Άνθρακες

Μοιάζει με σχήμα οξύμωρο: μια κυβέρνηση που, όπως φάνηκε από το διάγγελμα του επικεφαλής της στην Ιθάκη, επενδύει στην πόλωση, ανασχηματίζεται προς κατευθύνσεις που υποτίθεται ότι ξεπερνούν τα στενά κομματικά της όρια. Μοιάζει με σχήμα οξύμωρο, αλλά δεν είναι. Και δεν είναι επειδή η κυβέρνηση αναδομήθηκε με τα ίδια υλικά με τα οποία είχε συγκροτηθεί: με πρόσωπα που συνασπίζονται γύρω από τους ΑΝΕΛ και άλλα που με καριερίστικη λογική εγκατέλειψαν το ΠΑΣΟΚ όταν είδαν να περνά το τρένο του ΣΥΡΙΖΑ.

Το σχήμα δεν είναι οξύμωρο, ούτε οι επιλογές προκαλούν έκπληξη. Μένει όμως η αντίφαση. Η κυβέρνηση που έφτασε ώς την εξουσία κατηγορώντας το υποτιθέμενο «παλιό», τροφοδοτείται ακριβώς από αυτό το «παλιό». Η κυβέρνηση που αποκήρυξε μετά βδελυγμίας το «χθες», ταυτίζεται όσο καμία άλλη στο παρελθόν με το «χθες». Η κυβέρνηση που ευαγγελίστηκε το «νέο» βρέθηκε από την πρώτη στιγμή σε προφανή αδυναμία να ανανεωθεί.

Δέσμιος των εσωκομματικών του ισορροπιών αλλά και μιας στρεβλής αντίληψης για το τι πραγματικά συνιστά ανανέωση, ο Πρωθυπουργός εμπλούτισε την κυβέρνησή του με τα αζήτητα των πολιτικών του αντιπάλων. Από την άποψη αυτή και μόνο, ο ανασχηματισμός δεν εγγράφεται απλώς ως αποτυχημένος. Εγγράφεται και ως επιζήμιος για τους εμπνευστές του. Εγγράφεται ως ένα παράδειγμα προς αποφυγή. Ως κάτι που, ενόψει και της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης, θα ήταν επικοινωνιακός θησαυρός. Αλλά τελικά ήταν μόνο άνθρακες.

TA NEA