Ευθύνες

Στους πόσους νεκρούς παραιτείται μια κυβέρνηση; Ένας Πρωθυπουργός; Ένας υπουργός;

Δεν υπάρχει κανόνας.

Διότι η παραίτηση δεν είναι θέμα αριθμού νεκρών. Αλλά τσίπας. Ήθους. Φιλότιμου. Ευθύνης.

Είναι άραγε τυχαίο πως από τη σημερινή κυβέρνηση δεν έχει ποτέ παραιτηθεί κανείς; Και για τίποτα;

Ακόμη κι εκείνη την υπουργό με το επίδομα ενοικίου αναγκάστηκαν να τη διώξουν με το ζόρι διότι μόνη της δεν έφευγε - ώστε να τη στείλουν μετά και πάλι με επίδομα ενοικίου στο Παρίσι!  

Αντιθέτως, παραμένουν πάντα ενεργοί ο Κουρουμπλής του Σαρωνικού, ο Τόσκας του Ρουβίκωνα, ο Σκουρλέτης της διάλυσης του μηχανισμού πολιτικής προστασίας και φυσικά η Δούρου - η μόνη παγκοσμίως περιφερειάρχης που κατάφερε και να πνίγονται οι δημότες της τον χειμώνα και να καίγονται το καλοκαίρι…

Αν ένας από αυτούς είχε στοιχειώδη τσίπα, θα είχε εξαφανιστεί από τα μάτια μας εδώ και καιρό. Αλλά γιατί να εξαφανιστούν μόνοι τους, όταν δεν τους το ζητάει ο Πρωθυπουργός; Κορόιδα είναι;

Ο Πρωθυπουργός αντιθέτως δραστηριοποιείται σε τηλεοπτικές συσκέψεις, θεατρικά διαγγέλματα και εθνικά πένθη. Δύο πένθη κήρυξε μέσα σε εννέα μήνες, ένα για τη Μάνδρα κι ένα για το Μάτι, μάλλον είναι κάτι σαν παγκόσμιο ρεκόρ.

Κοινώς, δηλαδή, μετρά τους νεκρούς και θρηνεί μαζί μας την κακιά στιγμή. Κάτι σαν την Ενωση Εφοπλιστών που εξέφρασε την αβάσταχτη οδύνη της.

Βεβαίως ο Πρωθυπουργός υποσχέθηκε απαντήσεις. «Τίποτα και κανείς δεν θα ξεχαστεί».

Μακάρι. Αρκεί βεβαίως να μην τις ψάξει η Παπασπύρου, γενική επιθεωρήτρια Δημόσιας Διοίκησης, παρέα του Πολάκη και φίλη της μαμάς του Τζανακόπουλου.

Να υπενθυμίσω ότι η Παπασπύρου έψαξε τις απαντήσεις και για τους 21 νεκρούς της Μάνδρας. Εβγαλε λάδι τη Δούρου και κατέληξε πως για τα θύματα φταίνε «αυθαιρεσίες, αγκυλώσεις και γραφειοκρατικές εμμονές». Πάλι καλά δηλαδή που δεν βρήκε ότι φταίει το ΚΕΕΛΠΝΟ!

Τέτοιες απαντήσεις, non merci!

Διότι το ερώτημα παραμένει ορθάνοιχτο. Η διακυβέρνηση Τσίπρα κόστισε στην Αττική τους περισσότερους νεκρούς από ποτέ σε καιρό ειρήνης. Κόστισε τεράστιες καταστροφές.

Οχι σε μία ούτε σε δύο, αλλά σε πολλές διαφορετικές περιπτώσεις. Χωρίς καμία επίπληξη, παραίτηση ή απόδοση ευθύνης.

Ποιος φταίει; Αγνωστο. Γιατί; Αγνωστο. Πώς δεν θα ξανασυμβεί;

Να δεχτώ ότι στο τελευταίο ερώτημα η απάντηση θα αναζητηθεί στην κάλπη. Για τα άλλα δύο όμως η στοιχειώδης τσίπα επιβάλλει μια ανάληψη ευθυνών πριν η κάλπη τις κρίνει.

Αλλά είπα τσίπα. Και φιλότιμο. Και ευθύνη. Και ήθος.

Λέξεις που μάλλον δεν υπάρχουν στο κυβερνητικό λεξικό.

Γ. Πρετεντέρης-ΤΑ ΝΕΑ