος της Δέλτα. Οι καλεσμένοι, η αφρόκρεμα της Πάτρας, σκανδαλίζονταν όταν μάθαιναν ότι επιχειρούσε να ανταλλάξει τα δώρα του γάμου με χρήματα, αλλά όλα έμεναν ψίθυροι, γιατί, όπως λένε ευυπόλητοι πολίτες της αχαϊκής πρωτεύουσας, «ο Νίκος είναι πολύ εκδικητικός. Καλύτερα να μην μπλέξεις μαζί του». Είχαν λόγους να τον φοβούνται γιατί είχε στα χέρια του την ισχύ μέσων ενημέρωσης. Ηταν ιδρυτής και εκδότης του περιοδικού «Νέος Λόγος» (1986-1996), ιδρυτής της εφημερίδας «Αγγελιοφόρος της Ενημέρωσης» (1997-1998), ιδιοκτήτης ως το 1994 του ραδιοφωνικού σταθμού Μέλλον FM και του τηλεοπτικού σταθμού Μέλλον TV, καθώς και ιδρυτικό μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού «Πολιτικό Εντευκτήριο».

Ο πανταχού παρών ψάλτης
Η κουμπαριά με τον Καραμανλή και η ρήξη με τον Σαμαρά
Κουμπαριά έκανε και με τον Κώστα Καραμανλή, ο οποίος βάφτισε ένα από τα παιδιά του. Ο Νικολόπουλος τότε ήταν ένας από τους «λοχαγούς» του Καραμανλή μαζί με τους Σάββα Τσιτουρίδη, Γιώργο Καλό, Θανάση Νάκο, Αδάμ Ρεγκούζα, Τάκη Σκανδαλάκη. Επρόκειτο για μια φιλόδοξη ομάδα νέων πολιτικών οι οποίοι απέκτησαν κυβερνητικά πόστα εκτός από έναν. Ο Νικολόπουλος σε όλη την πρωθυπουργία Καραμανλή δεν έγινε ούτε υφυπουργός, έμεινε απλός λοχίας, παρότι συμμετείχε στις συναντήσεις στελεχών της ΝΔ, ακόμα και στην κρισιμότερη, στην οικία του Ιωάννη Βαρβιτσιώτη, όπου ερρίφθη ο κύβος για την ανάδειξη του  Καραμανλή στην ηγεσία του κόμματος.

Αν ήταν άλλος στη θέση του, ίσως έχανε την αυτοπεποίθησή του. Ο Νικολόπουλος όμως είναι πολιτικός survivor. Από το 1989 μόνο μία φορά έχασε εκλογή και αυτή ήταν από τη Νατάσα Ράγιου το 2007. Και πώς να χάσει ο άνθρωπος που θρυλείται ότι κάθε Μεγαλοβδομάδα και ειδικά τη Μεγάλη Πέμπτη πηγαίνει από χωριό σε χωριό, ψέλνει από ένα ευαγγέλιο και συνεχίζει στο επόμενο δίνοντας την εντύπωση ότι είναι πανταχού παρών; Ο πολιτικός που ύφαινε με συνέπεια και με όλα τα μέσα το δικό του πελατειακό δίκτυο διορίζοντας ολόκληρες οικογένειες και φτιάχνοντας στρατιά πιστών οπαδών;

Στη Βουλή βρήκε διέξοδο η καταγγελιομανία του. Είναι ρέκορντμαν στον αριθμό των ερωτήσεων, τις οποίες καταθέτει με ρυθμό πολυβόλου, υιοθετώντας τα πάντα αλλά κυρίως ρεπορτάζ εφημερίδων. Εξαιτίας του το Υπουργικό Συμβούλιο επί ΝΔ εξέδωσε εγκύκλιο που απαγόρευε στους υπουργούς να απαντούν σε δημοσιεύματα αλλά μόνο σε πρωτότυπες ερωτήσεις βουλευτών. Εκείνη την περίοδο, σύμφωνα με πρώην συντρόφους του, ένα ήταν το ερώτημα στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ: τον χρησιμοποιούν διάφορα συμφέροντα για να προωθεί ή για να χαλάει δουλειές; Ο Νικολόπουλος ήταν μέσα στους 117 βουλευτές που ζήτησαν αναδρομικά τον διπλασιασμό των αποδοχών τους, αλλά μετά την κατακραυγή δήλωσε ότι είχε ήδη παραιτηθεί κάθε αξίωσης από το Ελληνικό Δημόσιο.  

Τον Ιούνιο του 2012 έγινε υφυπουργός Εργασίας στην κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά. Πολλοί υπουργοί τον θυμούνται την ημέρα της ορκωμοσίας να τους σπρώχνει για να φωτογραφηθεί δίπλα στον πρωθυπουργό - η φωτογραφία έγινε ημερολόγιο που μοιράστηκε σε χιλιάδες ψηφοφόρους -, ίσως για να ξεχαστεί η κακή προϊστορία των δύο πολιτικών, όταν ο Νικολόπουλος πρωτοστατούσε στις εκδηλώσεις δυσαρέσκειας κατά του Σαμαρά που μόλις είχε ιδρύσει την Πολιτική Ανοιξη.

Στις 9 Ιουλίου ο Νικολόπουλος παραιτήθηκε. Επίσημη αιτία; Η διαφωνία του για την επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης. Πραγματική αιτία; Δεν πήρε την αρμοδιότητα της ΓΓ Κοινοτικών και άλλων πόρων, ένα εργαλείο άσκησης (και πελατειακής) πολιτικής. Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε σε στελέχη του υπουργείου Εργασίας αλλά και της ΝΔ η χρησιμοποίηση απόρρητων και εμπιστευτικών πληροφορίων για τα εργασιακά θέματα προκειμένου να καταθέτει ερωτήσεις στη Βουλή βλάπτοντας τη ΝΔ, η οποία τον είχε ήδη διαγράψει από την ΚΟ.

Οσο έμεινε στο υπουργείο, οι συχνότεροι επισκέπτες του ήταν ιερείς, ενώ η πρώτη του συνάντηση ως υφυπουργού ήταν με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο. Πάντοτε διαφημίζει τους ισχυρούς δεσμούς του με την Εκκλησία και το Αγιον Ορος. Παλαιότερα παρουσιαζόταν ως στενός φίλος του Χριστόδουλου, αν και πρόσωπα εμπιστοσύνης του μακαριστού αρχιεπισκόπου επισημαίνουν ότι «δεν είχαν καμία ιδιαίτερη σχέση. Ηταν από εκείνους που κολλούσαν δίπλα του σε κάθε ευκαιρία». Μετά τον θάνατό του ο Νικολόπουλος επιχείρησε να φτιάξει το «Σωματείο των Φίλων του Χριστόδουλου», αλλά η προσπάθεια εγκαταλείφθηκε γρήγορα επειδή «δεν ήταν σοβαρή», σύμφωνα με τις ίδιες πηγές.
Δ. Κρουστάλλη-ΤΟ ΒΗΜΑ