Το λέω, διότι η πρόεδρος εξέδωσε χειμαρρώδη ανακοίνωση, σχεδόν χιλίων λέξεων, στην οποία υιοθετεί πλήρως τη ρητορική της κυβέρνησης περί πολέμου με αόρατο εχθρό – ρητορική που ενοχλεί την Αριστερά, για λόγους που δεν έχω καταλάβει. Δεν μένει μόνο εκεί, αλλά επικροτεί τα μέτρα περιορισμού των προσωπικών ελευθεριών που έχει λάβει η κυβέρνηση, την οποία και καλεί «να συνεχίσει σθεναρά» στην ίδια κατεύθυνση, εφόσον χρειαστεί. Αναγνωρίζει, επίσης, τα «τεράστια βήματα» που έχουν γίνει «με συντεταγμένο τρόπο» όσον αφορά την οργάνωση του κράτους και κρίνει «εξαιρετικά σημαντική και άρτια» την καθημερινή ενημέρωση από τους αρμοδίους (συμπεριλαμβανομένου, φυσικά, του πρωθυπουργού). Επειτα, χαιρετίζει τα μέτρα οικονομικής στήριξης εργαζομένων και
επιχειρήσεων, αλλά δεν τελειώνει εκεί. Συνεχίζει, επιδαψιλεύοντας επαίνους και προτροπές σχεδόν σε όλες τις κοινωνικές ομάδες, χωρίς να παραλείπει ούτε την Εκκλησία.
Λογικά όλα αυτά παραπάνω, αλλά για τη Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι τρέλες. Οι μεγαλύτερες που έχει εκστομίσει ποτέ! Λαμβανομένου υπ’ όψιν, λοιπόν, του υποκειμένου νοσήματός της, συμπεραίνω ότι η πρόεδρος είναι η πρώτη από τα πρόσωπα της πολιτικής που νοσεί και μάλιστα βαρέως από τον κορωνοϊό.
Ακριβέστερα, δεν είναι το πρώτο, διότι ξέχασα –και πολύ λυπάμαι– την περίπτωση του βουλευτή Μαγνησίας της Ν.Δ., που επίσης νοσηλεύεται. Αλλά και μόνο ότι τον ξέχασα κιόλας είναι η απόδειξη ότι δεν μετράει.
Ο δεύτερος;
Δεν είναι καλύτερη, πολύ φοβάμαι, η κατάσταση του Π. Ρήγα, αν σας λέει κάτι το όνομα. (Τέως αναπληρωτής υπουργός Αμύνης του ΣΥΡΙΖΑ και σήμερα τίποτα.) Ο εν λόγω πολιτευτής απηύθυνε αυστηρή προειδοποίηση προς την κυβέρνηση, την οποία και μεταφέρω όπως την κατέγραψε ο Τύπος: «Να μη διανοηθούν καν να κάνουν πράξη τις φήμες που προβάλλουν ΜΜΕ περί παρουσίας στρατού στους δρόμους, θα μας βρουν απέναντι, αντίθετα να πάρουν μέτρα προστασίας της ηγεσίας των Ε.Δ. θωρακίζοντας το ηθικό τους».
Η ασυναρτησία είναι προφανής. Πώς γίνεται να συνδέονται φήμες, που μόνον αυτός τις πληροφορείται, για αξιοποίηση του στρατού στην αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης, με μέτρα προστασίας της ηγεσίας (sic) των Ενόπλων Δυνάμεων, μόνον ο ίδιος το ξέρει και, ενώ είναι φανερό ότι θέλει να μας το μεταδώσει, κάπου το χάνει και τα ανακατεύει όλα. Ανησυχεί ειδικά για την υγεία των αρχηγών του γενικού επιτελείου και των Οπλων; Ας κάνει ο ίδιος μερικά τηλεφωνήματα να ρωτήσει. Τέως αναπληρωτής είναι, ευχαρίστως θα του πουν τα νέα τους.
Επειτα, τι μύγα είναι αυτή που τον τσίμπησε με την «παρουσία» του στρατού; Είδε κάποιο άσχημο όνειρο και φοβάται, καθώς μάλιστα πλησιάζει η επέτειος της 21ης Απριλίου; Εχει σημασία ότι τον αναστατώνει η ιδέα της παρουσίας του στρατού. Δεν μπαίνει στον κόπο να αναρωτηθεί για την ενδεχόμενη χρησιμότητα του στρατού, στην περίπτωση που κάτι τέτοιο θα κρινόταν αναγκαίο. Ούτε τον απασχολεί ότι το κράτος οφείλει να προετοιμάζεται για το χειρότερο. Αυτός κολλάει στην ιδέα της παρουσίας του στρατού, επειδή κάπως ενοχλεί αυτό που ο αρχηγός του θα έλεγε «δημοκρατική ευθιξία» του. Συνεπής στάση για έναν αριστερό αγωνιστή! Για τις ιδέες, άλλωστε, δεν γίνεται όλη η φασαρία στην Αριστερά;
Στ. Κασιμάτης-Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.