Θα τρίζουν τα κόκκαλα του Φλωράκη

Για πρώτη φορά γυναίκα Πρόεδρος Δημοκρατίας. Σημαντικό. Σπουδαίο. Συμβολικό. Σημειολογικό. Μέχρι εδώ. Πρωτίστως σημασία έχουν τρία πράγματα: Εγκυρότητα στις παρεμβάσεις. Ευρύτητα γνώσεων και καθαρότητα λόγου. Και σύνθεση, ώστε ο εκάστοτε Πρόεδρος να εκφράζει την συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού. Αυτά τα τρία χαρακτηριστικά τα πιο απαραίτητα για την υπεράσπιση και την προστασία του θεσμού.

Επομένως εκ του αποτελέσματος θα κριθεί η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Οχι για το φύλο. Ούτε για την πορεία της ως ανώτατη δικαστική λειτουργός. Αυτά είναι δεδομένα και γνωστά. Αλλωστε το ρεκόρ των 261 ψήφων είναι εφαλτήριο μεγάλων προσδοκιών. Υπέρτατων προσδοκιών. Τηρουμένων των αναλογιών η κυρία Αικατερίνη Σακελλαροπούλου αρχίζει την προεδρική της διαδρομή φορτωμένη όσο ελάχιστοι στον τόπο αυτό
Ο πήχης πολύ ψηλά. Μα πάρα πολύ ψηλά. Οι καταστάσεις και οι περιστάσεις πιο δύσκολες και άκρως επικίνδυνες όσο ποτέ άλλοτε στο παρελθόν. Επομένως σε σύντομο χρονικό διάστημα όλα θα ξεχαστούν. Και το φύλο που εκπροσωπεί και η δικαστική της διαδρομή. Ας ελπίσουμε και ας ευχηθούμε η προεδρική μέρα που ξεκίνησε με απέραντη ηλιοφάνεια στον καταγάλανο Αττικό ουρανό να μην συνεχιστεί με σύννεφα μαύρα, κατάμαυρα και πυκνά!

Πάμε παρακάτω. Σχετικά με την στάση των πολιτικών δυνάμεων. Πολύ καλό και άκρως ευεργετικό αυτό το κλίμα το συναινετικό. Ομως ο Αλέξης Τσίρας ηττήθηκε κατά κράτος. Ομως μου είναι αδύνατον να καταλάβω τους λόγους που είχαν αναγκάσει όλα τα στελέχη του Σύριζα να επιμένουν γατζωμένοι και στοχοπροσηλωμένοι στο όνομα του Προκόπη Παυλόπουλου. Τη στιγμή μάλιστα που ο Κυριάκος είχε σχεδόν φωτογραφίσει μια υποψηφιότητα υπεράνω πάσης κομματικής υποψίας μου είναι αδύνατον να ¨καταπιώ” και να χωνέψω , με το δικό μου το φτωχό μυαλό, αυτή την δογματική αγκύλωση και σχεδόν “ποδοσφαιρική” προσήλωση στο όνομα του Προκόπη Παυλόπουλου
Οταν περίπου είχε πει πως το όνομα που θα προκίνει για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας θα είναι πολύ δύσκολο να αγνοηθεί και να μην ψηφιστεί από τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, Εννοώντας, κυρίως, το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα

Το κουδούνι ήταν προειδοποιητικό. Το κουδούνι του Κυριάκου είχε διαγράψει, δια μιας, τόσο τον Αντώνη Σαμαρά, όσο τον Ευάγγελο Βενιζέλο και τον Γιωργάκη Παπανδρέου. Καθώς και όλα τα ονόματα που κυκλοφορούσαν από το ένα στο άλλο καφενείο. Κι όμως ο Αλέξης τίποτα δεν κατάλαβε. Κι όμως ο Αλέξης πέρα βρέχει. Κι όμως “Προκόπης και ξερό ψωμί”. Ποιος του φταίει; Ο Κυριάκος; Οχι! Φταίει το δικό του, δογματικό, αγκυλωμένο μυαλό!
Και τέλος κάτι ακόμα σχετικά πρώτα με τον Γιάννη Βαρουφάκη και μετά με το ΚΚΕ. Η επιλογή του ονόματος της τραγικής μητέρας του Παύλου Φύσσα για την προεδρία της Δημοκρατίας, ό, τι χειρότερο, ό τι πιο καιροσκοπικό και ό, τι πιο ελληνο-πονηρό μπορούσε να επινοήσει η ρηχή, οπορτουνιστική, τυχοδιωκτική “φαντασία” του Γιάννη Βαρουφάκη. Ο αθεόφοβος ξεπέρασε ακόμα και τις πιο καιροσκοπικές επιδόσεις της παλαιοκομματικής δεξιάς και κάθε άλλης κυβερνητικής παράταξης. Απίστευτο. Το πολιτικό κριτήριο της μητέρας του δολοφονημένου Παύλου Φύσσα, ασύγκριτα ανώτερο από εκείνο του Γιάννη Βαρουφάκη!
Και τέλος σχετικά με τον ΚΚΕ. Δηλαδή οι σύντροφοι γιατί αντέδρασαν; Επειδή η κυρία Αικατερίνη Σακελλαροπούλου με τις υπογραφές της, θα εκφράζει το αστικό καθεστώς; Ας το δεχτώ. Ομως και οι επιδοτήσεις των κομμάτων εκφράζουν το αστικό καθεστώς. Ομως τα πάντα εκφράζουν το αστικό καθεστώς. Αν είναι έτσι τότε να εγκαταλείψουν τα αστικά εγκόσμια και να μονάσουν μαζικώς. Τα κόκκαλα του Χαρίλαου Φλωράκη θα τρίζουν σεισμικώς! 

Δημ. Δανίκας-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ