Σήμερα η… «λαιμητόμος» Αλέξη για τους εσωκομματικούς αντιπάλους

Η σημερινή θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως μία ημέρα «τομή»  στην ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ με την συγκρότηση του «Πειθαρχικού»   που θα επικυρωθεί κατά την συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου.  Είναι η ημέρα  που συμβολικά ο ΣΥΡΙΖΑ γίνεται το κόμμα του Αλέξη, και αυτός ξεκινά την αντεπίθεση στην εσωκομματική αντιπολίτευση.    

Έκρουσε τις θύρες του αυτονόητου  ο πρώην Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος  Κωνσταντόπουλος,  λέγοντας στα Parapolitika για τη δημιουργία του «Πειθαρχικού»   ότι «αυτό είναι ένα σύμπτωμα που επιβεβαιώνει ότι ο  ΣΥΡΙΖΑ  έχει χάσει  την ταυτότητά του,  απεμπολεί την ιστορία του, ενώ γίνεται ένα αρχηγικό  κόμμα  των μηχανισμών και της παρεοκρατίας». 

Ο Κωνσταντόπουλος  συνέχισε  λέγοντας - και έτσι είναι  - ότι «ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ  του 3 με 5% , που πολλές φορές περιφρονούν  τα κυβερνητικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν κόμμα  των δημοκρατικών των δημοκρατικών διαδικασιών». 

Αυτή η παράδοση των εσωτερικών δημοκρατικών διαδικασιών ήταν

η μία αιτία που απέτρεψε τον ΣΥΡΙΖΑ να ακολουθήσει την   πεπατημένη της δημιουργίας Πειθαρχικού  Συμβουλίου. Η δεύτερη ήταν τα στελέχη που  είχαν έρθει από το ΚΚΕ. Μπαϊλντισμένα στους ανελεύθερους  γραφειοκρατικούς μηχανισμούς  της κομματικής  ορθοδοξίας, θέλησαν ο νέος πολιτικός τους χώρος να είναι και χώρος προσωπικής  ελευθερίας στην έκφραση, χωρίς να επικρέμεται  επί των κεφαλών τους η απειλή της διαγραφής.

Ωστόσο ήταν  πολύ καλό για να διαρκέσει. Σε έναν ΣΥΡΙΖΑ που μετατρέπεται ταχύρρυθμα  σε προσωποπαγές κόμμα του Αλέξη Τσίπρα, η ελευθερία της προσωπικής  άποψης είναι  πολιτικό αμάρτημα γιατί αντιστρατεύεται την απόλυτη  εξουσία του αρχηγού που δεν προτίθεται «να συμπροεδρεύει».   Εξ’ ου  και τα στελέχη που θα συγκροτήσουν το Πειθαρχικό δεν   εξελέγησαν από την Κ.Ε. αλλά προτάθηκαν, επί της ουσίας διορίστηκαν, από τον Πρόεδρο.   

Φυσικά το όργανο  με τον «μειλίχιο» τίτλο «Επιτροπή Δεοντολογίας»,   εκπροσωπεί  κατά κάποιον τρόπο  το θεσμικό οργανόγραμμα του κόμματος.  Θα αποτελείται από τον Γραμματέα του Κόμματος  Δημ. Τζανακόπουλο, τον  εκπρόσωπο Τύπου Νάσο Ηλιόπουλο, τη Γραμματέα της Κ.Ο. Ολγα Γεροβασίλη, και τον Διευθυντής της Κ.Ο. Θανάση Θεοχαρόπουλο. 

Το τρωτό  της αντιπροσωπευτικότητας και της αξιοπιστίας του είναι ότι ασχέτως της υποκειμενικής ή όχι αξίας των προσώπων, βρίσκονται σε αυτές τις θέσεις ως επιλογές του Τσίπρα. 

Φυσικά δεν μπορούν να προβούν σε διαγραφή στελέχους  και απομάκρυνσή του  από το κόμμα,  καθώς η τιμωρία της  διαγραφής  δεν προβλέπονται από το καταστατικό. Αυτό θα μπορούσε να αλλάξει μόνο με συνέδριο. Οπότε  η δράση  του νέου  οργάνου θα περιορίζεται κλιμακούμενη  σε τρεις φάσεις: Η πρώτη θα είναι εσωκομματική επίπληξη  του στελέχους. Σε περίπτωση  επανάληψης,  η επίπληξη θα γίνεται με δημόσια ανακοίνωση. Και η τρίτη φάση θα είναι η αφαίρεση ιδιότητας (αξιώματος).  Κομματικού αξιώματος βέβαια, καθώς η διαγραφή και απομάκρυνση από την Κοινοβουλευτική Ομάδα εναπόκειται στην αρμοδιότητα του Προέδρου. 

Η  ροπή του κόμματος  προς τον αυταρχισμό ήταν αναμενόμενη αφ’ ης  στιγμής  ο Τσίπρας  αποφάσισε  να απεμπολήσει τις αρχές  της ανανεωτικής Αριστεράς και να συμπήξει ένα προσωπικό μηχανισμό τη δράση του οποίου δεν θα καθορίζουν ή αναστέλλουν  οι συλλογικές αποφάσεις. Εξ αυτού, το πειθαρχικό  θα δημιουργείτο  κατά  νομοτελειακή αναγκαιότητα,  προκειμένου να αποτελέσει τη «θεσμική» ασπίδα  του Αλέξη  έναντι της αμφισβήτησης που θα υφίστατο από την εσωκομματική  αντιπολίτευση. Αμφισβήτηση ενεργειών του, όχι ακόμη του προσώπου του.     

Η συγκρότηση  του οργάνου απλώς επισπεύσθηκε, και αυτό δεν έγινε  από την τραγελαφική άποψη της Τζάκρη  που θεώρησε  ότι μείωνε τον Μητσοτάκη αποκαλώντας τον «διεθνιστή» - ιδιότητα που ο ΣΥΡΙΖΑ επίζηλα  διεκδικεί για τον εαυτό του. Ούτε για τις αναρτήσεις του Πολάκη στο   Facebook   που δήθεν δυσαρέστησαν τον Τσίπρα. Ο έρως Πολάκη με το  FB κρατάει χρόνια. Ο Τσίπρας ήξερε το ύφος των αναρτήσεών του, αλλά τον είχε μαζί του στις παραθαλάσσιες τσικουδιές στην Κρήτη το Καλοκαίρι του  ‘19,  μοστράροντάς τον προκειμένου να τον πριμοδοτήσει εκλογικά. 

Η «λαιμητόμος» δημιουργήθηκε για την αριστερή πτέρυγα και επισπεύσθηκε με την απλή αντίθεση Τσακαλώτου  στην αδιανόητη επίθεση Τσίπρα στον Μητσοτάκη, ότι είναι ο πιο μεγάλος πολιτικός απατεώνας   επειδή υποσχέθηκε ανάπτυξη και έφερε ύφεση 15%! Ενδεχομένως  ο Τσακαλώτος να βρήκε  ευκαιρία να πλήξει τον Αλέξη. Ωστόσο είπε τα αυτονόητα, και έδειξε  τη διαφορά   ποιότητας.  

Ο Τσακαλώτος είναι αβρός, μορφωμένος, με  πολιτισμένους τρόπους και λεπτό χιούμορ που πολύ απέχει από το καφενόβιο χοντροκομμένο  χαβαλεδιάρικο  του Αλέξη. Ως υπουργός Οικονομικών παρότι αριστερός, πολιτεύτηκε με ρεαλισμό. Η στήλη σαφώς του προσάπτει ασυνέπεια πολιτική, καθώς  δήλωνε πως θα παραιτηθεί  από ΥΠΟΙΚ αν το αφορολόγητο έπεφτε κάτω από τα 9.100 ευρώ. Έπεσε και δεν παραιτήθηκε. 

Σε κάθε περίπτωση η σημερινή μέρα  ορίζει το πλαίσιο των εσωκομματικών  συγκρούσεων του ΣΥΡΙΖΑ τη επόμενης ημέρας.

 Γ.Σιδέρης-liberal.gr