Επιτέλους, κάποιος να σταματήσει τον Πολακισμό. Είναι θέμα Δημοκρατίας

Τα ντουβάρια της Κουμουνδούρου βοούν. Το ρεπορτάζ λέει ότι το κόμμα (όχι ο Τσίπρας) είναι δυσαρεστημένο με τα νέα καμώματα του Παύλου Πολάκη.
Ο πρώην υπουργός, ο οξύθυμος Σφακιανός κατά τον πρώην πρωθυπουργό, αποφάσισε να κάνει και πάλι αισθητή την παρουσία του στα πολιτικά πράγματα.
Η αλήθεια είναι ότι είχε σιωπήσει για κάποιο χρονικό διάστημα.
Κάτι η πίκρα της ήττας στις εκλογές, κάτι η ενδεχομένως επιχείρηση «ενδοσκόπησης» και αναγνώρισης των λαθών του, κάτι αυτό το συναίσθημα ότι ο λαός δεν κατάλαβε τον ίδιο και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Όλα αυτά τον έκαναν να σιωπήσει, να μην προκαλεί ιδιαίτερα την κοινή γνώμη. Ισως πάλι να βαρέθηκε τα like ο κ. Πολάκης ή Παυλάρας για τους φίλους, ίσως να γύριζε στα καταπληκτικά ρακοκάζανα της Κρήτης και δεν είχε χρόνο.
Όμως, να που η κ. Αγαπηδάκη τον έκανε να ανέβει ξανά στα κάγκελα και να αρχίσει τα τσιτάτα ώστε να θυμηθούμε τον παλιό… καλό Πολάκη.
Τώρα αποφάσισε να χαρακτηρίσει την συντονίστρια για τα προσφυγόπουλα άχρηστη και…
διαταραγμένη προσωπικότητα.

Για το Δαφνί

Μιλάει επίσης για το κοριτσάκι που φαίνεται να έχει πρόβλημα βαρειάς ψυχωσικής συνδρομής κι όχι απλή νεύρωση. Ως γιατρός επίσης (αν και εντατικολόγος) αποφάνθηκε ότι χρήζει νοσηλείας σε κλειστό ψυχιατρικό τμήμα γιατί ενδεχομένως έχει παιδικά τραύματα, κακοποίηση, στέρηση.
Αλλά ως μεγαλόψυχος που είναι λέει ότι «αυτά θα τα βρουν στο Δαφνί ή στο Αιγινήτειο».
Όλα αυτά τα αναφέρει ένας πρώην υπουργός Υγείας, γιατρός ο ίδιος «στολίζοντάς» τα με την αγαπημένη του κουβεντούλα για τα κανάλια της διαπλοκής που αυτός «μόνος του και όλοι απέναντί του, αλλά… μας έχει».
Το ρεπορτάζ, λοιπόν λέει ότι η Κουμουνδούρου είναι… δυσαρεστημένη για μια ακόμη άθλια τοποθέτηση του Πολάκη.
Ο Πάνος Λάμπρου, ψυχή του κόμματος έγραψε μάλιστα ότι «και άλλες φορές έχουμε πει, εμείς από τον τομέα Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, ότι οι λέξεις που ενίοτε χρησιμοποιούμε δεν είναι ουδέτερες, έχουν χρώμα, άποψη, όχι πάντα αυτή που θα θέλαμε. Και μου φαίνεται πράγματι αδιανόητο να «ψυχιατρικοποιούν» κάποιοι (δυστυχώς και από την αριστερά) την πολιτική αντιπαράθεση ή να απαντάς με αυτόν τον κακοποιητικό τρόπο σε άλλες κακοποιητικές δηλώσεις του πολιτικού σου αντιπάλου».
«Λες και δεν υπάρχουν άλλα επιχειρήματα, πολιτικά και ιδεολογικά. Λες και αν βρίσεις, αν ειρωνευτείς, αν χρησιμοποιήσεις απαξιωτικούς ή ιατρικούς όρους θα πείσεις, θα γίνεις αρεστός, μάγκας».
Είναι φανερό σε ποιον… μάγκα αναφέρεται ο Λάμπρου, όμως, εδώ θα πρέπει να αναρωτηθούμε: «Ε και τι έγινε που τον έκανε… ντα»; Τι έγινε που δυσαρεστήθηκε η Κουμουνδούρου;
Τι έγινε δηλαδή αν ο Τσίπρας τον πήρε και κανένα τηλέφωνο να του πει: «Βρε Παυλάρα, τους έχεις. Αλλά χαλάρωσε και λίγο γιατί ξευτιλιζόμαστε»;
Δεν έχουν καμιά σημασία όλα αυτά γιατί απλά ο Πολάκης θα κάνει πάντα ό,τι γουστάρει. Ακόμη κι αν με τον τρόπο του προσβάλλει και στοχοποιεί τους ψυχικά νοσούντες.
Ακόμη κι αν ως γιατρός που είναι θα έπρεπε να είναι και ιδιαίτερα προσεκτικός.
Δεν έχει καμιά σημασία γιατί ο πρώην υπουργός δεν έχει ενσυναίσθηση. Δεν συνειδητοποιεί τι λέει ή δεν τον ενδιαφέρει αν αυτά που θα πει θα προσβάλλουν άλλους ανθρώπους, ειδικά ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.

Πόλεμος κατά πάντα

Ο Πολάκης τα έχει βάλει με τους πάντες. Με δημοσιογράφους, με πολιτικούς, με καθηγητές, με οικονομολόγους, με τους χαροκαμένους στο Μάτι, με δικαστές.
Και αυτό το κάνει γιατί απλά θεωρεί ότι είναι Μεσσίας. Αυτός ο ιδιότυπος αριστερός, πρωτόγονος μεσσιανισμός που κυριάρχησε στον ΣΥΡΙΖΑ, πριν και μετά τον επώδυνο συμβιβασμό με τους δανειστές, με τη διαπλοκή, με τα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Ακόμη κι όταν ο ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά ο Αλέξης Τσίπρας προσκύνησε εκεί που έφτυνε, έχουν την εντύπωση ότι είναι «καθαροί» και ανώτεροι από τους άλλους.
Κι ότι αν δεν είσαι με τον ΣΥΡΙΖΑ είσαι βάρβαρος.
Σε κρίνει αρνητικά η Δικαιοσύνη; Φταίνε οι πουλημένοι δικαστές.
Σου ασκεί κριτική η Αγαπηδάκη (έστω και με άθλιο χιούμορ); Είναι ψυχικά ασταθής, έτοιμη να μπει στο Δαφνί.
Σου κάνει ερώτηση ο δημοσιογράφος που δεν σου αρέσει; Είναι διαπλεκόμενος και πρέπει να θαφτεί τρία μέτρα στη γη.
Δεν σου αρέσει ο πολιτικός σου αντίπαλος; Πρέπει να τον στείλεις στη φυλακή.
Αυτός ο υποβόσκων φασισμός του κ. Πολάκη είναι άλλωστε αυτός που έχει περάσει σε μεγάλα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας κι έχει σπείρει το διχασμό.
Ο άκρατος λαϊκισμός, η στοχοποίηση του αντιπάλου, η αντιμετώπισή του με απαράδεκτο τρόπο, οι ύβρεις, οι απειλές, η ψευτομαγκιά αντί των επιχειρημάτων, έχουν περάσει και στον κόσμο.
Θα το δείτε καθημερινά, εκεί όπου η απουσία πολιτικού διαλόγου, εθνικής συνεννόησης, ευπρεπούς κοινωνικής συμπεριφοράς, έχουν γίνει κανονικότητα.
Και για να λέμε την αλήθεια όπως είναι: Δεν είναι μόνο ο Πολάκης, δεν είναι μόνο μέρος του ΣΥΡΙΖΑ που ενστερνίζεται τέτοιες συμπεριφορές.
Παντού υπάρχουν Πολάκηδες, παντού υπάρχουν άνθρωποι που μιλούν χωρίς να σκέφτονται, που διχάζουν αντί να ενώνουν, που δεν ορρωδούν προ ουδενός, που βάζουν το προσωπικό ή κομματικό ή ιδεολογικό τους συμφέρον πάνω από το εθνικό καλό.
Και δυστυχώς δεν είναι λίγοι για να τους απομονώσεις. Τουλάχιστον ας τους καταδικάσουμε μπας και ξυπνήσουν. Ιδίως όσοι παίζουν με ψυχικές νόσους, με προβλήματα υγείας, με το διαφορετικό, όπως κι αν εμφανίζεται αυτό.
Κι επιτέλους, ας κάνουν κάτι στον ΣΥΡΙΖΑ για τον δικός του Πολάκη. Ας αρχίσουν από εκεί τον μετασχηματισμό. 
Βασ. Κανέλης-in.gr