Ολα τα είχαμε, η αντιπολίτευση του
υποδεκάμετρου μας έλειπε. Για την κινητή συναυλία της Αλκηστης
Πρωτοψάλτη ο λόγος, για την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ και η Ιερά Σύνοδος πήραν τη
μεζούρα και διαπίστωσαν πως δεν τηρήθηκε από τους περαστικούς η απόσταση
των δύο μέτρων. Με βάση αυτό ο Αρχιεπίσκοπος ζήτησε να ανοίξουν οι
εκκλησίες και δεν ξέρουμε αν βρέθηκε κάποιο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ να
ζητήσει την παραίτηση της κ. Πρωτοψάλτη· από το τραγούδι ίσως...
Βρέθηκε, όμως, ο κ. Σταμάτης Κραουνάκης, ο οποίος δήλωσε ότι «θα έπρεπε να έχω ερωτηθεί εάν θέλω το τραγούδι μου να παιχτεί έξω από το Μαξίμου σε κατάσταση πανδημίας μπροστά στον Μητσοτάκη που καθόλου δεν χωνεύω, είναι σαφές. Θα έπρεπε να έχω ερωτηθεί και εγώ και η Νικολακοπούλου. Τώρα, έχω έναν νόμιμο δρόμο που θα ακολουθήσω, είναι ήδη στα χέρια της δικηγόρου μου. Και θα διεκδικήσω με κάθε τρόπο μέχρι
τελευταία ρανίδα την αμοιβή των 100.000-120.000 εργαζομένων του μουσικού χώρου που δεν εντάσσονται στο πλαίσιο που έχει φορμάρει η κυβέρνηση Μητσοτάκη» («Στο Κόκκινο» 27.4.2020).
Αλλα αντ’ άλλων, στα οποία μας έχει συνηθίσει ο γνωστός συνθέτης. Να θυμηθούμε ότι κατά τα καταστροφικό 2015 είχε γράψει: «Καλά το τι γουστάρω που θα ’χουμε καμποϊλίκια δε λέγεται και σιγά που με νοιάζει αν θα πάω και στη δραχμή ας σκάνε όσοι τα ’χουνε σε ευρά». Δεν ξέρουμε με ποια ιδιότητα εκπροσωπεί τα συμφέροντά των «100.000-120.000 εργαζομένων του μουσικού χώρου που δεν εντάσσονται στο πλαίσιο που έχει φορμάρει η κυβέρνηση Μητσοτάκη». Η λογική όμως λέει ότι ένα πνευματικό έργο δεν έχει χωροταξικούς περιορισμούς. Μπορεί να παιχτεί και σε ένα φεστιβάλ της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, και έξω από το Μέγαρο Μαξίμου, «στου Κούλη τα λημέρια», όπως είπε ο αθυρόστομος τραγουδοποιός αδιαφορώντας για το γεγονός ότι αναφερόταν σε εκλεγμένο πρωθυπουργό και ότι το Μέγαρο Μαξίμου δεν είναι «λημέρι» κανενός, αλλά ανήκει στον ελληνικό λαό.
Αλλά αυτός είναι ο κ. Κραουνάκης. Ωραίος συνθέτης, Πολάκης όμως στα social media. Μοιάζει με τον τέως υπουργό ακόμη και στην ορθογραφία των αναρτήσεών του: «Το λιγωτερο που μπορω να πω αφου χοροπηδα Κουλης και Μπακογιαννεικο...» έγραψε στο Facebook· με αυτή ακριβώς την ορθογραφία, κι άντε λογικός άνθρωπος να βγάλει άκρη.
Το θέμα όμως δεν είναι οι παραξενιές του συνθέτη· οι περισσότεροι άνθρωποι της τέχνης έχουν ιδιαιτερότητες και πάντα λένε μερικές κουβέντες παραπάνω. Το θέμα είναι με πόση θέρμη αγκάλιασε ο προπαγανδιστικός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ αυτά τα παραληρήματα, στα οποία το μόνο που αξίζει είναι ένα χαμόγελο συγκατάβασης και ό,τι έλεγαν για έναν άλλο μεγάλο μουσουργό: «Εντάξει, Σταμάτης είναι αυτός...».
Τόσο έντονο είναι το στερητικό σύνδρομο που έχουν ως αντιπολίτευση για να βγάζουν ξίγκι από τις ανορθογραφίες του κ. Κραουνάκη;
Πασχ. Μανδραβέλης-Καθημερινή
Βρέθηκε, όμως, ο κ. Σταμάτης Κραουνάκης, ο οποίος δήλωσε ότι «θα έπρεπε να έχω ερωτηθεί εάν θέλω το τραγούδι μου να παιχτεί έξω από το Μαξίμου σε κατάσταση πανδημίας μπροστά στον Μητσοτάκη που καθόλου δεν χωνεύω, είναι σαφές. Θα έπρεπε να έχω ερωτηθεί και εγώ και η Νικολακοπούλου. Τώρα, έχω έναν νόμιμο δρόμο που θα ακολουθήσω, είναι ήδη στα χέρια της δικηγόρου μου. Και θα διεκδικήσω με κάθε τρόπο μέχρι
τελευταία ρανίδα την αμοιβή των 100.000-120.000 εργαζομένων του μουσικού χώρου που δεν εντάσσονται στο πλαίσιο που έχει φορμάρει η κυβέρνηση Μητσοτάκη» («Στο Κόκκινο» 27.4.2020).
Αλλα αντ’ άλλων, στα οποία μας έχει συνηθίσει ο γνωστός συνθέτης. Να θυμηθούμε ότι κατά τα καταστροφικό 2015 είχε γράψει: «Καλά το τι γουστάρω που θα ’χουμε καμποϊλίκια δε λέγεται και σιγά που με νοιάζει αν θα πάω και στη δραχμή ας σκάνε όσοι τα ’χουνε σε ευρά». Δεν ξέρουμε με ποια ιδιότητα εκπροσωπεί τα συμφέροντά των «100.000-120.000 εργαζομένων του μουσικού χώρου που δεν εντάσσονται στο πλαίσιο που έχει φορμάρει η κυβέρνηση Μητσοτάκη». Η λογική όμως λέει ότι ένα πνευματικό έργο δεν έχει χωροταξικούς περιορισμούς. Μπορεί να παιχτεί και σε ένα φεστιβάλ της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, και έξω από το Μέγαρο Μαξίμου, «στου Κούλη τα λημέρια», όπως είπε ο αθυρόστομος τραγουδοποιός αδιαφορώντας για το γεγονός ότι αναφερόταν σε εκλεγμένο πρωθυπουργό και ότι το Μέγαρο Μαξίμου δεν είναι «λημέρι» κανενός, αλλά ανήκει στον ελληνικό λαό.
Αλλά αυτός είναι ο κ. Κραουνάκης. Ωραίος συνθέτης, Πολάκης όμως στα social media. Μοιάζει με τον τέως υπουργό ακόμη και στην ορθογραφία των αναρτήσεών του: «Το λιγωτερο που μπορω να πω αφου χοροπηδα Κουλης και Μπακογιαννεικο...» έγραψε στο Facebook· με αυτή ακριβώς την ορθογραφία, κι άντε λογικός άνθρωπος να βγάλει άκρη.
Το θέμα όμως δεν είναι οι παραξενιές του συνθέτη· οι περισσότεροι άνθρωποι της τέχνης έχουν ιδιαιτερότητες και πάντα λένε μερικές κουβέντες παραπάνω. Το θέμα είναι με πόση θέρμη αγκάλιασε ο προπαγανδιστικός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ αυτά τα παραληρήματα, στα οποία το μόνο που αξίζει είναι ένα χαμόγελο συγκατάβασης και ό,τι έλεγαν για έναν άλλο μεγάλο μουσουργό: «Εντάξει, Σταμάτης είναι αυτός...».
Τόσο έντονο είναι το στερητικό σύνδρομο που έχουν ως αντιπολίτευση για να βγάζουν ξίγκι από τις ανορθογραφίες του κ. Κραουνάκη;
Πασχ. Μανδραβέλης-Καθημερινή
Μα πιο καταπληκτική η γελοιογραφία(λέει περισσότερα κι από το κείμενο). Γ.Κ.
ΑπάντησηΔιαγραφήεχεις διακριτικο χουμορ, φανερωνει ατομο με ιδιαίτερη προσοχή και λεπτότητα!!
ΑπάντησηΔιαγραφή