Τα μαστάρια της προβατίνας

Διαβάζω στο «Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας» του Γιώργου Μπαμπινιώτη. Σχετικά με το λήμμα «θηλαστικός». Με την βεβαιότητα πως ουδείς ταχαριστέρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν αμφισβητεί τον πρύτανη της Ελληνικής γλώσσας. Ούτε καν ο τελευταίος μπαχαλάκης!

«Ο θηλαστικός» λοιπόν: ο σχετικός με τον θηλασμό. «Το θηλαστικό: κάθε σπονδυλωτό ζώο, συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπου, το οποίο χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη μαστών στα θηλυκά άτομα για τον θηλασμό των νεογνών, καθώς και από το γεγονός ότι μέρος τουλάχιστον του δέρματός τους καλύπτεται από τρίχες»
Επομένως και σύμφωνα με τους χαρακτηρισμούς  του Νίκου Καρανίκα, συμβούλου του Αλέξη Τσίπρα. Που προσφάτως εφόρμησε  εναντίον «αριστεριστών» και «θηλαστικών». Κάθε τέτοιος λοιπόν, ανεξαρτήτως φύλου, φέρει μαστούς. Τουτέστιν είναι κάτι  μεταξύ  τραβεστί και γκέι. Και αν δεν έχει μαστούς πρέπει επειγόντως να τους αποκτήσει. Πως; Μα φυσικά με πλαστικές παρεμβάσεις. Εύκολα.

Επομένως ανάμεσα στον πληθυσμό των οπαδών του κόμματος, κυκλοφορούν μπόλικα «θηλαστικά». Επομένως αφού τα «θηλαστικά» φέρουν μαστούς και αφού είναι κρυφό-γκέι, τότε ο Καρανίκας  σαφώς είναι εναντίον των ομοφυλόφιλων. Και υπέρ Ανδρών με πανταλόνια. Ου να μου χαθείτε, λέει ο Καρανίκας, σε όλους αυτούς τους μαστοφόρους

Και αφού όσοι διαμαρτύρονται και εξοργίζονται με τις φιλο-εκκλησιαστικές τοποθετήσεις του Αλέξη Τσίπρα, είναι γκέι, τότε ο Καρανίκας συγχρονίζεται με τις απόψεις της Εκκλησίας που την ομοφυλοφιλία την θεωρεί ασυγχώρητη αμαρτία

Πέρα από το γελοίο της υπόθεσης. Πέρα από τα ανέκδοτα και τα καλαμπούρια σχετικά με θηλαστικά, θηλασμούς και μαστούς. Πέρα απ όλα αυτά, αναφύονται μερικά πραγματάκια

Όπως η αιχμαλωσία του Τσίπρα από φράξιες, ομαδούλες και παρεούλες, Γι αυτό το κόμμα του τραμπαλίζεται προκαλώντας αθεράπευτη ναυτία σε ψηφοφόρους και οπαδούς του. Εν τέλει ποιος είναι ο ιδεολογικός προσανατολισμός του; Σοσιαλδημοκρατικός; Ούτε στους χειρότερους εφιάλτες τους. Τα θηλαστικά να γίνουν πράσινα, του ΠΑΣΟΚ τα αμνοερίφια; Ποτέ των ποτών

Μπας και  είναι  κομμουνιστικός; Τότε γιατί δεν φεύγουν με κατεύθυνση το ΚΚΕ στον Περισσό;

Και αν δεν είναι ούτε σοσιαλδημοκρατικός, ούτε κομμουνιστικός, τότε τι ακριβώς είναι; Κάτι ενδιάμεσο; Κάτι προς Μάο Τσετούνγκ; Κάτι προς Εμβέρ Χότζα; Παίζει κι αυτό;

Και αν θεωρείται απαγορευτική κάθε αναφορά στις θρησκευτικές παραδόσεις, τότε πως είναι δυνατόν  αυτό το κόμμα να διεκδικεί την πλειοψηφία  των Ελλήνων πολιτών;

Και πως είναι δυνατόν ένα κόμμα του (περίπου) 32% να μην δέχεται στους κόλπους του εμένα, εσένα (φερ ειπείν) που πιστεύουμε και που προσκυνάμε τα θεία;

Με απλά λόγια. Αν μέσα στην περιδίνηση πολλαπλών κρίσεων. Αν μέσα στην έλευση ενός δεύτερου, μεγαλύτερου, επιθετικού κύματος του Covid 19

 Αν τη «στιγμή» που όλοι  προσπαθούμε με ψυχραιμία να πορευτούμε ανάμεσα στις μυλόπετρες του ιού και του Ερντογάν, το θέμα, το ζήτημα, η συζήτηση και η ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ είναι κατειλημμένη από τέτοιες αντιπαραθέσεις σχετικά με Εκκλησία, Παναγία, θρησκεία και Ορθοδοξία, τότε αγαπητά συντρόφια του Αλέξη Τσίπρα, όχι 32, όχι 22, ούτε 12%. Πολλά λέω. Τότε εκεί εκεί στα γκρουπούσκουλα των Εξαρχείων. Τότε μια εικόνα σας αξίζει. Μια εικόνα που αυθορμήτως έρχεται στο μυαλό μου. Μια εικόνα  από μικρό μαντρί, ξεχασμένο σε κάποια βουνοκορυφή:

Γιατί και η προβατίνα είναι θηλαστικό. Με κάτι μαστάρια νααα. Που ενίοτε και όταν ανοίγει το στόμα της ακούγεται ένα μακρόσυρτο: μπεεεεεε! 
Δημ. Δανίκας-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ