Ο διαλυμένος ΣΥΡΙΖΑ, η αποστολή αυτοκτονίας Σκουρλέτη και η σύγκρουση συνιστωσών

Ρόλο ναυαγοσώστη σε ένα κόμμα που μοιάζει περισσότερο από κάθε άλλη φορά με «Τιτανικό», φαίνεται να αναλαμβάνει ο Πάνος Σκουρλέτης. Παλαιός πολιτικός, με εμπειρία στα τεκταινόμενα της Αριστεράς, ο νέος γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ ξέρει τι παραλαμβάνει. Ίσως και γι’ αυτό δεν ήθελε από την αρχή να μην μετακινηθεί από την κυβέρνηση στο κόμμα, ίσως να έβλεπε ότι η… τιμή που του έκανε ο Αλέξης Τσίπρας να είναι περισσότερο με νάρκη στο όποιο πολιτικό μέλλον είχε παρά με αναγνώριση των δυνατοτήτων του.
Ίσως πάλι να είναι και προσωπική του διάσωση μιας και είναι ο μοναδικός υπουργός που είχε άμεση σχέση με την εθνική τραγωδία στο Μάτι αλλά δεν παραιτήθηκε. Εκτός κι αν η μετακίνησή του στην «άγονη γραμμή» της Κουμουνδούρου θεωρείται ως «τιμωρία» γιατί και ο Σκουρλέτης δεν ανέλαβε τις ευθύνες που του αναλογούσαν.
Ομως, όταν αναλαμβάνεις ένα διαλυμένο κόμμα και μια
κυβέρνηση που βρίσκεται σε κατάρρευση το πιο πιθανό είναι το επικείμενο ναυάγιο να παρασύρει στο βυθό και τον καπετάνιο.
Και ο Σκουρλέτης γνωρίζει πολύ καλά ότι η δουλειά που αναλαμβάνει είναι εξαιρετικά δύσκολη, στα όρια του ανέφικτου. Πως να ξαναφτιάξει ένα κόμμα το οποίο πλέον δεν έχει ενεργές οργανώσεις σε όλη την Ελλάδα;
Ένα κόμμα που θυμίζει το ΠΑΣΟΚ στα χρόνια της παρακμής, δηλαδή με διορισμένα τα περισσότερα κομματικά στελέχη και τα υπόλοιπα απογοητευμένα να μην πατάνε στα γραφεία ούτε για να τα ανοίξουν. Στην περιφέρεια τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται σε διάλυση και δεν υπάρχει πλέον η ορμή του 2014 και του 2015. Άλλωστε, πολλοί από τους επικεφαλής των οργανώσεων και στο Λεκανοπέδιο και στην περιφέρεια έχουν διοριστεί σε κρατικές θέσεις.
Είτε ως σύμβουλοι είτε ως γενικοί γραμματείς, είτε σε κρατικούς φορείς τα περισσότερα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που τράβηξαν το κουπί πριν από το 2015 «βολεύτηκαν» ως μετακλητοί κι όχι μόνο.
Αυτή την εικόνα θα βρει ο Πάνος Σκουρλέτης στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και κάτι ακόμη. Δεν είναι από τα πρόσωπα που θεωρούνται ότι μπορούν να συνθέσουν στο κόμμα, δεν είναι ευρύτερης αποδοχής και θα δυσκολευτεί να στήσει ξανά τον κομματικό μηχανισμό ο οποίος θα παλέψει στις εκλογικές αναμετρήσεις του 2019. Όχι μόνο στις εθνικές εκλογές που κάποιοι τις θεωρούν χαμένες. Αλλά και στις αυτοδιοικητικές για τις οποίες η Κουμουνδούρου θα βάλει ψηλά τον πήχη αναζητώντας ευρύτερες συμμαχίες και στηρίζοντας πρόσωπα κοινής αποδοχής με τον χώρο της Κεντροαριστεράς. Ετσι, σε περίπτωση νίκης αυτών των προσώπων ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορεί να αντέξει ενδεχόμενη εκλογική συντριβή που θα βγάλει η κάλπη για τη νέα Βουλή.

Βαθιά διχασμένοι

Την εικόνα ενός βαθιά διχασμένου κόμματος, το οποίο έχει μόνο την εξουσία ως συγκολλητική ουσία, ανέδειξαν και οι χθεσινές τοποθετήσεις των στελεχών κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής.
Από τη μια ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε ξανά μια βαθιά διχαστική ομιλία στη λογική του «εμείς κι αυτοί», μια πολιτική γραμμή που είναι πλέον διακριτή και θα υπηρετηθεί με κάθε τρόπο ώστε να στηθεί το σκηνικό της πόλωσης και των διχαστικών διλημμάτων.
Κι από την άλλη στελέχη προερχόμενα από διάφορες τάσεις να εκφράζουν εντελώς αντικρουόμενες απόψεις για την πορεία του κόμματος από εδώ και στο εξής, για τις συμμαχίες που πρέπει να γίνουν αλλά και για το πόσο… αριστεροί είναι.
Ο πρωθυπουργός έδειξε τις προθέσεις του για το ρόλο του κόμματος αλλά και την αγωνία του για τη διάλυση την οποία και ο ίδιος βλέπει. Προσπάθησε με την ομιλία του να κινητοποιήσει τον κομματικό μηχανισμό προκειμένου να αποφευχθεί ένα εκλογικό «Βατερλώ» σε όλα τα επίπεδα.
«Με πρωταγωνιστή τον ΣΥΡΙΖΑ, είμαστε αποφασισμένοι να ενισχύσουμε το ρεύμα της κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας που διαμορφώθηκε τρία χρόνια πριν, για μια νέα νίκη του λαού μας» ανέφερε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας: «Για να σταθεροποιήσουμε τη μεγάλη πολιτική αλλαγή και να αφήσουμε μια για πάντα στο παρελθόν τις πολιτικές δυνάμεις αλλά και το πολιτικό προσωπικό της χρεοκοπίας, τις πολιτικές δυνάμεις αλλά και το πολιτικό προσωπικό της διαφθοράς και του ηθικού εκφυλισμού. Ωστε αυτό το, επιτρέψτε μου την έκφραση, υβρίδιο Ακροδεξιάς και νεοφιλελευθερισμού στο οποίο έχει μεταμορφωθεί σήμερα η παράταξη, το κόμμα της ΝΔ υπό τον κ. Μητσοτάκη, να μην παλινορθωθεί».
Ομως, η αριστερή «φαγωμάρα» και η επαναφορά στο προσκήνιο των συνιστωσών ήταν χθες εμφανής. Παρά την ευρεία πλειοψηφία που έλαβε η υποψηφιότητα Σκουρλέτη, ήταν εμφανής η προσπάθεια διαφοροποίησης από κεντρικές επιλογές της ηγεσίας.
Ενωτική Κίνηση, Ομάδα των «53», Πλατφόρμα 2010 προσπάθησαν να δείξουν και στον πρωθυπουργό και στον νέο «επιτελάρχη» της Κουμουνδούρου ότι έχουν άποψη και θα την εκφράζουν. Ο ίδιος ο Σκουρλέτης, ξεχνώντας προφανώς ότι ήταν κορυφαίος υπουργός και συνδιαμορφωτής των πολιτικών επιλογών της κυβέρνησης πήρε αποστάσεις από το περιεχόμενο της συμφωνίας με τους δανειστές όταν υποστήριξε προς τα μέλη της ΚΕ: «Πλέον δεν θα έχουμε το άλλοθι ότι εφαρμόζουμε ένα μη δικό μας πρόγραμμα. Τον Σεπτέμβρη του 2015 είχαμε μιλήσει για λιγότερο επώδυνη εφαρμογή του μνημονιακού κατά τ’ άλλα προγράμματος που δεν είχαμε υιοθετήσει ποτέ».
Άμεση ήταν η αντίδραση του «σωματοφύλακα» του πρωθυπουργού, δηλαδή του Νίκου Παππά ο οποίος είπε ότι έγιναν θετικά και εκτός των δεσμεύσεων που είχε αναλάβει η κυβέρνηση και αυτό από μόνο του αποτελεί «απόλυτη δικαίωση της επιλογής να συμφωνήσουμε στη συμφωνία του 2015».
Από εκεί και μετά υπήρξε φαγωμάρα για το πόσο… δεξιό ή πόσο αριστερό πρέπει να είναι το κόμμα. Ο Γιάννης Μπαλάφας αναρωτήθηκε αν ήταν δεξιά η συμφωνία που πέτυχε η κυβέρνηση έπειτα από τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές και κάλεσε ορισμένους στο κόμμα «να σταματήσει η εναγώνια αναζήτηση του Αριστερού. Μεγαλώσαμε πια!». Ο κ. Μπαλάφας, αναφερόμενος προφανώς στο άνοιγμα που θα γίνει σε πρόσωπα ενόψει εκλογών, ζήτησε να αφήσει ο ΣΥΡΙΖΑ την τακτική «ο ένας μου ξινίζει, ο άλλος μου βρωμάει» και να προχωρήσει δημιουργώντας «ψηφοδέλτια νίκης».
Ο Παππάς ζήτησε άνοιγμα του κόμματος προς το Κέντρο και την Κεντροαριστερά ενώ ο Νίκος Φίλης σε πιο αριστερούς τόνους ανέφερε: «Υπάρχει ανάγκη για προγραμματικές επανατοποθετήσεις, δηλαδή υπάρχει ανάγκη εκπόνησης δημοκρατικών δημόσιων πολιτικών προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων. Από το Μνημόνιο μας ακολουθούν και δεσμεύσεις, αλλά πρέπει να πάμε σταδιακά σε ρήξεις. Με συνείδηση χωρίς πανηγυρισμούς ότι και στη νέα περίοδο κυριαρχεί ο νεοφιλελευθερισμός και εμείς δεν είμαστε ξεκομμένοι από την Ευρώπη. Κυρίαρχες προκλήσεις στην Ευρώπη είναι το υβρίδιο Ακροδεξιάς και νεοφιλελευθερισμού». 
 Βασ. Κανέλης-in.gr