Λιβύη: Σκοντάφτει η επιχείρηση «Ειρήνη», αν και η Ελλάδα δίνει ακόμα και την Κρήτη για μετανάστες

"Εμπρός από τις λιβυκές ακτές, η διαίρεση της Ευρώπης", τιτλοφορείται κείμενο Ιταλού ναυάρχου, πρώην αρχηγού του Γενικού Επιτελείου του ιταλικού Πολεμικού Ναυτικού, ο οποίος εκφράζει τις έντονες ανησυχίες του τόσο εξαιτίας των εμποδίων που υψώνονται για την υλοποίηση της επιχείρησης "Ειρήνη", όσο και για την αποτελεσματικότητά της.
Εστιάζει, μάλιστα, ιδιαίτερα στην απροθυμία των Ευρωπαίων να στηρίξουν την ευρωπαϊκή ναυτική δύναμη για την επιτήρηση του εμπάργκο όπλων προς τη Λιβύη, φτάνοντας στο σημείο να γράψει ότι "η "Ειρήνη" θα μπορούσε να αποτελέσει άλλη μία χαμένη ευκαιρία για την αξιοπιστία της Ευρώπης ως σημαντικού παίκτη στη διεθνή σκακιέρα".
Δεν επαρκούν τα πλοία
Στο κείμενό του, στην ιταλική εφημερίδα, Avvenire, ο πρώην επικεφαλής του ιταλικού ΓΕΝ, αφού παρατηρεί ότι "μια εβδομάδα μετά την έναρξη της αποστολής "Ειρήνη" μόνο τα τουρκικά πλοία βρίσκονται στη θάλασσα", σημειώνει ότι, με εξαίρεση την Ελλάδα και την Ιταλία, ουσιαστικά καμία
άλλη χώρα - μέλος της ΕΕ δεν έχει δείξει ουσιαστική προθυμία για να συμβάλλει με ναυτικές και άλλες δυνάμεις σε αυτή τη δύναμη.
Ειδικότερα, στην επιστολή του, αφού αναφέρει ότι τυπικώς "η ευρωπαϊκή επιχείρηση "Eunavfor Med Irini" ξεκίνησε την 1η Απριλίου", τονίζει ότι "έως τώρα μόνο η Ελλάδα και η Ιταλία έχουν δηλώσει ότι είναι πραγματικά έτοιμες να αποστείλουν τα πλοία τους. Η Γαλλία θα συμμετάσχει με δικό της πλοίο από τα μέσα Μαΐου και μετά, ενώ η Ισπανία περιορίζει τη συμμετοχή της σε ένα αεροπλάνο περιπολίας του ναυτικού. Η Γερμανία δεν συμμετέχει".
Υπογραμμίζει, δε, ότι μόνο "με την παρουσία τριών πλοίων, και εάν δεν προστεθούν άλλα πλοία, ο ναυτικός αποκλεισμός θα είναι διαπερατός".
Όσον αφορά αυτή καθεαυτή τη στάση αρκετών μελών της ΕΕ, παρατηρεί: "Από οποιαδήποτε οπτική γωνία και να δει κανείς τη νέα ευρωπαϊκή αποστολή, οι χώροι που θα ελέγχει, οι επιχειρησιακοί περιορισμοί και ο μειωμένος αριθμός πόρων, αποτελούν τη φωτογραφία των διαιρέσεων μεταξύ των εσωτερικών πολιτικών και γενικότερα των συγκρουόμενων συμφερόντων των ευρωπαϊκών κρατών".
Πιθανή στρατιωτική αντιπαράθεση με Τουρκία
Ο Ιταλός ναύαρχος, επίσης, θεωρεί "μη αμελητέο" το ενδεχόμενο να επιχειρήσουν τουρκικά πολεμικά πλοία να σπάσουν το εμπάργκο, γεγονός που θα έφερνε σε ένοπλη αντιπαράθεση την Ευρώπη με την Τουρκία.
Ο ίδιος θεωρεί ότι η "Ειρήνη" μπορεί, με τον επαρκή αριθμό ναυτικών μέσων, βέβαια, να ελέγξει την θαλάσσια κίνηση προς την Τρίπολη (πρωτεύουσα της Λιβύης), "υπό τον όρο ότι οι Τούρκοι δεν θα αποφασίσουν να συνοδέψουν τα πλοία που μεταφέρουν όπλα απευθείας στην Τρίπολη, δημιουργώντας συνθήκες ένοπλης σύγκρουσης μεταξύ των ευρωπαϊκών και των νέο-οθωμανικών πλοίων". Υπογραμμίζει, μάλιστα, ότι "αυτή η πιθανότητα δεν είναι αμελητέα".
Η Αθήνα προσφέρει τα πάντα
Να σημειωθεί ότι, προκειμένου να αρθούν οι επιφυλάξεις αρκετών ευρωπαϊκών χωρών, και να ξεμπλοκαριστεί η επιχείρηση "Ειρήνη", η Ελλάδα έφτασε στο σημείο να προσφέρει υπέρμετρα πολλές διευκολύνσεις. Τόσο σε ναυτικά μέσα -παρ' ότι τα έχει ανάγκη στο Αιγαίο- όσο και να συμφωνήσει να δέχεται μετανάστες (οι οποίοι θα διασώζονται στη Μεσόγειο, μεταξύ Λιβύης, Ελλάδας, Ιταλίας), σε λιμάνια της στην Κρήτη.
Κάτι, το οποίο είχε αρνηθεί κατηγορηματικά η Αθήνα το 2015 και 2016, κατά τη διάρκεια μιας άλλης ευρωπαϊκής επιχείρησης ανοικτά των ακτών της Λιβύης, την επιχείρηση "Σοφία" για το Μεταναστευτικό. Τότε, η Ιταλία δέχτηκε ένα τεράστιο κύμα μεταναστών - προσφύγων, έως ότου έκλεισε -συχνά δια της βίας- τα θαλάσσια σύνορά της. Τώρα, η Ιταλία, αλλά και άλλες μεσογειακές ευρωπαϊκές χώρες, επίσης αρνούνται να μεταφέρονται μετανάστες στα λιμάνια τους.
Να σημειωθεί, όπως αναφέρει ο Ιταλός ναύαρχός ότι αποστολή της "Ειρήνη" είναι μεν πρωτίστως η τήρηση του εμπάργκο, αλλά θα εμπλακεί και στο Μεταναστευτικό.
"Αν εξαιρέσει κάνεις την αλλαγή του ονόματος, τα καθήκοντα της "Eunavfor Med Irini" είναι ουσιαστικά αυτά της Sophia, με αλλαγή ως προς τις επιχειρησιακές προτεραιότητες", σημειώνει.
Και προσθέτει: "Καταρχάς (σ.σ. με την "Ειρήνη") υπάρχει η επιτήρηση του εμπάργκο για την είσοδο όπλων στη Λιβύη με βάση τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, ενώ για τη Sophia πρώτο καθήκον ήταν η καταπολέμηση της λαθραίας διακίνησης ανθρώπων. Τα δευτερεύοντα καθήκοντα είναι η επιτήρηση των παράνομων εξαγωγών πετρελαίου της Λιβύης, η σύσταση λιμενικής ακτοφυλακής και λιβυκού ναυτικού, η καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων".
Διπλωματικοί κύκλοι εκτιμούν ότι η Αθήνα επουδενί έπρεπε να προσφέρει τόσο "πλούσια" ανταλλάγματα στους υπόλοιπους Ευρωπαίους. Πάντως, παρ' ότι πρόσφερε τα πάντα, ακόμα δεν έχει πάρει, ως αντάλλαγμα, ούτε καν τη διαβεβαίωση των περισσοτέρων Ευρωπαίων ότι θα συμβάλλουν ουσιαστικά στη ναυτική επιχείρηση και δεν θα την αφήσουν μόνη να βγάλει το φίδι από την τρύπα, τόσο σε πολιτικό όσο και σε στρατιωτικό επίπεδα σε σχέση με την Άγκυρα. Η στάση των Ευρωπαίων γεννά εύλογα ερωτηματικά ως προς την τακτική τους απέναντι στην Τουρκία.
Ως γνωστόν, η επιχείρηση "Ειρήνη" είναι απόρροια της δέσμευσης που ανέλαβαν οι ηγέτες της ΕΕ στη Διάσκεψη του Βερολίνου για τη λήψη επειγόντων και συγκεκριμένων μέτρων για την ειρήνη και τη σταθερότητα στη Λιβύη.
Η αρχηγία της ναυτικής δύναμης
Υπό το πρίσμα, λοιπόν, ότι η Ελλάδα έχει προσφέρει τα πάντα, κατά τον Ιταλό ναύαρχο, είναι φυσικό η χώρα μας να διεκδικεί τη διοίκηση της ναυτικής δύναμης. Σύμφωνα με τις έως τώρα πληροφορίες, έχει συμφωνηθεί, αρχικά την αρχηγία να έχει η Ιταλία, και στο τέλος του έτους να την πάρει η Ελλάδα.
"Η "Ειρήνη" -αναφέρει- κληρονόμησε την έδρα της διοίκησης επιχειρήσεων στη Ρώμη και την ανάθεση της διοίκησής του συνόλου των επιχειρήσεων στην Ιταλία. Και στην επιχείρηση Sophia, ο επικεφαλής ναύαρχος ήταν πάντα Ιταλός".
Ωστόσο, συμπληρώνει, "στην περίπτωση της "Ειρήνη", η Ελλάδα, η οποία μαζί με την Ιταλία πλήττονται άμεσα από την τουρκική παρουσία στη Λιβύη, πρόσφερε, όχι μόνο τη ναυαρχίδα, αλλά και λιμάνια της για την άφιξη μεταναστών, που ενδεχομένως διασωθούν στη θάλασσα".
Και καταλήγει: "Εάν δεν παραχωρηθεί η εντολή της διοίκησης στην Ελλάδα, θα μπορούσε να αποσύρει την προσφορά των λιμανιών της, χωρίς τα οποία η ‘Ειρήνη’ θα ήταν δύσκολα διαχειρίσιμη". Πόσο μάλλον, προσθέτει, αφού σε μια τέτοια περίπτωση, "θα αντιμετωπιστεί εκ νέου το πρόβλημα που θα αφιχθούν οι μετανάστες".
Κατά τον ίδιον, λοιπόν, "είναι σαφές ότι η επιθυμία της Ελλάδας να ανοίξει τα λιμάνια της, σε συνδυασμό με το αίτημά της για ανάληψη της διοίκησης στη θάλασσα πρέπει να εξεταστεί με μέγιστη προσοχή".
Να σημειωθεί, πάντως, ότι, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, οι απόψεις στην Αθήνα όσον αφορά την αρχηγία της ναυτικής δύναμης διΐστανται. Από τη μεριά τους, βέβαια, κυβερνητικοί κύκλοι διαρρέουν ότι πράγματι η Ελλάδα επιθυμεί την αρχηγία.
Ωστόσο, στρατιωτικοί κύκλοι εμφανίζονται άκρως επιφυλακτικοί απέναντι σε αυτό το ενδεχόμενο, με το σκεπτικό ότι, εφόσον η Ελλάδα κληθεί να αναλάβει τη διοίκηση, θα πρέπει να συνεισφέρει με περισσότερες ναυτικές δυνάμεις. Με αποτέλεσμα να στερηθεί ναυτικών μέσων στο Αιγαίο. Το πρόβλημα διογκώνεται, ιδιαίτερα από τη στιγμή που, έως τώρα, άλλες ευρωπαϊκές χώρες δεν συμβάλλουν ουσιαστικά, συνδράμοντας με πολεμικά πλοία.
Όπως και να' χει, κατά την άποψη του Ιταλού ναυάρχου, "ακόμη κι αν η Ιταλία πετύχει να κρατήσει τη διοίκηση στην θάλασσα, κάτι τέτοιο δεν είναι δεδομένο ότι είναι βολικό ή πολιτικά βιώσιμο για την ιταλική κυβέρνηση".
Ο ίδιος, επίσης, προβαίνει σε μια ακόμη απαισιόδοξη πρόβλεψη ως προς την ευρωπαϊκή ναυτική επιχείρηση: "Ακόμη κι αν διατηρήσουμε την διοίκηση της ναυτικής δύναμης -γράφει- σε περίπτωση που δεν αντισταθούμε στις τουρκικές ναυτικές δυνάμεις -αν υποτεθεί ότι υπάρξει σύγκρουση- θα κατηγορηθούμε για παθητικότητα ή για συνωμοσία από την Ελλάδα και τη Γαλλία. Διαφορετικά θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να εμπλακούμε σε χρήση βίας εναντίον των Τούρκων, που έχουν αποδείξει ότι δεν έχουν τέτοιες αναστολές. Θα βρεθούμε μεταξύ σφύρας και άκμονος, διοικώντας μία επιχείρηση που, προτού γεννηθεί στρατιωτικά, γεννήθηκε αδύναμη πολιτικά".
antinews.gr