Πάντα, είχα μια απέχθεια για τη γλώσσα των πολιτικών που με αξιοθαύμαστη ευρηματικότητα ομολογώ, αντικαθιστούσαν τις λέξεις και τις έννοιες με άλλες ακατανόητες για τον πολύ κόσμο, πιστεύοντας παράλληλα πως έτσι θα άλλαζε και το πραγματικό νόημα.
Απ' όταν μπήκα στο επάγγελμα είχα εντυπωσιαστεί με πόση ευκολία οι πολιτικοί αντικαθιστούσαν τη λέξη “αύξηση” στις τιμές και τους φόρους με την πιο sic “αναπροσαρμογή”! 'Η ακόμα καλύτερα τις “μειώσεις” εισοδημάτων με τον “εξορθολογισμό” και πάει λέγοντας.Τα τελευταία χρόνια όμως, αυτά τα πέτρινα χρόνια που ζούμε όλοι μας, το τερμάτισαν ολοκληρωτικά και οι λέξεις έχουν χάσει εντελώς το νόημα τους.
Και καλά οι ξένοι, αυτοί που μας δανείζουν και απαιτούν συνεχώς μέτρα και περισσότερη λιτότητα, κατανοώ να προσπαθούν να
εξωραΐζουν και να αποφορτίζουν το πραγματικό νόημα και τις επιπτώσεις των απαιτήσεων τους. Μην τους χαρακτηρίσουμε και εντελώς αναίσθητους και μισάνθρωπους!
Οι δικοί μας και κυρίως οι κυβερνητικοί όμως, γιατί συντονίζονται μαζί τους και κοροϊδεύουν αδιάλειπτα και ξεδιάντροπα τον χιλιοταλαιπωρημένο λαό μας;
Λένε για παράδειγμα για νέες και βαθιές μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η Ελληνική οικονομία και αποφεύγουν να πουν πως το μόνο και κύριο που θέλουν, είναι κι άλλα μέτρα λιτότητας, δηλαδή περισσότερους φόρους και περικοπές μισθών και συντάξεων και οι δικοί μας το παπαγαλίζουν με περισσή ευκολία νομίζοντας πως στο τέλος δεν θα καταλάβουμε από που θα μας έρθει.
Λένε για ανάγκη ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και κρύβουν επιμελώς πως στο μυαλό τους έχουν τη μείωση του εργατικού κόστους και όχι τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης και των μέσων παραγωγής.
Και φθάνουμε στα πρόσφατα.
Στην μετονομασία της πανωλεθρίας στο Eurogroup σε “θρίαμβο” και τη νέα αφαίμαξη με φόρους και περικοπές συντάξεων σε “εξισορροπημένη ισορροπία”!( εύγε κ. Σταθάκη, ομολογώ πως εφεξής θα σε ζηλεύει ακόμα και ο Μπαμπινιώτης)
Επειδή όμως αυτοί οι τύποι, όσο και να προσπαθούν να μας τρελάνουν και να ξεχάσουμε αυτά που ξέραμε, στο τέλος δεν θα το καταφέρουν. Εγώ πάντως, θα προσπαθήσω με τα φτωχά μου ελληνικά και τις ακόμα φτωχότερες οικονομικές μου γνώσεις, να εξηγήσω τι κατάλαβα απ' αυτά τα πανηγύρια των Συριζαίων για τον τερματισμό της...λιτότητας αλλά και από τον ορυμαγδό δηλώσεων και αναλύσεων των Ευρωπαίων.
1. Στο Εurogroup αποφάσισαν ότι ...θέλουν να αποφασίσουν στο κλείσιμο της αξιολόγησης!
2.Για να προχωρήσουν όμως παραπέρα έπρεπε ο Ευκλείδης να αποδεχθεί (πράγμα που έγινε) τη νομοθέτηση από τώρα της περικοπή του αφορολόγητου και των μειώσεων συντάξεων για όλους τους συνταξιούχους μέσω της λεγόμενης προσωπικής διαφοράς.
3. Αποδοχή παραγωγής πλεονάσματος 3,5% για αρκετά χρόνια μετά το 2018, όταν ουδείς σοβαρός οικονομολόγος στον κόσμο μπορεί να υποστηρίξει πως κάτι τέτοιο είναι εφικτό.
4.Την ποσοτική χαλάρωση την άφησαν για ένα απροσδιόριστο...προσεχώς.
5.Τη ρύθμιση του χρέους την πέταξαν για μετά το 2020 και βλέπουμε.
6. Τις ομαδικές απολύσεις στο 10% τις κατάπιαμε αμάσητες και άφησαν υπό διαπραγμάτευση τις συλλογικές διαπραγματεύσεις.
7. Τα λεγόμενα διαρθρωτικά μέτρα (ιδιωτικοποιήσεις, απελευθέρωση αγορών, επαγγελμάτων κλπ) εδώ και τώρα.
8.Για το κλείσιμο της αξιολόγησης ουδείς εκ των δανειστών βιάζεται γιατί επί του παρόντος αυτοί έχουν τις δικές τους φούριες.
9. Όπως δεν βιάζεται και το ΔΝΤ να μπει στο ελληνικό πρόγραμμα αν πρώτα οι Ευρωπαίοι δεν δεχθούν τους όρους του.
10.Η τρόικα έρχεται για να εξειδικεύσει τους νέους φόρους και τις μειώσεις των συντάξεων.
Να δούμε τώρα και τα αντίμετρα, όπως ευφυώς τα βάφτισε η κυβέρνηση, τα οποία κατά την άποψη της, εξισορροπούν και δικαιώνουν την επιτυχή διαπραγμάτευση της, έτσι που το κάθε ευρώ που θα χάνει ο Ελληνας πολίτης θα το παίρνει πίσω με άλλο τρόπο κι έτσι το τελικό ισοζύγιο θα είναι ουδέτερο δημοσιονομικά!
1.Αν επιτυγχάνουμε πλεονάσματα πάνω από 3,5% του ΑΕΠ, τότε το επιπλέον ποσό κατόπιν διαπραγμάτευσης θα μπορεί να επιστρέφεται στην κοινωνία είτε μέσω μείωσης ΦΠΑ, ΕΝΦΙΑ, επιδόματα κοινωνικής αλληλεγγύης, συσσίτια κλπ.
2. Δεν υπάρχει άλλο αντίμετρο. Ένα και καλό και όπως όλοι καταλαβαίνουμε... εξισορροπεί πλήρως όλα όσα ενδέχεται να χαθούν από τα μέτρα των δανειστών.
Μετά ταύτα δεν πιστεύω να υπάρχει καμιά αμφιβολία πόσο μεγάλη ήταν η νίκη των Συριζαίων σκληρών διαπραγματευτών!
Μετά ταύτα το μόνο που δεν έχω καταλάβει, τι τελικά είναι πιο κοντά.
Η έξοδος από τη λιτότητα ή έξοδος από το ευρώ.
Βασ. Στεφανακίδης-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
Ουτε ή έξοδος από τή λιτότητα,ούτε ή έξοδος από τό ευρώ..εκείνο πού έρχεται μέ αυτούς τούς
ΑπάντησηΔιαγραφήπολιτικούς,είναι ή εξόδιος ακολουθία τών Ελλήνων.,δοξάστε λοιπόν τούς πολιτικούς πού ψηφίσατε