Δεν χρειάζεται να είσαι ο Μαξ Βέμπερ της πολιτικής επιστήμης για να καταλάβεις δύο χαρακτηριστικά της σημερινής κυβέρνησης.
Πρώτον, ότι ο Κ. Μητσοτάκης παραμένει κυρίαρχος του πολιτικού
παιχνιδιού. Δεύτερον, ότι η κυριαρχία του δεν κινδυνεύει μέχρι στιγμής
από την αντιπολίτευση, αλλά από τον εσωτερικό εχθρό: την αδράνεια.
Η εντύπωση είναι ότι μετά το ξεκίνημα, όταν η κυβέρνηση έδειξε ότι διαθέτει νεύρο και φρεσκάδα, ο ρυθμός ξαφνικά έπεσε στο ρελαντί. Για τους περισσότερους υπουργούς η κατάσταση μοιάζει να είναι business as usual. Και όλα αυτά πολύ πρόωρα, μόλις μετά από ένα επτάμηνο κυβερνητικής θητείας.
Αυτή η κατάσταση θα μπορούσε να είναι αποδεκτή αν επρόκειτο για μια άλλη χώρα και μια διαφορετική στιγμή. Με συμβατικά προβλήματα και απαιτήσεις για λύσεις απλώς διαχειριστικές. Τότε ακόμη και η αδράνεια ως μέθοδος διαχείρισης της εξουσίας θα ήταν μια επιλογή.
Για την Ελλάδα, μετά από δέκα χρόνια χρεοκοπίας, κοινωνικής διάλυσης και απορρύθμισης του πολιτικού συστήματος, όλες οι προηγούμενες συμβατικότητες απλώς δεν υπάρχουν. Αλλωστε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει διαπιστώσει πολλές φορές, με τον δικό του τρόπο, ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει αίτημα διακυβέρνησης, αλλά ανάγκη επανίδρυσης.
Διακρίνει λοιπόν κανείς στην ατμόσφαιρα, στις πράξεις των υπουργών, στα νομοσχέδια και στις επιμέρους παρεμβάσεις μια ριζοσπαστική μεταρρυθμιστική ατζέντα, ένα κύμα αλλαγών που να επιχειρούν να οδηγήσουν τη χώρα σε μια νέα τροχιά; Μια διάθεση να σπάσουν αυγά, για σύγκρουση με τις παθογένειες, για ρήξεις και ανατροπές;
Δυο πρόσφατα παραδείγματα, το ένα σοβαρό και το άλλο κωμικό, θα έπρεπε κανονικά να έχουν χτυπήσει καμπάνες στο «Οβάλ Γραφείο» του Μαξίμου.
Πρώτον, το ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Πρόκειται για ένα συνονθύλευμα μικροπαροχών και επιδομάτων με βασικό σκοπό να ικανοποιήσει πελατειακά το κόμμα των συνταξιούχων. Αν αυτό το πράγμα είναι μεταρρύθμιση, τότε και ο Μαυρογιαλούρος είναι ο δίδυμος αδερφός του Ροβεσπιέρου.
Δεύτερον, η ιστορία με τις βασιλόπιτες. Μπορεί να πρόκειται για μια γραφικότητα, αλλά δείχνει ότι κάποιοι υπουργοί βιάζονται να επιστρέψουν στα κιμπαριλίκια του παρελθόντος. Ας επιστρέψουν όπου θέλουν, αλλά γιατί όλοι οι άλλοι πρέπει να τους πληρώσουμε το εισιτήριο;
Μια εύκολη και μάλλον ρηχή δικαιολογία για όσα μεταρρυθμιστικά δεν συμβαίνουν και για όσα παλαιοκομματικά συμβαίνουν υποστηρίζει ότι «ακόμη είναι νωρίς». Πολύ φοβάμαι ότι όσοι το πιστεύουν θα έχουν στο μέλλον ανυπέρβλητες δυσκολίες να καταλάβουν και πότε θα είναι αργά. Ομως αυτό είναι δικό τους πρόβλημα.
Το πρόβλημα είναι τι πιστεύει ο Κ. Μητσοτάκης. Είναι βέβαιο ότι δεν τον γοητεύει η πολιτική της αδράνειας. Ούτε μπερδεύει τις μεταρρυθμίσεις με τις βασιλόπιτες του Βορίδη και τις πελατειακές παροχές του Βρούτση.
Οπως επίσης ότι γνωρίζει καλά έναν σταθερό νόμο της πολιτικής: ότι το πρώτο διάστημα της διακυβέρνησης αποτελεί την ιδανική περίοδο για την προώθηση διαρθρωτικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων. Γιατί αργότερα συνήθως έρχονται οι μέλισσες. Αρα;
Η εντύπωση είναι ότι μετά το ξεκίνημα, όταν η κυβέρνηση έδειξε ότι διαθέτει νεύρο και φρεσκάδα, ο ρυθμός ξαφνικά έπεσε στο ρελαντί. Για τους περισσότερους υπουργούς η κατάσταση μοιάζει να είναι business as usual. Και όλα αυτά πολύ πρόωρα, μόλις μετά από ένα επτάμηνο κυβερνητικής θητείας.
Αυτή η κατάσταση θα μπορούσε να είναι αποδεκτή αν επρόκειτο για μια άλλη χώρα και μια διαφορετική στιγμή. Με συμβατικά προβλήματα και απαιτήσεις για λύσεις απλώς διαχειριστικές. Τότε ακόμη και η αδράνεια ως μέθοδος διαχείρισης της εξουσίας θα ήταν μια επιλογή.
Για την Ελλάδα, μετά από δέκα χρόνια χρεοκοπίας, κοινωνικής διάλυσης και απορρύθμισης του πολιτικού συστήματος, όλες οι προηγούμενες συμβατικότητες απλώς δεν υπάρχουν. Αλλωστε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει διαπιστώσει πολλές φορές, με τον δικό του τρόπο, ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει αίτημα διακυβέρνησης, αλλά ανάγκη επανίδρυσης.
Διακρίνει λοιπόν κανείς στην ατμόσφαιρα, στις πράξεις των υπουργών, στα νομοσχέδια και στις επιμέρους παρεμβάσεις μια ριζοσπαστική μεταρρυθμιστική ατζέντα, ένα κύμα αλλαγών που να επιχειρούν να οδηγήσουν τη χώρα σε μια νέα τροχιά; Μια διάθεση να σπάσουν αυγά, για σύγκρουση με τις παθογένειες, για ρήξεις και ανατροπές;
Δυο πρόσφατα παραδείγματα, το ένα σοβαρό και το άλλο κωμικό, θα έπρεπε κανονικά να έχουν χτυπήσει καμπάνες στο «Οβάλ Γραφείο» του Μαξίμου.
Πρώτον, το ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Πρόκειται για ένα συνονθύλευμα μικροπαροχών και επιδομάτων με βασικό σκοπό να ικανοποιήσει πελατειακά το κόμμα των συνταξιούχων. Αν αυτό το πράγμα είναι μεταρρύθμιση, τότε και ο Μαυρογιαλούρος είναι ο δίδυμος αδερφός του Ροβεσπιέρου.
Δεύτερον, η ιστορία με τις βασιλόπιτες. Μπορεί να πρόκειται για μια γραφικότητα, αλλά δείχνει ότι κάποιοι υπουργοί βιάζονται να επιστρέψουν στα κιμπαριλίκια του παρελθόντος. Ας επιστρέψουν όπου θέλουν, αλλά γιατί όλοι οι άλλοι πρέπει να τους πληρώσουμε το εισιτήριο;
Μια εύκολη και μάλλον ρηχή δικαιολογία για όσα μεταρρυθμιστικά δεν συμβαίνουν και για όσα παλαιοκομματικά συμβαίνουν υποστηρίζει ότι «ακόμη είναι νωρίς». Πολύ φοβάμαι ότι όσοι το πιστεύουν θα έχουν στο μέλλον ανυπέρβλητες δυσκολίες να καταλάβουν και πότε θα είναι αργά. Ομως αυτό είναι δικό τους πρόβλημα.
Το πρόβλημα είναι τι πιστεύει ο Κ. Μητσοτάκης. Είναι βέβαιο ότι δεν τον γοητεύει η πολιτική της αδράνειας. Ούτε μπερδεύει τις μεταρρυθμίσεις με τις βασιλόπιτες του Βορίδη και τις πελατειακές παροχές του Βρούτση.
Οπως επίσης ότι γνωρίζει καλά έναν σταθερό νόμο της πολιτικής: ότι το πρώτο διάστημα της διακυβέρνησης αποτελεί την ιδανική περίοδο για την προώθηση διαρθρωτικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων. Γιατί αργότερα συνήθως έρχονται οι μέλισσες. Αρα;
Θαν. Τσεκούρας-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
Συγχαρητηρια κ.Τσεκουρα για τη τολμη σας , τη διαφανεια του αρθρου σας ,την αμεροληπτη κριτικη σας , την αναδειξη της πραγματικότητας με την σημερινη
ΑπάντησηΔιαγραφήκυβερνηση του κ. Κουλη!
Ταυτιζομαι απολυτα με τις αποψεις σας, τις οποιες με τοσο καθαρο, ευθυ και σωστο λογο περιγραψατε! Ποτε αλλοτε μετα την εκλογη του κ. Κουλη δεν διαβασα ένα τοσο αληθινο και πετυχμενο αρθρο στον Ελληνικο τυπο , αν και από το εξωτερικο τα σχολια για τη σημερινη κυβερνηση μας ηταν και παραμενουν πολύ δυσμενή, προξενοντας βαθυτατη θλιψη και οργη, μελετωντας τα όλα και παρακουθοντας τις πραγματι αμηχανες κινσεις μετα την εκλογη του κ. Κουλη!! Οπου πατουε βουλιαζε κι ότι επιανε στα ψεργια του μπερδευοταν!! Πως ηταν δυνατον ο Ελληνας ψηφοφόρος σε τουτη τη δυσκολη καμπη της ιστοριας του να αναθεσει τα προβλήματα της Χωρας του στην απολυτη αναξιοτητα του κ. Κουλη , τον γονο μιας και ιστορικα βεβαρυμενης οικογενειας που προσθέτει μονο προβλήματα-δες κ. Μανεβρα με τις μπιζνες της στα οφφ σχορτς και μαλιστα σε διεθνη κλιμακα!!!
O Κούλης ξαναχτυπά
Διαγραφήόταν η αγραμματοσύνη συναντά την άγνοια.
Στην ορθογραφια φαινεται νασαι καλος" απο κει και περα κλαψτα χαραλαμπε!
ΔιαγραφήΗ πολιτική κυριαρχία μπορεί να χαθεί από τη μια στιγμή στην άλλη.Ειδικά όταν υποκύπτεις με τόση ευκολία σε εκβιασμούς οπαδικούς.Γ.Κ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι όπως διάβασα και κάπου:αν θέλαμε τις ίδιες γελοιότητες δεν θ΄αλλάζαμε κυβέρνηση.
Μα μην παραπονιεσαι, ότι δεν στο προανηγγειλα κυρ Γ.Κ.!!
ΔιαγραφήΚαι τι δεν σου ~γραψα και σ~ανελυσα για την αξια και ανωτεροτητα του Αλεξη μας! Όμως εσυ τον νταβα σου, κοντα στο γιοκα της Μαρικας!! ΅Ωστοσο ,τη παλια μου γνωση να την ειχα πρωτα , λενε για τέτοιες μετανοιες και γω λεω, οτι ποτε δεν είναι αργα φιλε! Καλο σουκανε που πηρες το μαθημα σου, βγηκες από την μουχλα και την καταχνια, βλέπεις τωρα φως αληθινο!!
Εσύ τον χαβά σου.Φαντασιώσου ανωτερότητα του Αλέξη σου και λιβάνισέ τον όσο θέλεις κι ας μου προξενεί εμένα αναγούλα τέτοια δουλική συμπεριφορά.
ΔιαγραφήΛοιπόν άκου να ξέρεις, θα σχολιάζω και θα επικρίνω κάθε παρεκτροπή της κυβέρνησης επειδή δεν θέλω να ξαναζήσω, μαζί με την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, τις γελοιότητες (επιεικής είναι ο χαρακτηρισμός) των προηγούμενων 4,5 χρόνων.Γ.Κ.
Η συμπεριφορα μου απενατι του Αλεξη είναι πηγαια, απορεει δε κατοπιν βαθυτατης μελετης και αξιολοηγησης των αποφασεων και πεπραγμενων του κατά την κυβερννητικη του περιοδο του, την οποια τοσων απο τη δικη μου ταπεινη, αλλα σοβαρη και βαθυγνωστατη δικη μου εκτιμηση ως και απο μια αραδα αξιολογων προσωπικωτητων και επιστημωνων εντος και εκτος πατριδος, βρισκεται να κατεχει, στη γνωστη και σε σένα προφανως, ματριχ με τους δυο παραμετρους βαθος ακτινοβολιας χ μεγεθος του διενεκους ωφελους, στο υψηλωτατατο σημειο που εχει πετυχει ποτε Ελλην και ευρωπαιος πολιτικος!!
Διαγραφήπαρατηρηση /πολιτικοι εκτος ευρωπης δεν αξιολογουντα!!
Παρακαλω ολους τους φιλους αναγνωστες και σχολιαστες να μην αποπαιρνουν τον Συντροφο Συριζαιο, υποστηρικτή του Ανωτατου Αρχοντα πολυχρονεμενου Τσιπρα. Σεβασμος παρακαλω γιατι ισως να είναι ο μονος που θα τους μεινει να γραφει και καμια καλη κουβεντα. Αυτό όμως δεν δίνει ποντους στην ΝΔ που αρχησε ολιγον να τα σκ@@@@τωνει με τις γνωστες τροπολογιες που ολοι (πρωην και νυν) ορκιζόντουσαν ότι θα σταματισουν να φερνουν στην Βουλη.
ΑπάντησηΔιαγραφή