Το Όσκαρ σκηνοθεσίας και σεναρίου στον Αλέξη Τσίπρα και στα παιδιά του Μαξίμου!

Ο Αλέξης που αγωνίζεται, που αντιστέκεται, που διαπραγματεύεται. Ο Αλέξης, το παιδί του λαού, ο τιμωρός των τοκογλύφων, ο τρόμος των καπιταλιστών, ο πατερούλης κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδας. Μη μου πείτε ότι δεν πρόκειται για ένα φοβερό σενάριο! Όσο για την σκηνοθεσία; Στα παιδιά του Μαξίμου με τα non paper, στα τρολς στο διαδίκτυο και στα συναρπαστικά ρεπορτάζ στα νέα μη διαπλεκόμενα μέσα ενημέρωσης. Μην έχετε αμφιβολία, το θρίλερ του 2015 συνεχίζεται...

Είναι σαν να ζούμε σε επανάληψη τις μέρες του 2015. Και τότε ο Αλέξης Τσίπρας διαπραγματευόταν. Και τότε οι ξένοι ήθελαν πάση θυσία να κλείσουν μία συμφωνία με την ελληνική κυβέρνηση. Ήταν η πρώτη φορά που εφαρμόστηκε η πολιτική της δημιουργικής ασάφειας. Όλα τα σενάρια ήταν πάνω στο τραπέζι και ταυτόχρονα κανένα απ' αυτά! Η κόπωση από την υπερπληροφόρηση ήταν εμφανής στον λαό από

ένα σημείο κι έπειτα. Ό,τι και να συνέβαινε ο κόσμος θα το στήριζε. Όχι γιατί ήξερε τι σήμαινε η κάθε επιλογή την κάθε φορά, αλλά διότι είχε κουραστεί τόσο που δεν είχε την διάθεση να αντιδράσει. Ήθελε μόνο να τελειώσουν όλα και να επιστρέψει σε ένα είδος κανονικότητας. Η δημιουργική ασάφεια δεν είχε στόχο τους δανειστές, όπως μας έλεγαν, αλλά το εσωτερικό της χώρας!

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και σήμερα. Ο κόσμος είναι υπερβολικά κουρασμένος. Κι αυτό αποτυπώνεται και στις δημοσκοπήσεις! Από την μία έχει καταλάβει ότι η κυβέρνηση αυτή τον κοροϊδεύει και τον χειραγωγεί και από την άλλη δεν επιθυμεί την άμεση προσφυγή στις κάλπες. Δίνει ποσοστά αυτοδυναμίας στην Νέα Δημοκρατία, αλλά δεν έχει την διάθεση να πάει μέχρι την κάλπη. Δείγμα της απίστευτης κόπωσης που έχει να κάνει με μία καθημερινότητα που διαρκώς γίνεται όλο και χειρότερη και με μία ροή πληροφόρησης που τον έχει πλέον συνηθίσει σε καταστάσεις υψηλών εντάσεων. Ο κόσμος αυτός δεν πρόκειται να εκπλαγεί από κάτι. Θέλει να απαλλαγεί από αυτή την κυβέρνηση, αλλά δεν έχει καν το κουράγιο να ονειρευτεί την επόμενη ημέρα. Αυτός ο κόσμος είναι εύκολο να χειραγωγηθεί. Δεν μπορούν πλέον να τον πείσουν ότι έχουν δίκιο. Μπορούν όμως να τον αναγκάσουν να μην αντιδράσει, επειδή βρίσκεται ήδη σε καταστολή.

Πολλοί αναρωτιόντουσαν για ποιον λόγο πάσχιζαν και πασχίζουν ακόμη να ελέγξουν την πληροφόρηση, τις εφημερίδες τα κανάλια. Το βράδυ του Eurogroup δόθηκε μία πειστική απάντηση, όταν στα κανάλια υπήρχε μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ. Στις επόμενες δημοσκοπήσεις που θα «αποτυπώνεται» η επιστροφή του μεγάλου ηγέτη, θα είναι πλέον ξεκάθαρο τι έχει γίνει και για ποιον λόγο. Γιατί αυτή η κυβέρνηση δίνει ιδιαίτερη σημασία στην ενημέρωση και στις δημοσκοπήσεις, παρά στην καθημερινότητα ενός λαού που την πίστεψε.

Αυτή την στιγμή και πάλι όλα τα σενάρια είναι ανοικτά! Η συμφωνία με την Ευρώπη, η ρήξη, οι εκλογές, το δημοψήφισμα! Όλα είναι και πάλι πάνω στο τραπέζι. Όπως και το 2015. Αν τα πράγματα τούς έρθουν βολικά θα συμφωνήσουν. Θέλουν να συμφωνήσουν. Θέλουν να παραμείνουν στην εξουσία μιας πλούσιας δυτικής χώρας. Αλλά ταυτόχρονα δεν θέλουν να αναλάβουν και υποχρεώσεις. Θέλουν μόνο να κυβερνούν. Κι εκεί βρίσκεται η δυσκολία της συμφωνίας. Αυτή τη φορά τα μέτρα αφορούν τον πυρήνα της εκλογικής τους δύναμης. Αν δεν τα καταφέρουν, αν δεν μπορέσουν να πουλήσουν αποτελεσματικά την συμφωνία στο εσωτερικό της χώρας και στο εκλογικό τους ακροατήριο, τότε θα προσπαθήσουν να πετάξουν και πάλι το μπαλάκι στην εξέδρα μέσα από μία δραματοποίηση της κατάστασης. Μπορούν να το κάνουν με μεγάλη άνεση, το έχουν ήδη αποδείξει.

Έχουν την εμπειρία του δημοψηφίσματος. Αυτοί θα θέσουν μόνο το ερώτημα. Ο λαός θα αποφασίσει. Ό,τι και να αποφασίσει θα είναι μία νίκη της Δημοκρατίας. Και στο τέλος θα γίνει και πάλι αυτό που θα τους πει ο Σόιμπλε.

Αυτή η κυβέρνηση δεν κυβερνά. Γράφει σενάρια και τα σκηνοθετεί. Και στην δουλειά αυτή τα πάει θαυμάσια. Αν υπήρχε Όσκαρ καλύτερου πολιτικού σεναρίου και σκηνοθεσίας, θα το είχαν κερδίσει! Και μάλιστα χωρίς αντίπαλο!

Θανάσης Μαυρίδης-liberal.gr